سکته ناقص صنعت کاغذ ایران

خبر: علی حسین‌پور، مدیرعامل بزرگ‌ترین کارخانه چوب و کاغذ کشور گفته است این شرکت به‌خاطر کمبود مواداولیه با نصف ظرفیت کار می‌کند و در سال گذشته فقط 50درصد از ظرفیت 85هزار تنی تولید کاغذ تحریر و100هزار تنی کاغذ مقوای آن فعال بوده است.
   نقد: روزگار بازار انواع کاغذ سیاه شده و تلاش برای تخصیص ارز دولتی به‌منظور افزایش واردات و تأمین نیاز بازار ادامه دارد اما در همین وضعیت، بزرگ‌ترین کارخانه کاغذ کشور در مازندران با 50درصد ظرفیت کار می‌کند آن‌هم فقط به‌دلیل کمبود مواداولیه‌ای که عمدتا از داخل قابل تأمین است. مدیرعامل شرکت می‌گوید: ریشه کمبود مواداولیه به طرح ممنوعیت برداشت چوب از جنگل‌های کشور برمی‌گردد که شامل حال این کارخانه نیز شده و عملا به افت چشمگیر تولیدات آن دامن زده است؛ چراکه طبق قانون مصوب مجلس و دستورالعمل سازمان جنگل‌ها حتی برداشت درختان افتاده و شکسته در 150هزار هکتار جنگلی که در اختیار این شرکت قرار دارد نیز ممنوع شده و در این وضع شرکت مجبور است چوب موردنیاز خود را بدون دست زدن به این جنگل‌ها و گاهی از طریق فروشندگان دیگر تأمین کند. فروشندگانی که گاه چوب‌های برداشت قاچاق را به کارخانه می‌فروشند و سود کلانی به جیب می‌زنند. البته ممنوعیت برداشت چوب از جنگل‌ها حتی اگر باعث توقف تولید این کارخانه هم بشود اقدام نامناسبی نیست اما نکته اینجاست که چرا قانونگذار و متولیان امر راه قانونمند و سالمی برای تأمین چوب موردنیاز این کارخانه‌ها درنظر نگرفته‌اند که هم جنگل‌ها سرپا بمانند و هم چرخ صنعت کاغذ کشور بچرخد. حالا و در شرایطی که محدودیت‌های ارزی و تجاری جان بازار کاغذ را به لب رسانده، شاید تسهیل کار کارخانه‌های کاغذ بتواند گرهی از کار بگشاید؛ اقدامی که به‌نظر می‌رسد جز از دست دولت و مجلس برنمی‌آید.