چنین روزی همیشه می‌ماند!
جواد قاسمی
در میان روزها و لحظه‌های بی‌شمارِ تاریخ جهان، بعضی از روزها و لحظه‌ها انگار بیش‌تر از یک روز و یک لحظه‌اند؛ انگار نامشان را بر روی صخره‌های ماندگار تاریخ حک می‌کنند تا برای همیشه در یادها بمانند و قرن‌ها خود را به رخ بشر بکشند.
چنین روزها و لحظه‌هایی فکر و خیال افراد زیادی را به خود مشغول می‌کنند و باعث می‌شوند بسیاری از آدمیان طور دیگری بیندیشند، خیال‌پردازی کنند و زندگی خود را به‌گونه‌ای دیگر رقم بزنند.
برخی از این روزها و لحظه‌های ویژه، دل و جان آدمیان را هیچ‌گاه رها نمی‌کنند. گویی هرکاری بکنی نمی‌شود به این روزها و لحظه‌ها فکر نکرد. گویی نمی‌توان به این نکته فکر نکرد که اگر این روزها و لحظه‌ها، جور دیگری شکل می‌گرفتند، تاریخ زندگی ما ممکن بود چه مسیر متفاوتی را در پیش بگیرد؟
روز غدیر و لحظه‌ای که پیامبر خدا‌ص دست امیرمؤمنان علی‌ع را بالا برد و آن جمله‌های معروف را بر زبان آورد، از آن روزها و از آن لحظه‌هاست؛ آن لحظه‌های همیشه زنده، آن ر‌وزهای ماندگار.
به‌خاطر همین است که قرن‌ها از آن روز گذشته، اما این روز هم‌چنان در میان ما زنده است و حضور دارد و گویی صدای پیامبر‌ص را هنوز می‌شنویم که ولایت علی‌ع را هم‌سنگ ولایت خود می‌خواند...
