کی برد، کی باخت؟

فوتبال ایران طبق روال سال‌های گذشته، در سال 96 هم چهره‌های خاص زیادی داشت. تعدادی از فوتبالی‌ها به واسطه مسایل فنی و فوتبالی به چهره‌هایی خاص تبدیل شدند اما در مقابل افرادی هم بودند که به واسطه مسایل غیر فوتبالی و حاشیه‌ای برای خودشان اسم‌و‌رسمی پیدا کردند. در آخرین روزهای سال، نگاهی به خاص‌ترین چهره‌های فوتبالی امسال داشته‌ایم.
 علی دایی
 وقتی زلزله کرمانشاه اتفاق افتاد، چهره‌های شناخته‌شده زیادی خودشان را به مناطق آسیب‌دیده رساندند و به مردم ملحق شدند اما داستان علی دایی از همان ابتدا نیز متفاوت بود. او نه قصد نمایش داشت و به دنبال کسب محبوبیت بیشتر بود. شهریار که در کوران لیگ برتر با سایپا قرار داشت، بخشی از تمرکزش را به ماجرای زلزله اختصاص داد و به شکل جدی مشغول جمع‌آوری کمک‌های مردمی شد. دایی چندین میلیارد برای زلزله‌زده‌ها جمع کرد و کمک‌های غیرنقدی را نیز مستقیما به مردم رساند. هیچ بازیکنی در دنیا به اندازه شهریار گل‌ملی نزده اما ماجرای زلزله، بهترین گل ملی این ستاره بود.
  مهدی طارمی
سال پرماجرای مهدی طارمی از پنالتی چیپ در مسابقه با الریان آغاز شد. مهاجم شماره 9 پرسپولیس در طول سال هرگز با آرامش سر و کار نداشت و هر لحظه آماده بود تا جنجال تازه‌ای بر پا کند. او دوباره آقای گل لیگ برتر شد و در دو بازی متوالی در مرحله مقدماتی جام جهانی دو گل حساس و کلیدی برای ایران به ثمر رساند اما به جای جنگیدن بر سر تصاحب توپ طلای آسیا، 4 ماه محرومیت را تجربه کرد. او که با «خیریت» و قسمت طرفداران قرمزها را عصبانی کرده بود، حاضر به تمدید قراردادش با این باشگاه نشد و در پنجره زمستانی به وسلی اسنایدر در الغرافه پیوست.
  علی کریمی
دوران سرمربیگری علی کریمی کاملا عجیب و پرنوسان آغاز شد. او تصمیم گرفت هدایت نفت تهران را آغاز کند اما  چند رفت و برگشت را با حمید درخشان پشت سر گذاشت. کریمی نفت را ترک کرد و بعد از مدتی هدایت سپیدرود را بر عهده گرفت. او اما در طول سال بیشتر از آن‌که به خاطر حضور در رشت مورد توجه قرار بگیرد، با افشاگری‌هایش سروصدا به پا کرد. مناظره او با محمدرضا ساکت، یکی از داغ‌ترین لحظات فوتبالی 96 بود.
  سامان قدوس
کارلوس کی‌روش که نشان داده علاقه خاصی به فوتبالیست‌های خارج‌نشین دارد، در آخرین ماه‌های سال از کشف جدیدش رونمایی کرد، کشفی که چیزی نمانده بود با پیراهن تیم ملی سوئد به جام‌جهانی برود. سامان قدوس به عنوان بهترین مهاجم لیگ سوئد به ترکیب تیم ملی ایران اضافه شد و خیلی زود توانست در دل هواداران جا باز کند. البته این پایان ماجرا برای قدوس نبود چراکه او در آخرین روزهای سال مصافی جذاب با آرسنال داشت و توانست حتی نظر ونگر را هم به خودش جلب کند.
   سیدحسین حسینی
سال 96، سال رکوردشکنی‌های متوالی حسین حسینی در تاریخ فوتبال ایران به حساب می‌آید. دروازه‌بانی که در ابتدای سال به نیمکت استقلال پیچ شده بود و زیر سایه دروازه‌بانی به نام مهدی رحمتی قرار داشت، به مدت 873دقیقه دروازه آبی‌پوشان پایتخت را بسته نگه داشت و تاریخ‌ساز شد. پیش از این دروازه‌بانانی بزرگی به نام‌های بهرام مودت با 844دقیقه، ناصر حجازی با 837دقیقه و احمدرضا عابدزاده 802دقیقه به ترتیب بهترین رکوردهای تاریخ لیگ را در اختیار داشتند.
   علیرضا منصوریان
منصوریان با کلی امیدوآرزو سال 96 را آغاز کرد اما روز‌های سیاهی را در این سال پشت سر گذاشت. رویای رسیدن به قهرمانی آسیا و لیگ برتر ایران با شکست و 6‌تایی شدن مقابل العین و نتایج ناامیدکننده در بازی‌های داخلی رنگ باخت و به اخراج منصوریان ختم شد. شیوه برخورد منصوریان با ستاره‌هایی مثل رحمتی و جباری و در ادامه نتایج درخشان استقلال با شفر، سال 96 را برای منصوریان سیاه‌تر هم کرد. سال سیاه با خانه‌نشینی برای منصوریان به پایان رسید.
