شهرداری که رئیس مجلس شد
6_محمدباقر قالیباف
پانزدهمین شهردار بعد از انقلاب و پنجاه و هشتمین شهردار تاریخ پایتخت راهی طولانی را از طرقبه تا خیابان بهشت طی کرد و با رکورد دوازدهساله لقب طولانیترین دوران شهرداری را بهخود اختصاص داد و پیش از کریمآقا بوذرجمهری و غلامحسین کرباسچی قرار گرفت.
محمدباقر قالیباف متولد طرقبه از توابع شهر مشهد و با مدرک دکتری جغرافیای سیاسی و گواهینامه خلبانی ایرباس، فرماندهی نیروی هوایی سپاه (بعد از پایان دوران هشتساله دفاعمقدس) و فرماندهی نیروی انتظامی کل کشور را در کارنامه خود دارد. حضور او در نیروی انتظامی با تحولات زیادی در این نهاد همراه بود.
قالیباف سال ۸۴ با رأی شورای شهر اصولگرای سوم تهران که اکثریتشان از جبهه پایداری بودند، بهعنوان شهردار پایتخت انتخاب شد و کارش را در خیابان بهشت آغاز کرد.
در این 12 سال نیز مانند دورههای دیگر، تهران با افتوخیزهای زیادی روبهرو بود و از جهات مختلف جزو دورههای مهم شهر تهران به شمار میآید. در این دوره جمعیت تهران در روز به مرز 16 میلیون نفر رسید. او در 4 سال اول، طرحهای عمرانی شهری متعددی را در تهران آغاز کرد که مهمترین آنها تکمیل اتوبانهای صیاد شیرازی و امام علی و اتوبان شهید همت بود که مسیر تندروی دور شهر را از بزرگراههای قبلی فراختر میکرد. او همچنین احداث دومین یادمان شهر تهران یعنی برج میلاد را پیگیری و تکمیل و آن را با شعار آسمان نزدیکتر افتتاح کرد. تکمیل و توسعه برخی خطوط مترو و ایجاد خطوط تندروی اتوبوسرانی از دیگر فعالیتهای شاخص دوره شهرداری قالیباف است. باز کردن پای بخش خصوصی به حوزه حمل و نقل عمومی هم در دوره او اتفاق افتاد.
تکمیل مجموعه سینمایی آزادی که پس از آتشسوزی مدتها چون زخمی بر چهره شهر مانده بود از فعالیتهایی است که بعدها با ایجاد پردیسهای دیگر سینمایی نقش قابل توجهی در افزایش تعداد صندلیهای سینما در تهران داشت.
شهرداری همچنین در این دوره طرحی را برای دادن مجوز احداث مراکز تجاری و اداری اجرا کرد که براساس آن سازندگان این مراکز در صورتی که طبقه یا طبقاتی را به مراکز فرهنگی اختصاص میدادند میتوانستند مجوز فعالیت بگیرند. مجموعههای تجاری متعددی که برمبنای این طرح و در فاصله کوتاهی احداث شد، باعث تغییر چهره نقاطی از شهر شد که مخالفان جدی پیدا کرد. احداث مجتمعهای عظیم تجاری در مکانها و مناطقی که مشکلات ترافیکی پیچیدهای از قبل داشتند زیست مردم منطقه را در مواردی دچار اختلال جدی کرد.
در واقع منتقدان او اعتقاد دارند نگاه کالبدگرا و بنامحور در دوره قالیباف منجر به آرامش و آسایش بیشتر برای شهروندان نشد و در عوض هزینهها و بدهیهای بسیاری برای شهر باقی گذاشت. مسائلی مثل آلودگی هوا، ترافیک سنگین و خودرومحوری شهر همچنان لاینحل ماند. در کنار طرحهای عمرانی و شهری، برخی طرحها ازجمله صدور مجوز تخریب بناهای فرسوده که به تخریب بناهایی در بافت تاریخی تهران منجر شده است و استفاده از نیروهای قراردادی برای برخی پستهای شهرداری ازجمله ناظران و ضابطان شهرداری که با هدف جمعآوری دستفروشها با آنها برخورد خشن و نامناسب داشتند، فروش بیقاعده تراکم در قسمتهایی از شهر تهران، تخریب فضای سبز و جنگلهای حاشیه شهر و گسترش مراکز تجاری و مجتمعهای ساختمانی و بیشتر شدن سطح عمودی شهر تهران... از موضوعاتی است که مورد انتقاد بسیاری از علاقهمندان به تهران و مخالفان سیاسی قالیباف قرار گرفته است.
دوران چهارساله پایانی شهرداری قالیباف با افت و خیزهای زیادی همراه بود. او بعد از شکست در انتخابات سال ۹۲ از حسن روحانی، سعی کرد راهش را از دولت جدا کند و با جلب حمایت اعضای شورای شهر توانست بار دیگر مسافر بهشت شود. در این دوره مدیران قالیباف با اتهامات زیادی روبهرو شدند که مهمترین آن ماجرای واگذاری املاک نجومی به برخی از افراد بود. عملکرد قالیباف در ماجرای آتشسوزی ساختمان پنجاهساله پلاسکو و فروریختن آن در مقابل چشمان اهالی تهران نیز به عنوان یکی از نقاط ضعف او در مدیریت بحران تلقی شد. پرونده تفحص از شهرداری چالش دیگری برای قالیباف بود که مسکوت ماند. اما اتفاقات این دوره باعث نشد تا او خود را به عنوان یکی از نامزدهای جناح اصولگرا برای سومین بار وارد رقابت ریاستجمهوری نکند.
قالیباف نیز مانند احمدینژاد علاقهمند به تغییر مکان از بهشت به پاستور بود. او در سهدوره انتخابات ریاستجمهوری وارد جریان رقابت شد و با وجود آنکه مطمئن بود میتواند به پاستور برسد از راه ریاستجمهوری باز ماند. او در دوازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری با شعار دولت مردم وارد شد و دولت حسن روحانی را به عنوان دولت ۴ درصدیها در مقابل ۹۶ درصدیها که همه مردم بودند معرفی کرد. اما در نهایت و با همه تلاشی که در مناظرهها کرد مجبور شد به نفع حجتالسلام ابراهیم رئیسی نامزد اصولگرای دیگر کنار برود؛ نامزدی که در رقابت با حسن روحانی شکست خورد. اما این تنها بدشانسی قالیباف نبود. نتیجه انتخابات شوراهای تهران نشان داد که فهرست اصلاحطلبان به صورت کامل وارد شورای شهر شده است و این به معنای پایان کار او در خیابان بهشت بود. درنهایت محمدباقر قالیباف در انتخابات مجلس یازدهم که همزمان با شیوع ویروس کرونا برگزار شد، با مشارکت کم مردم تهران وارد مجلس شورای اسلامی شد و ریاست مجلس را به دست آورد.