آبی ‌و اناری به رنگی متفاوت

هواداران بارسلونا پیروزی خفیف خانگی 1-2مقابل لوانته را قدمی رو به جلو برای تیم‌شان می‌دانند؛ تیمی که با والورده اصلا شباهتی به بارسا نداشت و با ستین هم به سبک هندبال بازی می‌کرد. در بازی با لوانته تعداد پاس‌های تیم یک‌چهارم کمتر شد و مالکیت توپ هم حدود 20درصد پایین‌تر. ستین که تیمش در بازی با گرانادا بیش از هزار پاس ردوبدل کرده بود، اصلا از سبک بازی راضی نبود و معتقد بود پاس‌های غیرمفید زیادی ردوبدل می‌شود که باید آن را اصلاح کرد. در آن بازی تنها 21درصد پاس‌ها رو به جلو ارسال می‌شد که این در بازی آخر به 28.4درصد افزایش یافت و البته تعداد پاس‌ها حدود 250تا آب رفت. در عوض به تعداد پاس‌های بلند اضافه شد. از دیگر تحولات تیم می‌توان به فعال‌تر شدن سمت راست اشاره کرد که در این بازی نسبت به سمت چپ همیشه فعال تیم، فعال‌تر بود. ستین انگار متوجه ضعف سرخی روبرتو در پست دفاع راست شده و به‌جای او از سمدوی آماده استفاده کرده. خودش در کنفرانس مطبوعاتی اعتراف کرد که تیم باید بهتر شود، باید یک‌سری ناکامی‌ها در خط دفاع بهبود یابد، در نیمه‌های دوم توازن تیم از دست نرود. افزایش پاس‌های در عمق یعنی مربی توانسته تأثیر خودش را بگذارد. سرعت تیمی هم بالاتر رفته و انگار نه انگار که بازیکنان سن‌بالا در ترکیب حضور دارند و مسی هم نصف یک بازیکن عادی می‌دود. با مالکیت 67درصدی 5موقعیت گل ایجاد شد. 3‌بار هم تراشتگن دروازه بارسا را نجات داد و این بدان معناست که تیم هنوز کار دارد. مسی در این بازی به رکورد ۳۵۰برد در لالیگا و همچنین ۲۰۰برد در نوکمپ رسید. پیکه که انگار همه حواسش به فوتبال نیست و بیشتر درگیر سفرهای تجاری و تبلیغاتی خودش است. نکته دیگر درباره بارسای ستین این است که آنسو فاتی در یک بازی دبل کرد. این بازیکن محصول لاماسیا با 17سال و 94روز سن، جوان‌ترین بازیکن تاریخ لالیگا شد که موفق به زدن 2 گل در یک بازی می‌شود. این رکورد در اختیار خیمنس قرار داشت که در سال2010با 17سال و 115روز آن را ثبت کرده بود.