افزایش 70 درصدی تصادفات جادهای
رئیس پلیس راه چهارمحال و بختیاری: علت عمده تصادفات جادهای در استان تخطی از سرعت مطمئنه و پس از آن، انحراف به چپ و عدم توجه به جلو گزارش شده است
بخش مهمی از تلفات رانندگی مربوط به جادههای برونشهری است که از مهمترین دلایل آن میتوان به سرعت بالای خودروها، بُعد مسافت و خستگی و خوابآلودگی رانندگان اشاره کرد اما این موضوع در استان چهارمحال و بختیاری کمی متفاوت است، با توجه به توپوگرافی و ناهمواریهای موجود در این استان، جادهها و راههای ارتباطی و مواصلاتی استان عمدتاً دارای پیچوخمهای زیاد و سربالایی و سراشیبی بسیاری است که این امر منجر به افزایش نقاط حادثهخیز و پرتصادف شده است. به گزارش ایسنا، نامناسب بودن وضعیت جادهها، برخوردار نبودن خودروها از ایمنی کامل و کافی نبودن قوانین بازدارنده راهنمایی و رانندگی از دیگر دلایل مؤثر در افزایش تصادفات جادهای محسوب میشوند. در کشورهای توسعهیافته بر اساس استفاده از فناوریهای جدید، آمار تصادفات و تلفات آن تا حد زیادی کاهش یافته اما در ایران هنوز تلفات ناشی از تصادفات رانندگی از عوامل مهم مرگ و میر در کشور محسوب میشود، بنابراین مقوله ایمنی در جادههای کشور از اهمیت مضاعفی برخوردار است که باید در صدر اولویتهای برنامهریزان حملونقل واقع شود.
افزایش تصادفات
سرهنگ «غلامعلی نوربخش»، رئیس پلیس راه فرماندهی انتظامی چهارمحال و بختیاری در خصوص آمار تصادفات جادهای استان، با اشاره به اینکه طی سه ماه ابتدای امسال مجموع تصادفات در محورهای چهارمحال و بختیاری ۷۰ درصد افزایش داشته است، اظهار کرد: در این مدت تصادفات فوتی نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۰ درصد کاهش، تصادفات جرحی ۱۴ درصد کاهش و تصادفات خسارتی ۱۰۰ درصد افزایش داشته است. وی افزود: علت عمده تصادفات جادهای در استان تخطی از سرعت مطمئنه و پس از آن، انحراف به چپ و عدم توجه به جلو گزارش شده است. سرهنگ نوربخش با اشاره به اینکه طی این مدت ۶۵ درصد تصادفات مربوط به خودروهای سواری بوده است، تصریح کرد: تصادفات سواری نیز ۳۲ درصد مربوط به پژو و ۲۸ درصد مربوط به پراید بوده است.
مانعی بر سر راه تولید
همچنین «داوود مهدوی»، استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی دانشگاه پیام نور شهرکرد، با اشاره به اینکه تصادفات جادهای یکی از بزرگترین موانع بر سر راه رشد و توسعه صنعت حملونقل هر کشوری محسوب میشود، اظهار کرد: شناسایی صحیح نقاط حادثهخیز و اصلاح سانحهخیزی در این نقاط، از اولویتهای مسئولان راه برای تأمین ایمنی جادهها بوده که لازم است این کار به صورت علمی، مبتنی بر اصول پذیرفته شده جهانی و متناسب با اقلیم و شرایط کشور صورت گیرد تا نتیجه مطلوبی حاصل شود. استادیار دانشگاه پیامنور شهرکرد تصریح کرد: جاده جزء مهمی از اجزا و عناصر سیستم حملونقل یک کشور محسوب میشود و به نسبت جایگاه و نقشی که در این سیستم ایفا میکند، میتواند در بهبود حملونقل یا کندی آن و حوادث موجود در آن نقش ویژهای داشته باشد، بنابراین نقش ویژه و تعیینکننده در کاهش یا افزایش تصادفات دارد. وی خاطرنشان کرد: جادههایی که مطابق با استانداردهای جهانی و علمی احداث شده و اصول ایمنسازی در آنها به طور کامل رعایت شده باشد، علاوه بر کاهش تصادفات منجر به ایجاد راحتی و آرامش خاطر در میان رانندگان میشود و تا حد زیادی میتواند از تأثیرات مخرب سایر عوامل نیز بکاهد و بالعکس آن نیز میتواند رخ دهد، چنانچه در بسیاری از جادههای استان یا کشور شاهد نمونههای زیادی از این دست هستیم.
