سروناز روحانی، معمار در اینستاگرامش درباره این قهوه‌خانه نوشت: قهوه خانه به‌صورت مردمی و عمومی‌اش در ایران در دوره صفوی شکل گرفت. قبل از اینکه قهوه‌خانه به‌عنوان یک مکان عمومی در بازار و کوی و برزن شکل بگیرد و مردان خانواده را از هر گروه، لایه و قشر به‌خود جذب کند، مردان ما در جامعه کشاورزی و کارگری آن زمان، جایی برای جمع شدن نداشتند. نخستین قهوه خانه‌ها در اصفهان بیشتر در ضلع شمالی میدان نقش جهان، در سردر و در بازار قیصریه و زیر طاق نماهای آن بود و اما قهوه خانه رمضان یخی؛ قهوه‌خانه «رمضون یخی» متعلق به «حاج تقی اسماعیلی‌پور» یکی از اخوان اسماعیلی‌پور است. از همان ابتدا در این قهوه خانه بساط شاهنامه خوانی و پرده خوانی و در ایام محرم هم تعزیه خوانی برقرار بود. بساط انگشترفروش‌ها و پرنده فروش‌ها و... هم بعداز ظهرها در قهوه خانه به راه بود. لوطی‌های زیادی به این قهوه خانه رفت‌وآمد داشتند. پیشینه قهوه خانه به پهلوی دوم و دهه 30می‌رسد، اما پیش از آن باغچه‌ای موجود بوده که پیشینه‌اش به پهلوی اول بازمی‌گردد.
درگذشت ناجی گاندوها
خلیل‌الله بلوچی، فعال توییتری نوشت: زکریا بلوچ را یادتان است؟ کوچک‌ترین یار شجاع محیط‌زیست که یک تمساح گاندو را در یک برکه خشک شده دیده بود و فوراً نجاتش داد و در رودخانه رهایش کرد، روز گذشته بر اثر تصادف درگذشت.
حق تردد معلولان را سلب نکنیم
محسن هادی، مستندساز در توییتر نوشت: وقتی من رسیدم، وحید رجبلو، نزدیک نیم ساعت معطل بود که بتواند وارد محل کارش شود! حق تردد افراد دارای معلولیت به‌طور روزمره در شهر به‌دلیل بی‌مسئولیتی ما نقض می‌شود.
فضای مجازی/ قهوه‌خانه رمضان یخی
در همینه زمینه :
