سفارش داور به وزیر

  مهرداد رهسپار   

در 4 برگ سندی که از سال1315 باقی‌مانده، علی‌اصغر حکمت، وزیر معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه طی نامه‎ای از علینقی وزیری درخواست می‌کند تا براساس اشعار شعرای نامدار ایران، قطعات نمایشی ساخته شود تا به‌وسیله فن نمایش بتوان آن را در جهت تعلیم و تربیت دانش‎آموزان در مدارس استفاده کرد. علینقی وزیری دست به‌کار می‌شود، اما نامه دیگری می‎رسد که از میان شعرا، سعدی انتخاب شود، زیرا وزارت معارف قصد داشت براساس اشعار سعدی نمایشی در بزرگداشت آن اجرا شود. علینقی وزیری در نامه‎ای به وزیر معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه می‎نویسد که این کار جدید بوده و پیش از این در ایران سابقه نداشته است. بنابراین باید این کار را با دقت انجام داد تا ماندگار شود. وزیری به قول خودش «تجسس» در بوستان و گلستان را آغاز می‌کند و قطعاتی براساس اشعار سعدی می‎سازد. این قطعات از دو نظر اهمیت دارد، نخست اینکه وزیری این قطعات را پس از اجرای تابلوهایی از شاهنامه توسط مجتبی مینوی و عبدالحسین نوشین در جشن هزاره فردوسی در سال1313 ساخته است، بنابراین نمی‎‌دانیم که تفاوت کار وزیری و نوشین جز افزودن موسیقی به قطعات نمایشی چیست. دوم اینکه وزیری این قطعات را پیش از تاسیس سازمان پرورش افکار و شکل‎گیری کمیسیون نمایش زیرنظر سیدعلی نصر می‎سازد؛ کمیسیونی که بخش نمایش آن به اجرای قطعات نمایشی در تاریخ ایران مشهور است. این نامه نشان می‎دهد که نباید مبدا همه تحولات تئاتر ایران را در تاسیس هنرستان هنرپیشگی،  یا تاسیس کمیسیون نمایش سازمان پرورش افکار در سال137 بدانیم.
(منبع اسناد: سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، شماره سند: 1426441)