ایستگاه تئاتر شهر
بهنوش بختیاری: همه هنرمندان دنیا مترو سوار می‌شوند
بهنوش بختیاری معتقد است همه هنرمندان جهان سوار مترو می‌شوند و هنرمندان ما هم اگر ادعای هنرمند مردمی بودن دارند مستلزم این است که در بستر جامعه حضور داشته باشند و با مردم رودررو حرف بزنند، آنها را بشناسند و حرف دلشان را گوش دهند، در آن صورت قطعا در عرصه‌ای که کار می‌کنند چه تئاتر باشد و چه تلویزیون موفق‌تر هستند.
مترو مانند سالن تئاتر است
مترو شکل سالن تئاتر است که هنرمند با مخاطبانش نفس به نفس روبه‌روست و کات ندارد و تو باید مراقب حرکات و ری اکشنت باشی در غیراین صورت هیچ کاتی وجود ندارد و در ذهن مردم همانگونه نقش می‌بندی، ما اول باید با این مهم در ذهن خودمان کنار بیاییم که در این جامعه زندگی می‌کنیم و جزئی از این جامعه هستیم و البته این مردم هستند که به ما عزت داده‌اند و ما را مورد لطف قرار می‌دهند خارج از این مرزها اصلا چه‌کسی من را می‌شناسد که بخواهد با من عکس بیندازد که در ضمن من رد کنم؟!
همه تنهایی می‌خواهند اما...
همه آدم‌ها دلشان می‌خواهد گاهی تنها باشند یا با خانواده مثلا به یک رستوران بروند، این مسئله برای هنرمندان هم هست اما اینجاست که کار ما سخت‌تر می‌شود اگر بتوانیم خویشتن‌دار باشیم و در شرایط تنهایی هم باز بتوانیم با مردم اخلاق پسندیده داشته باشیم آن وقت هنر کرده‌ایم، درضمن مردم ما آنقدر فهیم هستند که وقتی می‌بینند هنرمندشان شرایط خوبی ندارد وسایل آرامشش را مهیا کنند و مزاحمت ایجاد نمی‌کنند.
سفر بی‌صدا اما جذاب
سفر با مترو با تمام هیاهو و صداهایی که در سطح زمین نمی‌شنوی برای من تجربه‌ای پر از انرژی است. وقتی این همه پله را پایین می‌آیی و یک صدایی می‌شنوی که در سطح زمین از آن صدای خاص خبری نیست به زعم من انگار از این دنیا فاصله می‌گیری و وارد دنیای جدیدی می‌شوی، دنیایی که با وجود دیدن آدم‌هایی که در سطح شهر می‌بینی متفاوت است، مردم برای سوار قطار شدن شتاب دارند، ایستگاه‌ها به‌سرعت برق و باد عوض می‌شوند و در واقع وارد یک دنیای سریع و عجیب می‌شوی که می‌توانی به واسطه آن هم از معاشرت لذت ببری هم پر از انگیزه بشوی.
