باشگاه فرهنگی ورزشی، غذایی!

باشگاه‌های غیرایرانی از آب کره می‌گیرند. مثلا بارسلونا، نوکمپ را برای مراسم عروسی اجاره می‌دهد؛ آرسنال از ورزشگاه قبلی‌اش، هایبری هنوز درآمد دارد و اتاق‌هایش را به توریست‌ها اجاره می‌دهد؛ رئال مادرید تور اتوبوس مجازی برای بازدیدکنندگان گذاشته، به این ترتیب که مردم سوار اتوبوس می‌شوند و با عینک‌ها واقعیت مجازی به تور برنابئو می‌روند و وقتی وارد ورزشگاه می‌شوند هواداران برای آنها دست تکان می‌دهند. با اینکه درآمد بلیت‌فروشی و حتی فروش پیراهن نسبت به درآمدهایی نظیر حق پخش تلویزیونی ناچیز است، باشگاه‌های ثروتمند حاضر نیستند از درآمد آنها چشم بپوشند. 
حتی باشگاه‌هایی مثل بارسلونا عروسک ،ماگ ،
زیر استکانی،جاسوییچی و... هم با آرم باشگاه به فروش می‌رسانند. حالا نوبت باشگاه تاتنهام است که بعد از آن همه هزینه برای ورزشگاه جدید 62هزار و 62نفری و یک میلیارد پوندی‌اش از این پروژه لوکس کسب درآمد کند. فلورنتینو پرس هم برای کسب همین درآمدهای کوچک اما پایدار است که قصد دارد با دریافت وام 600میلیون یورویی سانتیاگو برنابئو را بازسازی کند. ورزشگاه‌هایی مثل اولدترافورد کم‌کم از این قافله عقب می‌افتند؛ مگر آنکه این ورزشگاه‌ها به‌روز شوند. تاتنهام که در دوران ساخت ورزشگاه جدیدش در ومبلی از حریفان میزبانی می‌کرد، حالا در 4مسابقه‌ای که در ورزشگاه جدید انجام داده همه را برده و حتی یک گل هم نخورده. ورزشگاه جدید برخلاف قبلی که وایت‌هارت‌لین نام داشت هنوز نام خاصی ندارد و تقریبا می‌شود به آن گفت نیوفولدر یا نیووایت‌هارت‌لین. شاید باشگاه منتظر است قراردادی برای نام آن ببندد؛ نظیر قراردادهایی که بین آرسنال و هواپیمایی امارات یا من‌سیتی با هواپیمایی اتحاد بسته شده و حتی اخیرا شنیده می‌شود ممکن است نوکمپ هم نام خود را به یک برند خارجی بفروشد. باشگاه لندنی در حال مذاکره با فدراسیون جهانی بوکس برای میزبانی از مسابقه بعدی دسته سنگین‌وزن است و درنظر دارد از مبارزه آنتونی جاشوا با حریفش که هنوز مشخص نیست چه‌کسی خواهد بود در ورزشگاه اختصاصی خود میزبانی کند. حتی خبری هم منتشر شده که باشگاه لیورپول برای تابستان می‌خواهد این ورزشگاه را برای بازی دوستانه با ناپولی اجاره کند! باشگاه تاتنهام تنها از محل فروش روزانه در رستوران ورزشگاه اختصاصی خود می‌تواند 800هزار پوند سود به جیب بزند. اگر در نظر بگیریم هر فصل 19بازی در لیگ برتر و 3بازی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا میزبان باشد، 17.6میلیون پوند از محل درآمد رستورانش کسب خواهد کرد که این مبلغ تقریبا دستمزد سالانه هری کین را پوشش می‌دهد. اگر ورزشگاه در مرکز شهر بود و رفت‌وآمد به آن آسان‌تر، باشگاه می‌توانست در روزهای غیرفوتبالی هم درآمد کلانی به‌دست بیاورد. برای درک بهتر این درآمدزایی به این نکته توجه کنیم که منچسترسیتی از پذیرایی از بازدیدکنندگان در هر مسابقه در ورزشگاه اتحاد تا سقف 150هزار پوند درآمد دارد. در ورزشگاه تاتنهام بازی‌های راگبی و فوتبال آمریکایی هم برگزار می‌شود و این یعنی درآمدهای بیشتر به‌ازای هر میزبانی. رستوران، دستفروش‌های ورزشگاه، بار، دیسکو که البته هنوز افتتاح نشده، کافه و... مکان‌هایی است که باشگاه به‌عنوان دام برای تماشاگران پهن کرده تا جدا از بلیت‌فروشی از این طریق هم به آنان خدمات ارائه دهد و جیب‌شان را خالی کند. خدماتی که آنها ارائه می‌دهند بهتر و به‌روزتر از امارات آرسنال و اتحاد من‌سیتی و اولدترافورد است؛ غذاها و سرگرمی‌هایی برای همه رده‌های سنی. 
امکانات اولدترافورد نسبت به این خدمات مدرن چیزی در حد فروش ساندویچ تخم‌مرغ و ماردتادلا در ورزشگاه‌های قدیمی است با دستشویی‌های همیشه پر! در اولدترافورد 76هزار نفری هنوز مامورانی هستند که دستی پول خدمات را می‌گیرند، در مکان‌هایی با سقف کوتاه و جای تنگ و غذاهایی که فقط برای پولدارها سرو می‌شود. این وضعیت ثروتمندترین باشگاه جهان است که در دوران بعد از فرگوسن با سر در حال سقوط است و ممکن است با ادامه این روند به‌زودی از صدر باشگاه‌های ثروتمند هم به زیر کشیده شود. تاتنهام در 2پنجره نقل‌وانتقالاتی اخیر حتی یک بازیکن هم نخرید تا در تامین هزینه ساخت ورزشگاه جدید خللی وارد نشود. حالا آنها می‌توانند با فروش احتمالی یکی دو ستاره گران‌قیمت خود و با اتکا به درآمد ورزشگاه جدید و البته پاداش حضور در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان ستاره‌های تازه‌ای به ورزشگاه جدید خود بیاورند. به‌نظر می‌رسد باشگاه‌های منچستری و رقبای لندنی تاتنهام هم باید از خدمات‌رسانی مدرن این باشگاه شمال لندنی در ورزشگاه‌شان الگو بگیرند که چگونه قرار است سالی 16مسابقه غیرفوتبالی و 6کنسرت بزرگ را میزبانی کند و به موازات آن با امکاناتی لوکس از همه هواداران خود بهترین پذیرایی را به عمل‌آورد.