به سنت تراژدی و کمدی ایمان دارم

امیرحسین علم‌الهدی/کارشناس فرهنگی و پخش فیلم 


همانقدر که طرفداران ورود ماشین‌های خارجی به ایران آب در‌ هاون می‌کوبند، صدچندان بیشتر طرفداران نمایش فیلم خارجی در سینماها خود را سرکار گذاشته‌اند! 
و همانقدر که طرفداران ممنوعیت ورود ماشین خارجی موفق بوده‌اند طرفداران عدم نمایش فیلم خارجی در ایران ناموفق بوده‌اند؛ البته نه در پرده سینما! نمایش روزانه ده‌ها فیلم روز خارجی (به همان روش بدون پرداخت هزینه رایت) در شبکه‌های نمایش آنلاین داخلی و البته تلویزیون جریان دارد (تلویزیون به‌دلیل مشکلات متعدد در قبال نمایش فیلم‌های خارجی بدون رایت در خارج کشور نمایش این فیلم‌ها را کمتر کرده است) و مهم‌تر این است که جمعیت ۸۰‌میلیون نفری ایران به راحتی به تماشای آنلاین این فیلم‌ها آن‌هم به‌صورت دوبله و با مجوز‌های قانونی این سرزمین دسترسی دارند!
بی‌خود نیست که می‌گویند ایران سرزمین تضادهاست و این تضادها گاهی تبدیل به تراژدی و گاهی تبدیل به کمدی می‌شود و اکثر مدعیان جلوگیری از نمایش فیلم‌های خارجی در حالی که طرفداران پروپاقرص این ممنوعیت هستند روزانه فیلم خارجی دانلود شده می‌بینند و سوار بر ماشین خارجی خود به ریش طرفداران نمایش فیلم خارجی می‌خندند و پیش خود می‌گویند: «حمایت از کالای داخلی برای دیگران خوب است و نه برای ما» و این حکایتی است که بعضی از مدیران هم بر آن صحه می‌گذارند و در حالی که در کانادا و... خانه دارند که عزیزانشان در آنجا به تحصیل و زندگی مشغولند و با صدای بلند می‌گویند: « ایران دوستت داریم». به‌هرحال دیدن فیلم خارجی بر پرده سینما برای جمعیت ۴‌میلیون نفری سینمارو ممنوع است و برای جمعیت ۸۰میلیون نفری ایران واجب و تضادی از این تراژدی‌تر اگر در جایی از دنیا پیدا کردید من را خبر کنید!
هر‌چند از نظر خرید و فروش فیلم خارجی به دلیل تحریم‌ها از ابتدای انقلاب به دلیل قانون داماتو محروم هستیم و کمپانی‌های اصلی امکان فروش فیلم را به ایران ندارند اما تحریم اصلی عدم تماشای فیلم خارجی را در نوع تفکر بخشی از حاکمیت و فعالان صنفی می‌دانم که نگاهشان به مردم نگاه « ارباب و رعیتی» است و نه نگاه «حق انتخاب» و گویا در این سرزمین باید بپذیریم که چه بخوریم؟ چه بپوشیم؟ چگونه حرف بزنیم؟ چه ببینیم؟ چه بشنویم؟ این چگونه‌ها مهم‌ترین ابزار مدیریت فرهنگی است که با نگاه «سلبی» به رعیت‌های خود نگاه می‌کنند و نه با نگاه «اقناعی» و نمی‌دانند که در حوزه فرهنگ «اقناع» است که می‌ماند و نه «سلب» کردن... زیاده عرضی نیست؛ در خانه‌ها و سالن‌های خصوصی‌تان هر آنچه که می‌خواهید ببینید ولی با مجوز رسمی ‌و در پرده سینماها نبینید چون «تولید داخلی» رقابت‌پذیر نیست و ما خود سوار بر «تولید خارجی» به سنت تراژدی و کمدی در این سرزمین ایمان داریم. ...