آوای بوم و برگ
محمود معتقدی ـ شاعر و منتقد
بیشک چشمانداز هنرهای تجسمی بهویژه دنیای سیال و چندوجهی نقاشی در فضای بازاندیشی و بازآفرینی نقشها و نقشنمایههای اینجا و اکنونی دیگر، خود فرصتی است برای جستوجو و خلاقیت هنرمند و لذت هنری مخاطب. از منظر تصویرها، نشانهها بهکارگیری زاویهبندی و نور یکی براساس شکل قاعدهمند هنر و دیگری بهرهگیری از نگرشهای سبکگرایانه در حوزههای تحلیل و تفسیر، میتوان گفت که دنیای نقد و نظر در همسایگی ادبیات، میتواند بهگونهای از فرم و موضوع به ارزشیابی آثار خلقشده بپردازد. چراکه از نظر زیرساختها و حضور جلوههای زیباییشناختی، هنرمند به سمت و سوی همراهی و همزبانی حرکت میکند. دیدن و داوری نقاشیهای سرور کیوان در گالری جاوید اگر بر این مبنا باشد، باید گفت که: در نمایشگاه آوای بوم و بر چشماندازهایی بهتصویر کشیده شده که خالق آنها در بهرهگیری از طرح و رنگهای سرد و گرم و حرکت به سمت نوعی از واقعیتپذیری زاویهبندی و همنشینی رنگها با فرمهای خاص به تجربهای تازه دست یازیده است. در این میان موضوع بنیادی همانا جایگاه برگهاست که در فصلها و زمانهای گوناگون به صحنه آمدهاند و از منظر هستیشناسی و زیباییشناختی نقش خود را به رخ میکشد. هنرمند درون زندگی به بیرون از خود سفر میکند و در جای جای طبیعت به کشف درخت و برگ میرود و با نوعی «انکشاف» به صید اشیای کناری دل میسپارد. هنرمند در این جایگاه، دنیای برگ را به شکل دیگری به تجربه مینشیند و درنهایت به ساختمندی تازهای از حیات، این عنصر مهم هستی راه میجوید. به عبارتی تلاش هنرمند نزدیک شدن به تفسیری بهنگام در جهت همبستگی و انتخاب شکل هنری و استفاده از هدایت موضوعی بهعنوان دستمایه اساسی تجربههایش است. بیگمان هنرمند در ارائه صورتبندیهایش، از زاویهها و ترکیب رنگهای مختلفی بهره میبرد. صدالبته افق و نگرش هنرمند نشان از جایگاه او دارد و دیگر اینکه در این روایت هنری، سرور کیوان دریافتهای تازه را به سمت تجربهها و دنیای تازهتری در زمینه خلاقیتهای آینده رقم میزند.