آزمایش انسانی حمل‌ونقل سریع در خلأ

ساسان شادمان منفرد- خبر‌نگار

«ویرجین هایپرلوپ» (Virgin Hyperloop) نخستین سفر خود با مسافر را در صحرای نوادا آزمایش کرده است تا گام مهمی برای آینده فناوری‌های حوزه حمل‌ونقل برداشته شود. به گزارش بی‌بی‌سی، مفهوم حمل‌ونقل آینده شامل غلاف‌هایی در داخل لوله‌های خلأ است که مسافران را با سرعت بسیار زیاد جابه‌جا می‌کند. در این آزمایش، 2 مسافر که هر دو از مدیران و هم‌بنیانگذاران شرکت بودند، یک مسیر آزمایشی 500متری به نام DevLoop به قطر 3/3متر را در 15ثانیه طی کردند. سرعت آنها در این سامانه به 172کیلومتر در ساعت رسید. البته این تنها نمونه کوچکی از جاه‌طلبی‌های ویرجین در این طرح بود؛ چرا که طبق برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده، قرار است سرعت به بیش از هزار کیلومتر در ساعت نیز برسد. این مسیر آزمایشی در فاصله 30دقیقه‌ای لاس‌وگاس قرار گرفته و به گفته مقامات «ویرجین هایپرلوپ» تا به امروز بیش از 400آزمایش در آن انجام شده، اما برای نخستین بار در این تست‌ها انسان حضور داشته است. در این میان باید به این نکته هم اشاره کرد که «ویرجین هایپرلوپ» تنها شرکت توسعه‌دهنده این مدل مفهومی در دنیا نیست، اما هیچ‌کدام از آنها، مسافری با خود حمل نکرده‌اند. سارا لوچیان، مدیر تجربه مشتریان، یکی از دو سرنشین این وسیله بود و بلافاصله پس از این آزمایش، تجربه آن را «از نظر روحی و جسمی مفرح» توصیف کرد. سارا و جاش گیگل، مدیر ارشد فناوری به جای لباس پرواز، پیراهن پشمی و شلوار جین بر تن کرده بودند. لوچیان گفت که این سفر بسیار نرم و روان بود و هیچ‌یک از آنها احساس بیماری و دل به‌هم‌خوردگی نمی‌کنند. این مدل مفهومی که سال‌ها درحال توسعه بوده است، براساس پیشنهادی از سوی ایلان ماسک، بنیانگذار تسلا و مالک استارتاپ فضایی اسپیس‌ایکس ساخته شده است.

تبدیل تخیل به واقعیت
برخی منتقدان مدت‌هاست این طرح را برای حمل‌ونقل سریع در شهرهای شلوغ جهان کاملا علمی تخیلی توصیف می‌کنند. این طرح براساس سریع‌ترین قطارهای مغناطیسی جهان (maglev) استوار است که با حرکت در داخل لوله‌های خلأ سرعتش بیشتر نیز می‌شود. رکورد جهانی سرعت قطارهای مغناطیسی جهان در سال2015به‌ثبت رسیده است. در آن سال، یک قطار ژاپنی در یک برنامه آزمایشی نزدیک کوه فوجی توانست به سرعت 602کیلومتر در ساعت برسد. ویرجین هایپرلوپ در سال2014 در شهر لس‌آنجلس تاسیس شده و در سال2017 از ویرجین گروپ، سرمایه دریافت کرده است. این سامانه پیش‌تر با نام‌های هایپرلوپ وان و ویرجین هایپرلوپ وان شناخته می‌شد. این شرکت همچنین بخشی از طرح خود را به امارات برده و می‌خواهد سامانه‌ای بین شهرهای ابوظبی و دوبی ایجاد کند تا فاصله زمانی این دو شهر را که با سامانه‌های حمل‌ونقل معمولی بیش از یک ساعت است، به 12دقیقه کاهش دهد. منتقدان می‌گویند، سیستم‌های مسافرتی هایپرلوپ درگیر گرفتن مجوز برنامه‌ریزی و سپس ساختن شبکه‌های گسترده لوله‌ای برای هر مسیر مسافرتی هستند. لوچیان هم مشکلات احتمالی در این راه را تأیید کرده و می‌گوید: «البته زیرساخت‌های زیادی برای ایجاد وجود دارد، اما من فکر می‌کنم ما خطراتی را که مردم فکرش را هم نمی‌کردند، ممکن است وجود داشته باشد، کاهش داده‌ایم. زیرساخت‌ها برای بسیاری از افراد در دولت از اهمیت بسیاری برخوردار است. ما می‌دانیم که مردم به‌دنبال راه‌حل و حمل‌ونقل آینده هستند. ما می‌توانیم ساخت سامانه‌های حمل‌ونقل امروز یا دیروز را ادامه دهیم و به‌صورت مرتب با همان مشکلات موجود روبه‌رو شویم یا واقعا می‌توانیم به‌دنبال ساختن چیزی باشیم که این مشکلات را حل کند.»
نیویورک‌تایمز نیز درخصوص این آزمایش نوشت: «آزمایش ویرجین ممکن است به همان اندازه که از نظر نمادین مهم است، برای موفقیت نهایی این فناوری نیز از اهمیت بالایی برخوردار باشد. درحالی‌که غلاف با سرعتی بسیار کندتر از ادعای هایپرلوپ حرکت می‌کند، مقامات شرکت از آن به‌عنوان یک نقطه عطف ایمن یاد کرده‌اند.»