فناوری برای بازگشت به زندگی عادی

عمادالدین قاسمی‌پناه - خبر‌نگار

 از اول آذرماه قرار است براساس اطلاعات تست‌های پی‌سی‌آر و همچنین کنترل کارت واکسیناسیون اجازه تردد برای سفرها به مردم داده شود. این مهم‌ترین قدم برای کاهش محدودیت‌ها در کشور به‌حساب می‌آید. در کشورهای مختلف جهان هم همزمان با افزایش درصد واکسیناسیون از کل جمعیت تلاش شده تا به‌صورت گام به گام و تدریجی محدودیت‌های رفت‌وآمد کاسته شود. محققان هشدار می‌دهند که لغو ناگهانی محدودیت‌ها ازجمله کنار گذاشتن ماسک در محیط‌های سربسته می‌تواند موج‌های جدیدی از کرونا را رقم بزند. یکی از مهم‌ترین مسائل در این رابطه استفاده از فناوری‌های جدید برای جلوگیری از ورود افراد واکسن نزده به جامعه و همچنین قرنطینه سخت افراد جدید مبتلا به کووید-۱۹ به‌حساب می‌آید.

بازگشت مجدد اپلیکیشن‌های رهگیری
این اپلیکیشن‌ها در کل می‌توانند 2کار مهم انجام دهند؛ یک نوع از این اپلیکیشن‌ها بر ردیابی و خارج نشدن بیماران از قرنطینه نظارت می‌کند و نوع دوم به کسانی که در تماس نزدیک با بیمار بوده‌اند، اطلاع می‌دهد که کارهای لازم را برای حفظ سلامت خود انجام دهند. از آنجاکه اپلیکیشن‌های هشدار تماس، موقعیت مکانی و هویت افراد را آشکار نمی‌کنند، در مقایسه با نسل پیشین این اپلیکیشن‌ها، با استقبال بیشتری در سراسر دنیا مواجه شده‌اند. اما آنچه استفاده از این اپلیکیشن‌ها را در میان مردم ترویج می‌دهد، پشتیبانی‌های لازم دولت‌ها و انجام اقدامات الزام‌آور است.
دکترمصطفی قانعی، پزشک فوق‌تخصص ریه در گفت‌وگو با همشهری با اشاره به اینکه بعضی کشورها دارای مدلی هستند که وقتی کاری انجام می‌دهند، متعاقب آن پیگیری هم می‌کنند، می‌گوید: «برای چنین کارهایی ضمانت اجرایی وجود دارد، قانون از آن حرکت حمایت می‌کند و مجازات‌های مرتبط با تخطی از آن اقدام هم در عمل اجرا می‌شود.»

کره‌جنوبی:

در کره‌جنوبی، دولت اطلاعاتی را از منابع مختلف ازجمله فیلم‌های دوربین‌های مداربسته، سوابق تلفن همراه و رسیدهای کارت اعتباری  بیماران تأیید شده کووید-19  به‌دست می‌آورد تا تردد دقیق (بدون نام) همه کسانی را که آزمایش آنها مثبت شده است، ثبت کند. این کنترل از شماره صندلی    سالن‌های سینما تا رستوران‌های   بین‌راهی را شامل می‌شود.

سنگاپور:

در سنگاپور، دولت یک داشبورد آنلاین دارد که اطلاعات دقیقی درباره هر مورد مثبت کووید-19ارائه می‌دهد. به‌عنوان مثال، یک پرونده به مرد 37ساله‌ای اشاره می‌کند که بین 26فوریه تا 2مارس به مالزی سفر کرد. او در مالزی وارد یک مکان عمومی شد که با چند بیمار کووید-19تماس نزدیک داشت و فاصله اجتماعی را رعایت نکرده بود. این وب‌سایت همچنین نام خیابانی را که این مرد در آن زندگی می‌کند ارائه می‌دهد و عنوان می‌کند که او به‌عنوان یک تحویل‌دهنده غذا برای یک شرکت تهیه غذا کار می‌کند و از یک مکان عمومی(با ذکر نام) در سنگاپور بازدید کرده است.

تایوان:

در تایوان، اداره ملی بیمه سلامت (NHIA) و آژانس ملی مهاجرت پایگاه‌های اطلاعاتی خود را ترکیب کردند تا دولت بتواند تاریخچه سفر 14روزه شهروندان را در کنار اطلاعات بهداشتی مرتبط با کارت شناسایی  (NHIA) آنها ردیابی کند. افرادی که به‌عنوان بیماران پرخطر شناخته می‌شوند، به‌صورت الکترونیکی از طریق تلفن همراه خود تحت نظارت قرار می‌گیرند.

چین:

چین یک سیستم سراسری راه‌اندازی کرده که از یک برنامه(کد سلامتی) استفاده می‌کند و کاربران می‌توانند از طریق اپلیکیشن‌های Alipay یا WeChat در آن ثبت نام کنند تا کدهای رنگی(قرمز، زرد یا سبز) را به هر فردی، براساس سابقه سفر و سابقه خوداظهاری اختصاص دهد. کدهای اختصاص داده شده تعیین می‌کنند که تا چه حد آزادی لحظه‌ای فرد محدود می‌شود. برای مثال، یک کد سبز به دارنده آن امکان می‌دهد بدون محدودیت حرکت کند. ممکن است از شخصی با کد زرد خواسته شود که 7روز در خانه بماند و قرمز به‌معنای دو هفته قرنطینه است.

هند:

در هند، دولت منطقه‌ای در ایالت کرالا از نقشه برداری جغرافیایی مکان‌های قرنطینه، محتویات دوربین‌های مداربسته و داده‌های تماس‌های ثبت شده برای ردیابی افراد ناقل کرونا استفاده کرده است.