نگاه
قرن جدید، قرن سبز گفت‌وگو
زهیر صباغ‌پور آذریان- معاون امور بین الملل مرکز ارتباطات شهرداری تهران
روز درختکاری را باید نماد اعتقاد و ایمان ایران به اهمیت محیط‌زیست بدانیم و این مناسبت فرخنده را نه صرفا با برگزاری یک آیین تشریفاتی، که باید با التزام عملی و تعهد به وظایف شهروندی و حاکمیتی به مسئولیت مهم مراقبت از محیط‌زیست، بزرگ بداریم. روز درختکاری را باید به‌مثابه نمادی از وفاداری تقویم ایرانی به ضرورت حراست از پیوند انسان و طبیعت جشن بگیریم.
تهران به زیبایی‌ها و مختصات طبیعی خود می‌بالد؛ به اینکه از برف روی رشته‌کوه‌های شمالی‌اش حظ ببرد و همزمان مناطق کویری جنوب خود را به بهترین شکل حفظ کند.
در طول سال، تهران تمام وضعیت‌های هوایی و دمایی را تجربه می‌کند؛ بهاری پر از بارش، تابستانی گرم، پاییزی بادخیز و زمستانی خاطره‌انگیز. این تنوع آب‌وهوایی بدون تردید یکی از نشانه‌‌های هویتی برجسته شهر ماست.
نعمت سبز بودن اما در میان ازدحام ماشین‌ها، بلوک‌های بتنی و تیرآهن‌های فولادی، اگر تحت مراقبت همه‌جانبه و مستمر نباشد، به سرعت از بین می‌رود؛ زمینی که ممکن است به‌شکلی مرگبار قربانی گرمایش فزاینده جهانی و آلاینده‌های صنعتی باشد، بیش از هرچیز به اتحاد و همکاری تنگاتنگ تمام واحدهای جمعیتی‌اش نیازمند است تا بتواند کابوس قحطی و خشکسالی و مرگ گونه‌های جانوری را از تعبیری سخت نجات دهد.
شهرداری تهران، بدون هرگونه تعارف، حراست از محیط‌زیست و بهبود وضعیت آن را یکی از مهم‌ترین شاخصه‌‌های توسعه پایدار می‌داند و برای همراه ساختن شهروندان با خود در مسیر طولانی مراقبت از طبیعت، از هیچ تلاش سیاستگذارانه، اجرایی و عملیاتی دریغ نمی‌کند. ما به این باور رسیده‌ایم که کالبد شهر بدون حضور واقعی و مؤثر انسان‌ها، یک جسم مرده است و معتقدیم زندگی انسان‌ها بدون تنفس باز درخت‌ها ممکن نخواهد بود؛ به همین‌خاطر است که هر سال همزمان به مناسبت روز درختکاری از سفیران و نمایندگان کشورهای دیگر میزبانی می‌کنیم تا پیام حکمرانی محلی انسان‌محور را به گوش ساختارهای مدیریت شهری و مدیریت دولتی جهان برسانیم و از سوی دیگر، در قالب جایزه جهانی خشت طلایی تهران، عملکرد خود و همکارانمان در نقاط متعدد دنیا را با نگاه تخصصی به سنجش و آزمایش فرا می‌خوانیم.
در سال گذشته جهان بیش از گذشته با نقاط ضعف خود به طریقی واقع‌بینانه آشنا شد و دریافت که هیچ رخداد بزرگی جز با همکاری صادقانه دولت‌های ملی و محلی دنیا امکان‌پذیر نیست. ویروس کوویدـ۱۹ و مواجهه با آن، تک‌تک شهروندان و حاکمان دنیا را با ضرورت حیاتی برقراری ارتباط سازنده آشنا ساخت و به همه ما یادآوری کرد که اگر بر اشتراکاتمان تمرکز کنیم، به هر تهدید و ترسی فائق می‌آییم. شهرداری تهران با ابزار دیپلماسی شهری، تمام توان خود را به‌کار می‌بندد تا زبان ارتباط انسانی را از انقراض بر اثر معرکه‌های بوروکراسی سیاسی نجات دهد و در سطح اختیارات و مأموریت‌های خود، دروازه گفت‌وگو را گشوده نگاه دارد.
فاصله‌ای که ویروس کرونا میان ساکنان زمین انداخت، نتوانست تهران را از ایفای نقش مؤثر به‌عنوان حلقه‌ای از زنجیر نظام‌های حکمرانی محلی جهان باز دارد؛ از نخستین روزهای شروع پاندمی، شهردار پایتخت تماس و گفت‌وگو با همکاران خود در ده‌ها کلانشهر جهان را در دستور کار خود قرار داد و از استانبول تا بوداپست و از بارسلونا و کابل تا لندن، شهرداران متعدد به تبادل‌نظر با رأس ساختار مدیریت شهری شهرمان نشستند. دانش و تجربه عمل‌گرایانه و کاربردی بسیاری به اشتراک گذاشته شد و آموزه‌های بین‌المللی بی‌شماری در اختیار تمام سطوح مدیریتی و کارشناسی شهرداری تهران قرار گرفت تا سطح درک و علم خادمان شهر بیش از پیش بهبود پیدا کند. تهران به نقاط قوت و ضعف خود آگاه است و با تکیه بر دیپلماسی شهری، این خودآگاهی را به یک ابزار بی‌بدیل برای توسعه پایدار بدل خواهد کرد.
تقویم ایرانی خبر از آغاز قرنی جدید می‌دهد؛ قرنی که برازنده است تا عاری از کینه‌ها، دشمنی‌ها و پلیدی‌ها باشد؛ قرنی که در آن هیچ گِرهی با دستان سیاه جنگ باز نمی‌شود و تمام پرسش‌ها، تنها و تنها با ارتباطات بشری پاسخ می‌گیرند؛ قرنی که سبزتر از همیشه خواهد بود.
در همینه زمینه :
