در شعاع زیبایی‌ها

آوین آزادی 

یک هفته؟ 2 هفته؟ یک ماه؟ چقدر باید در شیراز ماند تا پرونده این همه زیبایی بسته شود؟ چند روز باید برای دیدنی‌های قبل از مرگ حوالی شیراز زمان گذاشت؟ تا دلتان بخواهد روستا و تنگه و دشت و آبشار و دریاچه و... اطراف شیراز هست. هفت‌خوان حافظیه و سعدیه و پاسارگاد و تخت‌جمشید و وکیل و مشیرالممالک و... را که با موفقیت پشت سر بگذارید، تازه 50درصد دین خود را به شیراز ادا کرده‌اید.شمال،جنوب، شرق و غرب شیراز پر از روستاهایی است که دیدن آنها بر همه واجب است؛ روستاهایی که هر کدام برای خود ماجرایی دارند و اردیبهشت و خردادشان تنه به بهار شیراز زده؛ از قلات شیراز و تنگه دم‌اسب گرفته تا تیزاب و آبشار مارگون.

بهشت؛ نام دیگر قلات شیراز

قلات شیراز از آن روستاهای قدیمی اطراف شیراز است که 2هزار و 500سال قدمت دارد. در ۳۶ کیلومتری شیراز در جاده شیراز- سپیدان کوچه‌باغ‌های سرسبز و پسکوچه‌های پرپیچ و خمی می‌بینید که نام آن را قلات شیراز گذاشتند. سال‌ها پیش، قلات نام روستایی بود با خانه‌های کوهستانی که بیشتر خانه‌هایش از خشت و گل و آجر بود، ولی این روزها با باز‌شدن پای بساز و بفروش‌ها به آن، در برخی از قسمت‌هایش دیگر خبری از خانه‌های ساده قدیمی نیست. آبشارهای سه‌گانه روستا از بین صخره‌ها سرازیر می‌شود و تصویری تازه از بهشت به شما می‌دهد.

کشک پیاز و کشک گردو از آش‌رشته‌های قلات معروف است. اگر گذرتان به قلات افتاد، کلیسای روستا، آسیاب‌های آبی، گورستان قلات، بازار قدیمی و سنگفرش‌شده و قلعه قزل را از دست ندهید. روستای تاریخی قلات 7هزار نفر جمعیت دارد و در ارتفاع ۲هزار و ۶۵متری از سطح دریا واقع شده است.

مارگون؛ مولود صدها چشمه دلربا

در 70 کیلومتری شمال‌غرب شیراز در مسیر شیراز-یاسوج، آبشاری قرار دارد که خیلی از گردشگران آن را زیباترین آبشار ایران می‌دانند. آبشار مارگون که به آن آبشار چشمه‌ای هم می‌گویند، در کنار روستای مارگون در غرب شهرستان سپیدان قرار گرفته. در بالای این آبشار، صدها چشمه وجود دارد که حس رسیدن به آنها هم کم از فتح قله ندارد.

اطراف آبشار باغ‌های سیب، درخت‌های زالزالک و بوته‌های زرشک خودنمایی می‌کنند. محیط کنار این آبشار مرتفع آن‌قدر امن است که تقریبا هر هفته عده‌ای برای کمپ‌کردن سراغ آن می‌روند. البته دمای مارگون در گرم‌ترین‌ماه سال ۱۰درجه است! اگر هوس طبیعت بکر و زیبای آن حوالی را کردید، به جاده سپیدان زده و 130کیلومتری رانندگی کنید.

تنگه بکر دم‌اسب

ایران کم تنگه ندارد؛ از واشی گرفته تا کل جنی. اما اگر هوای یک تنگه سرسبز، امن و بکر  را کرده‌اید، تنگه دم‌اسب شاید یکی از بهترین گزینه‌های روی میز باشد. این منطقه دیدنی و خوش آب و هوا در کوهمره سرخی در فاصله ۵۰‌کیلومتری جنوب شیراز و شرق روستای کره بس واقع شده. اطرافش را درختان انبوه بلوط و کوه‌های سر به فلک کشیده پوشانده و برای عبور از آن باید از راه‌های تنگ و شکاف‌های متعدد گذشت. رودخانه دم اسب بعد از طی مسیر تنگی وارد روستای کره‌بس می‌شود و این گذر خود مهدی از زیبایی‌هاست. در ادامه مسیر دریاچه‌ای به طول ۲۰۰ قرار گرفته که با شنا کردن یا  با استفاده از قایق‌های بادی می‌توان از آن گذشت. ادامه این مسیر به آبشار تنگ دم‌اسب منتهی می‌شود؛ جایی که نوای آب آدم را حسابی آرام می‌کند و زیبایی‌اش چشم را خیره.

سرخ مثل ارژن

ارژن، ارجن یا ارزن، تنها ۶۰‌کیلومتر با شیراز فاصله دارد. پرنده‌های مهاجر در 6‌ماه دوم سال به این دشت سرخ مهاجرت می‌کنند. این منطقه در حاشیه جاده اصلی شیراز – بوشهر قرار دارد و پر از گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری است. در گذشته‌ای نه چندان دور شیر ایرانی هم در آن زندگی می‌کرده. دشت ارژن مهد زیبایی‌هاست. در بهار پر می‌شود از شقایق‌های وحشی و در تابستان نسیم خنکی بر چمن‌های آن می‌وزد. زمستان که می‌شود آبشار دشت ارژن بسان یک مجسمه یخی می‌شود و تابستان می‌توان کنار خنکای آن کمپ کرد. دل از طبیعت که کندید به دیدن بازار سنتی ارژن در کازرون بروید و با محلی‌ها گپ بزنید.

تیزاب پرآب

تنگه تیزاب در ۲۸کیلومتری شمال غرب سپیدان و ۹۰کیلومتری شیراز می‌درخشد. در این تنگه رودخانه‌ای جریان دارد که از کوه‌های سپیدان سرچشمه می‌گیرد. رودخانه دائمی این گذرگاه و درختان سر به فلک کشیده آن که شامل درختان بید، بلوط و بادام است، گردشگران زیادی را به این منطقه می‌کشاند. تنگ تیزاب، تابستان‌های خنک و خوش آب و هوایی دارد و زمستان‌هایی سرد، بنابراین بهترین ماه‌های رفتن به آن از اردیبهشت تا اوایل آذر است.

دریاچه‌های شیرازی 

ایران پر از دریاچه‌های دیدنی است. اگر حوالی شیراز باشید اما 2 گزینه خاص پیش پای شماست. دریاچه مهارلو در ۱۸کیلومتری شیراز که مقصد پرستوهای مهاجر در سرماست و دریاچه‌های هفت‌برم در ۵۵کیلومتری شیراز که به‌خاطر تپه‌ماهورها و آبگیرهای متعددش معروف شده است.