فرصت‌های بسیار، امید به آینده

سیدجواد حسینی‌نصر/فعال اقتصادی

ظرفیت‌هایی که وجود دارد

خرمشهر هم‌اکنون نیز ظرفیت‌های فراوانی دارد. فاصله 15کیلومتری با مرز شلمچه، مجاورت با بندر بصره به‌عنوان استراتژیک‌ترین بندر تجاری و نفتی عراق، مجاورت با 2رودخانه قابل کشتیرانی و دیگر ظرفیت‌های کشاورزی، بندری و گردشگری را باید به این سیاهه اضافه کرد. روزانه 2500نفر از مرز شلمچه تردد می‌کنند. 20درصد صادرات به عراق از طریق این شهر انجام می‌شود. این ظرفیت‌ها باعث می‌شود تا امکان جذب سرمایه‌های دولتی و خصوصی و بین‌المللی زیادی در این بندر مهم فراهم باشد. خرمشهر، فرمانداری ویژه محسوب شده و در منطقه آزاد اروند قرار دارد؛ ضمن اینکه فراموش نکنید خرمشهر، در کنار آبادان و اهواز، 3 اتاق بازرگانی مستقل دارند. به واقع خوزستان تنها استانی است که 3شهر با اتاق‌های بازرگانی مستقل دارد. همه این موارد می‌تواند تسهیل‌کننده روند کارهای تجاری و بازرگانی باشد.

عدم‌وجود زیرساخت‌های لازم برای گردشگری

در بحث گردشگری نیز شهر نیازمند زیرساخت‌های مناسب برای مسافران داخلی و خارجی است. 99درصد گردشگران خرمشهر و آبادان و منطقه آزاد اروند را عراقی‌ها تشکیل می‌دهند که به‌واسطه افزایش قدرت دینار در برابر ریال این تعداد گردشگر را مشاهده می‌کنیم. متأسفانه حتی این تعداد هم ساماندهی نشده‌اند. ظرفیت پذیرش رسمی هتل‌ها و مسافرخانه‌ها نیز پایین‌تر از این حجم ورودی است.

امیدواریم و منتظر

در پایان، عرضم این است که خرمشهر، یک قطب صیادی، کشاورزی، گردشگری، گمرکی و تجاری بزرگ است. اما از این ظرفیت در 30سال گذشته استفاده نشده. بزرگ‌ترین معضل این بندر لایروبی اروند بوده. طرف عراقی تعمداً تمایل به این کار ندارد؛ هرچند که تازگی‌ها قراردادهایی بابت این کار منعقد شده است. اگر لایروبی کامل انجام شود، کشتی‌های اقیانوس‌پیما و پهن‌پیکر و با تناژ بالا می‌توانند در اسکله‌ها پهلو  بگیرند و کم‌کم همه‌‌چیز تکانی بخورد. طی 2سال اخیر، به واسطه همت مردم و مسئولان جدیدی که کمی دلسوزترند، اتفاقات مثبتی افتاده، ولی کافی نیست. درست است که مردم خرمشهر و آبادان شریف و صبورند و هیچ‌گاه امیدشان را از دست نمی‌دهند اما این شهرها پس از چند دهه، جنگ و بلایای طبیعی، سیل، گردوغبار و شوری آب، به توجه ویژه احتیاج دارند.