2 راهکار اساسی
این مدرس دانشگاه در ادامه افزود: نقاط حادثهخیز را میتوان به دو صورت شناسایی و اصلاح کرد؛ روش اول نیازمند انجام اقدامات اصلاحی و تعمیرات یا تجهیزات است که به کمک آمار تصادفات و طی یک فرایند نظاممند و با استفاده از یک کارشناس صاحب صلاحیت، نقایصی که منجر به ایجاد یا افزایش تصادفات میشود شناسایی و برطرف خواهد شد. وی ادامه داد: در روش دوم براساس آمار و اطلاعات تصادفات و میزان حادثهخیزی و بنا بر تعریف هر کشوری از میزان حادثهخیز بودن راههای ارتباطی، میتوان به شناسایی، اولویتبندی و اصلاح این نقاط اقدام کرد. مهدوی در خصوص وضعیت جادههای چهارمحال و بختیاری، گفت: با توجه به توپوگرافی و ناهمواریهای موجود در چهارمحال و بختیاری، جادهها و راههای ارتباطی و مواصلاتی استان عمدتاً دارای پیچوخمهای زیاد و سربالایی و سراشیبی بسیاری است که این امر منجر به افزایش نقاط حادثهخیز و پرتصادف در استان شده است. وی بیان کرد: عوامل مؤثر بر کاهش نقاط حادثهخیز به موقعیت مکانی، شرایط جاده به لحاظ فنی و انسانی، عملکرد و میزان تردد و نیز نقش و اهمیت جاده مواصلاتی در سیستم حملونقل در سطح استانی و کشوری بستگی دارد که تعدد تصادفات و شدت آنها در هر نقطه متفاوت است.
کاهش نقاط پرتصادف
«داوود مهدوی»، استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی دانشگاه پیام نور شهرکرد گفت: آموزش و اطلاعرسانی مستمر قوانین راهنمایی و رانندگی، استانداردسازی و ایمنسازی محورهای ارتباطی شامل روشنایی مناسب، نصب تجهیزات و علائم مورد نیاز همچون گاردریل، علائم و سرعتگیرها یا تعریض این نقاط، شناسایی، تحلیل فضایی و اولویتبندی نقاط پرتصادف در ارتباط با حجم تردد و تعداد استفادهکنندگان و.... میتواند در کاهش تعداد نقاط پرتصادف نقش شایانی داشته باشد. وی تاکید کرد: اصولاً اگر هر فعالیت و برنامهای مبتنی بر مدیریت و تصمیمگیریهای علمی و صحیح باشد، با موفقیت به انجام میشود.
مهدوی افزود: بر این اساس اگر نقاط پرتصادف به درستی شناسایی و مدیریت و تصمیمگیریهای علمی، کارشناسانه و فنی انجام شود، قطعاً تأثیر بسیار زیادی در جلوگیری از وقوع حوادث و تصادفات در این نقاط خواهد داشت.
وی با بیان اینکه قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی در راستای ایجاد و حفظ نظم در جامعه تبیین شدهاند، تصریح کرد: این قوانین همانند سایر قوانین حقوقی و کیفری هم دارای جنبه سلبی و بازدارندگی و هم دارای جنبه ایجابی هستند، ولی با نگاهی به رشد حوادث رانندگی سالهای اخیر در کشور، به خوبی ناکارآمدی قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی موجود احساس میشود، گرچه افزایش حوادث رانندگی صرفاً به ناکارآمدی قوانین رانندگی بر نمیگردد، بلکه عوامل دیگری همچون جاده، انسان و وسیله نقلیه نیز هرکدام سهم ویژهای در این زمینه دارند.
مهدوی گفت: از سال ۸۹ که تغییراتی در قوانین راهنمایی و رانندگی ایجاد شد، تصادفات و تخلفات به صورت مقطعی کاهش یافت، گرچه به مرور زمان تصادفات و تخلفات رانندگی افزایش یافته است. وی با اشاره به اینکه بیتوجهی به قوانین رانندگی میتواند تبعات مالی و جانی برای رانندگان و سایر افراد داشته باشد، بیان کرد: باید همانند سایر قوانین کشوری با رانندگان متخلف برخورد جدی و عملی همانند جریمه بالا برای متخلفان، زندان و یا سلب برخی امتیازات یا مسئولیت اجتماعی صورت گیرد و رانندگان بانظم تشویق شوند. استفاده از تجارب سایر کشورها میتواند در این زمینه راهگشا و مفید واقع شود.