فضای مجازی/ قهوه‌خانه رمضان یخی

سروناز روحانی، معمار در اینستاگرامش درباره این قهوه‌خانه نوشت: قهوه خانه به‌صورت مردمی و عمومی‌اش در ایران در دوره صفوی شکل گرفت. قبل از اینکه قهوه‌خانه به‌عنوان یک مکان عمومی در بازار و کوی و برزن شکل بگیرد و مردان خانواده را از هر گروه، لایه و قشر به‌خود جذب کند، مردان ما در جامعه کشاورزی و کارگری آن زمان، جایی برای جمع شدن نداشتند. نخستین قهوه خانه‌ها در اصفهان بیشتر در ضلع شمالی میدان نقش جهان، در سردر و در بازار قیصریه و زیر طاق نماهای آن بود و اما قهوه خانه رمضان یخی؛ قهوه‌خانه «رمضون ‌یخی» متعلق به «حاج تقی اسماعیلی‌پور» یکی از اخوان اسماعیلی‌پور است. از همان ابتدا در این قهوه خانه بساط شاهنامه خوانی و پرده خوانی و در ایام محرم هم تعزیه خوانی برقرار بود. بساط انگشترفروش‌ها و پرنده فروش‌ها و... هم بعداز ظهرها در قهوه خانه به راه بود. لوطی‌های زیادی به این قهوه خانه رفت‌وآمد داشتند. پیشینه قهوه خانه به پهلوی دوم و دهه 30می‌رسد، اما پیش از آن باغچه‌ای موجود بوده که پیشینه‌اش به پهلوی اول بازمی‌گردد.

درگذشت ناجی گاندوها

خلیل‌الله بلوچی، فعال توییتری نوشت: زکریا بلوچ را یادتان است؟ کوچک‌ترین یار شجاع محیط‌زیست که یک تمساح گاندو را در یک برکه خشک شده دیده بود و فوراً نجاتش داد و در رودخانه رهایش کرد، روز گذشته بر اثر تصادف درگذشت.

حق تردد معلولان را سلب نکنیم

محسن هادی، مستندساز در توییتر نوشت: وقتی من رسیدم، وحید رجبلو، نزدیک نیم ساعت معطل بود که بتواند وارد محل کارش شود! حق تردد افراد دارای معلولیت به‌طور روزمره در شهر به‌دلیل بی‌مسئولیتی ما نقض می‌شود.