• یکشنبه 16 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 26 شوال 1445
  • 2024 May 05
سه شنبه 22 اسفند 1396
کد مطلب : 9671
+
-

ستاره نیستی رفیق!

ستاره نیستی رفیق!

بهروز رسایلی|  نفس حضور افشین پیروانی به‌جای محمود خوردبین در کسوت سرپرستی تیم پرسپولیس می‌توانست یک اتفاق مثبت برای سرخپوشان باشد. به هر حال محمودخان به سن بازنشستگی نزدیک شده بود و بی‌انضباطی‌های رخ داده در یکی از اردوهای خارجی اخیر هم شاید نشان می‌داد او تسلط سابق را بر امور ندارد. بر این اساس جایگزینی نیروی جوانی مثل افشین پیروانی که زبان انگلیسی را هم خوب می‌داند، نمی‌توانست برای قرمزها اتفاق بدی باشد. هرچند انتظار می‌رفت این جابه‌جایی با رعایت شأن خوردبین انجام شود و حداقل شاهد برگزاری یک جلسه تودیع و معارفه درست و حسابی یا یک آیین تجلیل باشکوه از قدیمی‌ترین پرسپولیسی تاریخ باشیم. این در حالی‌است که بعد از اعطای پست تشریفاتی «قائم‌مقام ورزشی» به خوردبین، کسی از حال و روز او خبر ندارد. از این که بگذریم، حادثه بدی که بعد از حضور پیروانی در پرسپولیس رخ داده، تلاش گسترده او برای دیده شدن و جلب توجه است. افشین البته کاپیتان باتعصب سرخ‌ها بوده و بین هواداران هم چهره خوشنامی است. با این وجود او انگار متوجه نیست در حال‌حاضر فقط به‌عنوان یک سرپرست به پرسپولیس برگشته و فقط باید در همین محدوده حرکت کند. پیروانی امروز هم می‌خواهد مثل گذشته «ستاره» قرمزها باشد و همین مسأله گاهی باعث دردسر می‌شود. به‌عنوان مثال او در بدو ورود به باشگاه در تصمیمی بحث‌برانگیز پیراهن شماره‌12 پرسپولیس را به‌نام هواداران بایگانی کرد، در حالی‌که بازنشسته کردن شماره پیراهن در هیچ کجای دنیا به این سادگی نیست و باید فرایندی منطقی و مستدل را سپری کند. با استدلال پیروانی، 99درصد تیم‌های دنیا باید شماره 12 را بازنشسته کنند، چون بالاخره کم یا زیاد هوادار دارند و این شاید فقط نفت تهران، پیکان و سایپا باشند که می‌توانند از این شماره استفاده کنند! پیروانی همچنین در رفتاری منحصربه‌فرد و غیرحرفه‌ای در جریان مسابقات پرسپولیس درست مثل مربی‌ها کنار نیمکت راه می‌رود و حتی گاهی دیده شده که چیزهایی به برانکو می‌گوید. واضح است که اینها کار سرپرست نیست؛ درست مثل کری‌خوانی‌های ناشیانه افشین در مورد فاصله امتیازی سرخابی‌ها که پیش از داربی تهران حسابی تیم حریف را تحریک کرد و به اذعان خود استقلالی‌ها در افزایش انگیزه آنها جلوی پرسپولیس نقش موثری داشت. خب وقتی آن‌طور کری می‌خوانی، بعد از داربی هم ناچاری جلوی هواداران بغض کنی و از گریه 40‌دقیقه‌ای‌ات حرف بزنی. آنچه مسلم است اینکه ادامه این روند به سود پرسپولیس نیست و پیروانی زودتر باید سودای «ستاره» شدن در پست حساس و پرزحمت سرپرستی را کنار بگذارد؛ پیش از آن‌که تیم بیشتر از این متضرر شود.

 

این خبر را به اشتراک بگذارید