پایان یک دوران طلایی

 حافظ روحانی 

15اسفند‎‌‎ماه سال 1383بود که نمایشگاه شاهکارهای نگارگری ایران در موزه هنرهای معاصر افتتاح شد اما همین نمایشگاه در تمامی 6‌ماه نخست سال 1384هم در این موزه برپا بود و چندبار تمدید و تا پیش از نمایشگاه بحث‎‌‎برانگیز جنبش هنر مدرن، به یکی از موفق‎‌‎ترین نمایشگاه‎‌‎های این موزه تبدیل شد. برگزاری این نمایشگاه با دبیری محمدرضا رجبی در موزه هنرهای معاصر در همان زمان، مورد انتقاد جمعی قرار گرفت که برگزاری چنین نمایشگاهی در این موزه را عدول از وظایف اولیه موزه‎‌‎ای می‎‌‎دانستند که با استناد به نا‎‌مش باید به سراغ هنرهای جدید می‎‌‎رفت و نه نگارگری. با این‎‌‎حال این نمایشگاه یکی از مهم‎‌‎ترین نمایشگاه‎‌‎های موزه هنرهای معاصر در دوران مدیریت سمیع‎‌‎آذر است؛ اول از آن‎‌‌‎رو که جمع‎‌‎آوری این تعداد آثار نفیس و انتقال‎‌‎شان به موزه‎‌‎ تا پیش از آن تاریخ رخ نداده بود و بسیاری از آن آثار برای نخستین بار بود که به نمایش عمومی درمی‎‌‎آمدند. به‎‌‎عنوان مثال می‎‌‎توان به نمایش شاهنامه بایسنقری اشاره کرد که یکی از باارزش‎‌‎ترین شاهنامه‎‌‎های مصور موجود در ایران است که در اختیار کتا‎‌‎بخانه مجموعه کاخ گلستان قرار داشت و برای نخستین بار به موزه هنرهای معاصر قرض داده می‎‌‎شد. در عین‎‌‎حال نشست‎‌‎های این نمایشگاه با دبیری شراره صالحی در اسفند‎‌‎ماه سال1383با حضور جمعی از مشهورترین متخصصان نگارگری ایران نظیر سورن ملیکیان شیروانی، شیلا کنبی، آیدین آغداشلو، فرانسیس ریشار و دیگران در سینماتک موزه هنرهای معاصر برپا شد. کتابی نفیس از این نمایشگاه به چاپ رسید که هنوز یکی از کامل‎‌‎ترین کتاب‎‌‎های مصور در باب نگارگری ایران است.