   علیرضا جهانبخش
سال 96 روی هم رفته سال خوبی برای لژیونر‌های فوتبال ایران بود اما در این بین علیرضا جهانبخش کارنامه‌ای رویایی از خود برجای گذاشت. یکی از ستاره‌های آینده‌دار تیم ملی ایران، تا به امروز 12‌گل در لیگ برتر هلند زده و دومین برتر گلزن این بازی‌ها بوده است. مهم‌تر اینکه او با 8‌پاس‌گل، عنوان موثرترین بازیکن لیگ هلند را به خود اختصاص داده است. او امید زیادی دارد روز‌های خوب سال 96، در سال 97 و در جام‌جهانی هم برایش تکرار شود تا شاید سال آینده در یکی از لیگ‌های مطرح اروپا به فوتبالش ادامه دهد.
   کاوه رضایی
کاوه سال گذشته یکی از ستاره‌های استقلال بود و در لیگ ایران و آسیا کارنامه‌ای رویایی از خود برجای گذاشت. با این وجود کی‌روش اعتقادی به این ستاره نداشت و حتی برای اردوهای تدارکاتی هم او را به تیم ملی دعوت نمی‌کرد. همین داستان باعث شد تا کاوه به پیشنهاد میلیاردی آبی‌ها برای تمدید قرارداد جواب منفی بدهد و برای ادامه فوتبالش راهی بلژیک شود. در ابتدا خیلی‌ها اعتقاد داشتند این تصمیم کاوه اشتباه بوده اما او با درخشش در فوتبال اروپا به تیم ملی دعوت شد تا جواب خیلی‌ها را داده باشد.
   علی علیپور
کاوه رضایی تنها ستاره‌ای نبود که در سال 96، نظر کی‌روش را نسبت به خودش تغییر داد. علی علیپور که سال گذشته زیر سایه مهدی طارمی قرار گرفته بود، امسال گل‌های با ارزشی برای تیم برانکو زد و توانست در آخرین ماه‌های سال به تیم ملی دعوت شود. او که فاصله‌ای با آقای گلی لیگ برتر ندارد، یکی از گزینه‌های سرمربی پرتغالی تیم ملی برای حضور در جام‌جهانی به حساب می‌آید. علیپور در سال 96، برای دومین‌بار طعم گلزنی در داربی را هم چشید تا موفقیت‌هایش تکمیل شده باشد.
  مهدی قائدی
هواداران ایرانجوان بوشهر شاید تنها فوتبالی‌هایی بودند که در ابتدای سال نام مهدی قائدی را شنیده بودند و با توانایی‌های فنی او آشنا بودند. او با حضور در استقلال به یکباره مشهور شد و برای خودش اسم‌و‌رسمی پیدا کرد. البته این پایان ماجرا برای قائدی جوان نبود چراکه او نه‌تنها در استقلال به موفقیتی دست پیدا نکرد بلکه در آخرین‌های ماه‌های سال دچار سانحه رانندگی شد و برای مدتی طولانی از فوتبال کنار رفت. او قرار بود پدیده استقلال در سال 96 باشد اما این اتفاق رخ نداد.
   اشکان دژاگه
کاپیتان تیم ملی در سال‌های گذشته به واسطه درخشش در زمین فوتبال به جمع چهره‌های سال اضافه می‌شد اما اشکان امسال به خاطر تیم نداشتن به این فهرست راه یافته است. او در ابتدای سال به وولفسبورگ آلمان پیوست اما تنها چند ماه در این تیم دوام آورد. او پس از ترک بوندس‌لیگا بدون تیم بود اما در آخرین ماه‌های سال سر از انگلیس و لیگ دوم این کشور راه پیدا کرد. این پایان ماجرا برای اشکان در سال 96 نبود چراکه او در آخرین روزهای سال آسیب دید و برای مدتی از میادین دور شد. این روزها تنها امید اشکان رسیدن به جام‌جهانی پیش‌رو است.
   مسعود شجاعی
شجاعی سال 96 را با رویای رسیدن به سومین جام‌جهانی‌اش آغاز کرد اما در اواسط سال به دلیل مسایل غیرفوتبالی برای مدتی از تیم ملی دور شد. البته این تنها اتفاق تلخ سال برای شجاعی نبود چراکه او از تیم باشگاهی‌اش هم اخراج شد تا برای مدتی بدون تیم باشد. با این وجود شجاعی بازگشت خوبی به لیگ یونان داشت و با پیراهن آ.ا. ک آتن به روزهای خوبش برگشت. در آخرین روزهای سال کی‌روش هم نظرش را در مورد شجاعی تغییر داد و با سفر به یونان، مقدمات بازگشت این بازیکن به تیم ملی را فراهم ساخت. با اتفاقات آخر سال، شجاعی حالا فاصله‌ای با رسیدن به رویای حضور در سومین جام‌جهانی‌اش ندارد.
   مجتبی جباری
زیدان استقلالی‌ها پس از سال‌ها بازی در لیگ قطر، امسال به جمع آبی‌پوشان پایتخت برگشت تا شاید در پایان فصل با پیراهن تیم محبوبش از فوتبال خداحافظی کند اما در همان آغاز فصل با منصوریان و مدیران باشگاه به مشکل خورد و از فوتبال کنار رفت. با این اتفاق، جباری که قرار بود سالی رویایی را در استقلال پشت سر بگذارد، خانه‌نشین شد و تصمیم گرفت به کارهای فرهنگی روی بیاورد. البته جباری هنوز به طور رسمی از فوتبال خداحافظی نکرده تا امیدهایش برای خداحافظی با پیراهن استقلال
زنده بماند.