در این هزار سال ادب فارسی، چه نظم و چه نثر، کم پیدا میشود ادیبی که شعرش، تاریخ انقضا نداشته باشد. البته که هیچیک از متقدمان و متأخران نداشتهاند اما «سعدی» حقیقتا چیز دیگری است.
بهاری که به وقت گل میرسد
بهار واژهای آشنا در شعر نو فرانسه است؛ رویارویی دوباره با سبزی طبیعت که در تمامی احوال، منبع الهام شاعران فرانسوی بوده است. لطافت بهار را میتوان با شعر فرانسوی بویید و از خنکای توأم با نور و ایمان آن لذت برد.
کم نیستند آدمهایی که وقت و بیوقت میان دالانهای ذهنمان راه میافتند. دست تکان میدهند، نیشخند میزنند یا دهان باز میکنند و یادمان میاندازند که هی حرفهای گفته و ناگفتهشان را مرور کنیم.
دبیرالاسلام چودهاری 101ساله مثل بسیاری از سالمندان دور باغچهاش قدم میزد با این تفاوت که او توانست با این کار 420هزار پوند پول برای خیریههای 52کشور جهان جمعآوری کند.
هیچ فرقی نمیکند که در آمازون باشی یا در صحرای آفریقا، در استرالیا و یا در ایران، مهم این است که انسان عزم خود را برای از بین بردن طبیعت جزم کرده و این است که ما هر لحظه میبینیم و میشنویم که جنگلها و پوششهای گیاهی توسط انسانها از بین میرود، درختها قطع و چوبها قاچاق میشود.
من آن شهروند غریب و شرمگین و سرفروافکنده و ماسکزده و تنها توی صف یک کار اداریام. بیمارم توی بیمارستان روی تخت دراز کشیده و پروندهاش را سپردهاند به من تا بروم به یک اداره و از این اداره به ادارهای دیگر و از آن اداره دیگر به سمت بیمه و هزار تا کار دیگر تا پروندهاش تکمیل شود.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .