سالمرگ/ ابوالحسن نجفی؛ ادیب نامدار
ابوالحسن نجفی (۷تیر۱۳۰۸ - ۲بهمن۱۳۹۴) از بزرگان عرصه ترجمه، زبانشناسی، ادبیات تطبیقی و ویراستار برجسته در دوره معاصر و یکی از تأثیرگذارترین افراد در شناسایی و تربیت نویسندگان و پژوهشگران بود که در این عرصه کارنامه پرافتخاری از خود به یادگار گذاشته است. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در اصفهان گذراند. سپس در دانشگاه تهران در رشته ادبیات فرانسه مشغول به تحصیل شد، پس از پایان مقطع کارشناسی در همان دوره انتشارات «نیل» را در تهران پایهگذاری کرد و بعد از آن در سال1338 خورشیدی به دانشگاه «سوربن» پاریس رفت و در آنجا در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبانشناسی را فرا گرفت.
این ادیب نامدار پس از بازگشت از فرانسه به همکاری با مجله جُنگ اصفهان پرداخت و سالها در گروه ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان به تدریس مشغول بود، سپس به تهران آمد و کار در «مؤسسه فرانکلین» را آغاز کرد. نجفی علاوه بر کار در مؤسسه فرانکلین در دانشگاه آزاد ایران، مرکز نشر دانشگاهی، دانشنامه جهان اسلام و شورایعالی ویرایش سازمان صدا و سیما، فعالیت داشت.
مبانی زبانشناسی و کاربرد آن در زبان فارسی، غلط ننویسیم: فرهنگ دشواریهای زبان فارسی فرهنگ فارسی عامیانه، طبقهبندی وزنهای شعر فارسی و فرهنگ فارسی عامیانه از آثار تالیفی این ادیب نامدارند. خانواده تیبو (روژه مارتن دوگار)، ادبیات چیست؟ (ژان پل سارتر)، پرندگان میروند در پرو میمیرند (رومن گاری)، ضدخاطرات (آندره مالرو) و شازده کوچولو (آنتوان دو سنت اگزوپری) از ترجمههای بیشتر شناخته شده ابوالحسن نجفیاند.
ادیب وارسته و بزرگ، دوم بهمن۱۳۹۴ خورشیدی نارسایی قلبی دیده از جهان فروبست.