سرپناه؛ تنها خواسته زلزلهزدگانکوهبنان کرمان
همشهریازمطالباتمردمزلزلهزده کرمان همزمان با سفر رئیسجمهور و وزیر کشورگزارش میدهد
محمد صادق خسروی علیا|خبرنگار:
زمین که لرزید، امین به دنیا آمد. امین نیامده خانه خراب شد و چادرنشین. حالا 40روز از زندگیاش میگذرد، هنوز دیوار و سرپناه ندیده، چشمش فقط سفیدی سقف چادر و تقلای پدر و مادر را واکاوی میکند و گوشش فقط زمزمه وحشت از سرما را میشنود. کسی فرصت نمیکند لحظهای بنشیند، نوازشش کند و خندهای کودکانه بر لبانش بنشاند. همه رفتهاند به جنگ زلزله و سرما. بیبیفاطمه 80سالش است. مثل امین نیست که تلخ و شیرین روزگار را نچشیده باشد اما مصیبت این زلزله در این چله زمستان چنان تلخ بوده که از زندگی دلسردش کرده است. بیبیفاطمه تنها زندگی میکند در چادر. چشم به راه خیرانی است که به او قول دادهاند کانکس مخصوص معلولان برایش میآورند. نشسته کنار صندلی چرخدارش و روبه جاده تا بیایند با کانکس. مادرامین 40روزه هم مانند اغلب کوهبنانیها(در کرمان) غم سرپناه دارد. کوهبنانیها میگویند: «دستور دادهاند فقط به آنهایی کانکس بدهید که خانهشان با خاک یکسان شده است.»
دل کوهبنانیها را همان حرفهای تکراری و قوانین نانوشتهای میآزارد که خون به دل زلزلهزدگان مردم کرمانشاه کرد: مدیران و مسئولان کوهبنان میگویند: «به مستأجرین کانکس تعلق نمیگیرد.» در کوهبنان قانون عجیب و تازه دیگری مرسوم شده و در حال اجراست. حسنی یکی از زلزلهزدگان به همشهری میگوید: «میگویند تا زمانی که خانهتان را کامل تخریب و آواربرداری نکنید به شما کانکس تعلق نمیگیرد. این قوانین را چه کسانی وضع کردهاند؟ آیا خودشان حاضر هستند یک شب را در این سوز و سرما در چادر سپری کنند؟»
خانم محمدی خانهاش در زلزله آوار نشد اما ترک و شکاف دیوارهایش از بیرون هم پیدا بود. سرپناه امنی نبود دیگر. خانهاش را سپرد به لودر فرمانداری. با خاک یکسانش کردند. همه را به جز یک اتاق. «اتاق را نگه داشتم برای اسباب و وسیلهها. اما میگویند تا این یک دانه اتاق را هم خراب نکنی کانکس نمیدهیم. آخر اسباب و وسیلهها را کجا ببرم؟»
چراغ، چراغ میخواهیم
نگاهشان را از چشمهای اطراف میدزدند، همینطور از لنز دوربین. خودشان گفتند: «از ما فیلم بگیرید تا به دادمان برسند.» حالا عباس شرمسار است. فاطمه بیشتر، میرود پشت عباس قایم میشود، مثل همیشه پشت تنها کس و کارش سنگر میگیرد. خواهر و برادر خجالت میکشند که معلول متولد شدهاند. عباس جمله غریبی زمزمه میکند: «دست و پا گیر شدیم.» اینجا خانه زلزلهزده 2معلول است. وقتی آفتاب میزند، سایه ساختمان هلالاحمر شهرستان کوهبنان روی خانه محقر و قدیمی عباس و فاطمه میافتد. سالهاست که با هلالاحمر همسایهاند: «از سالها پیش که پدر و مادرعمرشان را دادند به شما من و برادرم تنها زندگی میکنیم.» فاطمه معلول حرکتی و ذهنی است. به سختی قدم از قدم برمیدارد و ذهنش هنوز طعم شیرین کودکانهها را مزمزه میکند و اما سرما، ترس، زلزله، گرسنگی، شرمساری و همه حسهای خوب و بد را خوب میفهمد. حتی آن تاریخی که پدرو مادرش را از دست داد دقیق از بر است. عباس میگوید در این 40روزی که زلزله به کوهبنان زده و به خانه او، تنها یکبار بسته غذایی بهشان رسیده، سقف خانه عباس و خواهرش به زحمت خودش را روی شانه دیوارهای شکسته سرپا نگه داشته است. صاحبان خانه قید سرپناهشان را زدهاند، زندگیشان خلاصه شده در خیمه هلالاحمری که وسط حیاط برایشان علم شده، فاطمه به عباس اشاره میکند و با لهجه کرمانی میگوید: «بوگو چراغ، چراغ.» عباس که فقط معلول حرکتی است و خوب میداند باید لهجه خواهرش را برای دیگران