نقطه ضعف‌های نهادهای مدنی
محمود برآبادی_نویسنده کتاب‌های کودکان
هرچند رد پای نهادهای مدنی را درگذشته‌های دور می‌توان یافت اما این نهادها با سازوکار فعلی، محصول دوران جدید هستند، دورانی که جامعه تکامل یافته، تقسیم کار اجتماعی صورت گرفته وروابط اجتماعی پیچیده‌تر شده است.
نهادهای مدنی کارکردهای متفاوتی دارند و از امور خیریه گرفته تا انجمن‌های فرهنگی وگروه‌های اجتماعی درشبکه‌های مجازی را دربرمی‌گیرند اما همه در یک چیز مشترک‌اند وآن غیرانتفاعی بودن آنهاست. غیرانتفاعی بودن به این معنا نیست که درآمد وهزینه ندارند، یا به افرادی حقوق نمی‌دهند یا درقبال اجرای پروژه‌ای پول دریافت نمی‌کنند، بلکه به‌این معناست که اعضا وگردانندگان آن سودی دریافت نمی‌کنند؛ هرچند ممکن است بابت کاری که انجام می‌دهند، دستمزدی یا حق‌الجلسه‌ای بگیرند.
دراینگونه نهادها بیشتر کارها داوطلبانه انجام می‌شود و افراد با نیات خیرخواهانه و بشردوستانه درآن فعالیت می‌کنند.
غیرانتفاعی و داوطلبانه بودن فعالیت نهادهای مدنی گرچه فواید بسیار دارد و آنهارا از تبدیل شدن به شرکت‌های سهامی باز می‌دارد، اما یک عیب هم دارد و آن این است که بسیاری از اعضا انگیزه‌ای برای اینگونه فعالیت‌ها ندارند. انجمن نویسندگان کودک ونوجوان هم که وارد هجدهمین سال فعالیت خود شده‌است و چندروز دیگر یازدهمین مجمع عمومی خود را برگزار می‌کند، از این قاعده مستثنی نیست. هرچند بیش از 450نویسنده، شاعر، مترجم وپژوهشگر ادبیات کودک درآن جمع شده‌اند اما درعمل یک چهارم اعضا فعالند و بقیه یا درگیر کارهای خود هستند یا انگیزه‌ای برای فعالیت داوطلبانه ندارند.
