چهره‌اول
ستاره بود، شهابی
دکتر محمود شهابی در فرانسه به خاک سپرده شد
سیدمحمد حسین محمدی
کلنگ دانشکده الهیات دانشگاه تهران توسط او زده شد. پیش از این نیز در همان دانشگاه فقه و حقوق تدریس میکرد. استاد محمود شهابی در تربتحیدریه به دنیا آمده و تحصیلات حوزویاش را در مشهد آغاز کرده بود.
شهابی در ادبیات، شاگرد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، در فلسفه شاگرد آقابزرگ شهیدی معروف به آقابزرگ حکیم و در فقه و اصول شاگرد آقا میرزا محمد آقازاده (فرزند آخوند ملا محمدکاظم خراسانی) و حاجآقا حسین قمی بود. پس از اقامت در مشهد به اصفهان رفت و مدتی نیز از محضر مرحوم حاجآقا رحیم ارباب و آیتالله فشارکی استفاده کرد. پس از آن مدت کوتاهی به قم مهاجرت کرد اما این هجرت دوامی نداشت. بعد از این بود که به تهران رفت و مدتی در دانشکده سپهسالار (شهیدمطهری فعلی) و سپس در دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد.
احاطه علمی شهابی در علوم مختلف فقه و حقوق و ادبیات و فلسفه، زبانزد خاص و عام بود. طبق برخی نقلها او فتوای آیتالله بروجردی را در مسئلهای فقهی تغییر داده بود، پاسخگوی مسائل حلنشده ادبایی همچون بدیعالزمان فروزانفر بود، از سیدصدرالدین صدر، آیتالله حجت و سیدابوالحسن اصفهانی اجازه اجتهاد داشت و بسیاری از مشاهیر از جمله احمد فردید، خلیل ملکی، ناصر کاتوزیان، مهدی محقق از محضر او استفاده علمی کرده بودند.
شهابی از معدود کسانی بود که مورد احترام طیفهای مختلف علمی بود. پیش از اشغال بخش اعظم بیتالمقدس، بهعنوان نماینده آیتالله بروجردی در کنفرانسی در این شهر شرکت کرده بود و بعدها نیز به عضویت افتخاری «انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفه ایران» درآمد. او همچنین چندین و چند مرتبه پیشنهاد مناصب مهم حکومتی را رده کرده بود و آن را منافی با کار علمی میدانست.
دکتر محمود شهابی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به فرانسه مهاجرت کرد و تا سال وفاتش 1365 در همانجا ساکن بود. پس از وفات نیز او را در پاریس به خاک سپردند. آثار مهم و ارزشمند او همچون «رهبر خرد»، «ادوار فقه»، «تقریرات اصول» و همچنین شاگردانش همچنان مرجع و منبع محققان و پژوهشگران هستند و خواهند بود.
