شهرها منشأ صلح یا جنگ هستند
نقش و ارتباط میان ساختار شهرهای بزرگ در تقویت صلح در نشست پیشهمایش «صلح و مدیریت شهری» بررسی شد
محمد سرابی _ خبرنگار
شهرها اگرچه مستقیما باعث جنگ و صلح نیستند اما بنا به ساختار خود میتوانند زمینه ایندو را فراهم کنند؛ حتی نوع ساختمانها هم میتواند در این زمینه مؤثر باشد. نعمتالله فاضلی، جامعهشناس در ابتدای این مراسم با اشاره به اینکه شهر شکلی از دانش بهشمار میآید، گفت: اگر بخواهیم ارزیابی انتقادی داشته باشیم باید ببینیم که مفاهیم، دیدگاهها، روشها و معرفتشناسی در شهر چقدر نیازهای حداقلی را تامین میکند یا حتی چقدر باعث خشونت میشود.
او با بیان اینکه صلح بیش از اینکه یک امر مادی باشد از «زبان» منشأ میگیرد اظهار کرد: اگر ابزارهای ما برای بررسی و ساخت شهر فقط کمی باشد، انسانها از محاسبات حذف میشوند. فاضلی افزود: در این رویکرد در شهر پل و ساختمان و خیابان میسازند و محل کسب و کار ایجاد میشود ولی این شهر زیستپذیر نیست، زیرا آدمها را از آن کنار گذاشتهاند. در این شرایط دیگر نمیتوانیم درون ساختمانها زندگی کنیم و برای همین به داخل آنها پناه میبریم. این رویکرد بهشدت خشونت ایجاد میکند.
رابطه دانش، شهر و صلح
عضو هیأترئیسه شورای شهر تهران با اشاره به اینکه رابطه تعاملی بین دانش و قدرت اثبات شده است، گفت: هرجا که دانش «عدمصلح» را بازتولید میکند قدرت اعمال خشونت پشتیبان آن است و شاید قدرت برای تداوم خود این دانش را تقویت کند. «زهرا نژادبهرام» در ادامه افزود: در مقابل این ارتباط دانش و قدرت ما باید 3عنصر «پذیرش، باور و تعهد» به صلح را تقویت کنیم. شهری که ما در آن زندگی میکنیم مملو از تکثر و تنوع است و باید بیاموزیم که چگونه روابط صلحآمیز را در آن جاری کنیم. دیگر سخنران این نشست «سیمین حناچی» بود. این معمار و شهرساز با اشاره به نسبت میان تشتت فضای شهر و زمینههای ایجاد صلح، گفت: براساس سرشماری سال95، 80درصد جمعیت ایران در شهرها زندگی میکنند و همین هم نشان میدهد که چه بخش بزرگی از امور شهری مانند «حق بر شهر» و «حکمروایی خوب شهری» زیر مجموعه مدیریت شهری قرار میگیرد. او افزود: امروز یکی از مواردی که برخی از کاندیداهای انتخابات مختلف به آن متوسل میشوند وعده به روستاییان برای شهر شدن است. براساس نظر بسیاری از کارشناسان اگر قرار است در ایران توسعهای رخ بدهد آن توسعه باید از روستاها رخ بدهد. ریزگردها و سیلابها موجی از مهاجرتها را در غرب کشور ایجاد کرده و به این ترتیب بهزودی شاهد بزرگترین مهاجرت از برخی شهرهای غربی خواهیم بود. «محمدحسین ایزدی» بیان کرد: در سال1392 حدود 2500محله در شهرها شناسایی شدند که وضعیت اسفناکی داشتند. مجموع مساحت این محلهها به 140هزار هکتار میرسید و نزدیک 19میلیون نفر جمعیت در آنها ساکن بودند. سرانه خدمات و امکانات این محلهها و نقاط مجاور آنها که نزدیک یکسوم جمعیت کشور را در خود جای میدادند از متوسط سرانههای کشور پایینتر بود اما چیزی که در کنار این پژوهش توجه ما را جلب کرد، نبود قلمرو عمومی و فضایی برای تعامل اجتماعی در سطح کلی شهرها بود.