ترجمه کند، میگوید: «منظور خواهرم بخاری است. بخاری نفتی یا برقی. شبها از شدت سرما و استخوان درد تا صبح ناله میکند. خودم هم زانودرد امانم را بریده، بیماری مفصلی حادی داریم، سرما تشدیدش میکند.» عباس و فاطمه نمیدانند بیرون چه خبراست. از خانه بیرون نمیآیند که ببینند سرپناهی بهنام «کانکس» هم وجود دارد. وقتی به عباس تصویری از کانکس نشان داده میشود، ذوق زده میگوید: «چقدر عالی. اسم این چیه؟» عباس عکسها را با تعجب نشان خواهرش میدهد، فاطمه قند در دلش آب میشود و میگوید: از این خانهها به ما نمیدهند؟ از کجا باید بگیریم؟
قول رئیسجمهور به مردم زلزلهزده راور
درحالیکه مردم کوهبنان صبح دیروز چشم به راه حضور رئیسجمهور در شهرشان بودند، وزیر کشور به کوهبنان سفر کرد و رئیسجمهور به شهرستان زلزلهزده هجدک راور رفت. کوهبنانیها در گفتوگو با همشهری میگویند:«ای کاش رئیسجمهور به شهر ما که بیشترین آسیب را از زلزلهدیده هم سفر میکرد.» حسن روحانی با حضور در روستای زلزلهزده گورک از توابع شهرستان راور، ضمن بازدید از بخشهای مختلف این روستا و گفتوگوی صمیمی با مردم این منطقه، از نزدیک در جریان روند خدماترسانی به مردم زلزلهزده استان کرمان قرار گرفت. روحانی با حضور در تعدادی از چادرها و کانکسهایی که برای اسکان موقت اهالی زلزلهزده استقرار یافته بود، از نزدیک با مردم به گفتوگو پرداخت و در جریان مشکلات و مطالبات آنان قرار گرفت. رئیسجمهور گفت: «در این فاصلهای که از خانههای تخریب شده و چادرها و کانکسهایی که برای اسکان موقت ایجاد شده، بازدید میکردم، مردم صبورانه و در فضایی بسیار صمیمی، مشکلات خود را در میان گذاشتند. خواست اصلی مردم، ساخت مسکن دائمی است.»
او همچنین با اشاره به بازدید خود از واحدهایی که بازسازی آنها آغاز شده است، گفت: «در جریان این بازدید از رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی قول گرفتیم که در مناطق زلزلهزده راور و کوهبنان، بازسازیها به سرعت انجام شود و تا پایان تیرماه سال آینده هیچکس نباشد که خانه دائمی خود را تحویل نگرفته باشد. از آقای تابش میخواهم که اگر مشکلی در مسیر بازسازیها پیش آمد، ابتدا از طریق استاندار و نیز از طریق رئیسجمهور، موضوع را پیگیری کنند، چرا که دولت را موظف میدانم امکان اقامت مردم در خانههای دائمی را در اسرع وقت به انجام برساند تا مردم به زندگی عادی خودشان بازگردند.»
قول وزیر کشور به زلزلهزدگان کوهبنان
درحالیکه حسن روحانی، رئیسجمهور برای دیدار با مردم زلزلهزده به شهرستان راور رفته بود، وزیر کشور مأمور شد تا راهی مناطق زلزلهزده کوهبنان شود. رحمانیفضلی در بازدید از مناطق زلزلهزده از تعهد دستگاههای مسئول برای بازسازی کامل منازل تخریب شده منطقه کوهبنان کرمان و تحویل آن به مردم تا پایان شهریورماه سال 97خبر داد. وزیرکشور ضمن بازدید از مناطق زلزلهزده با مردم گفتوگو کرد. در پایان رحمانیفضلی بعد از جلسه شورای اداری شهرستان کوهبنان در جمع خبرنگاران گفت: «در این جلسه دستگاههای مسئول متعهد شدند تا پایان شهریورماه تمامی منازل تخریب شده را بازسازی و تا پایان شهریورماه سال 97تحویل مردم دهند. همچنین تصمیمگیری شد خانههایی که بر اثر زلزله اخیر آسیب زیادی دیدهاند و در معرض تخریب قرار دارند بازسازی کامل شوند. وزیر کشور با بیان اینکه منابع لازم در اختیار مستأجرانی که خود توانایی ساخت خانه را دارند قرار میگیرد، گفت: منازل فرسوده این منطقه که امکان دارد بر اثر زلزله کوچک آسیب جدی ببینند باید شناسایی شوند تا بنیاد مسکن با مساعدت خود تسهیلات لازم را برای بازسازی این منازل پرداخت کند.