دستان خدا
لیلی خرسند
اردیبهشتماه سال پیش بود که 3نفر از ورزشکاران خرمآبادی (حسین کرماللهی، عباس ملکی و رضا قوچیفر)، تصمیم گرفتند در کنار ورزش، تور طبیعتگردی راه بیندازند و کسبوکاری هم داشته باشند. عباس و رضا از قایقرانان شهر بودند و حسین، کوهنورد و دبیر کمیته هیمالیانوردی هیأت کوهنوردی. برنامهشان این بود که تورهای هیجانی در طبیعت برگزار کنند؛ جامیپینگ، زیپلاین، غارنوردی، صحرانوردی و... . آنها اسم تورشان را هم «هوف» گذاشتند که به زبان لری میشود ترس و هیجان.
کار این تور تازه گرفته بود و قرار بود در تعطیلات نوروز چند برنامه برگزار کنند که سیل آمد و مسیر خیلی از چیزها و ازجمله این 3ورزشکار را تغییر داد. آنها قبل از آمدن سیل لرستان، برای امدادرسانی فراخوان داده بودند. عباس ملکی در گفتوگو با همشهری توضیح میدهد که چطور او و دوستانش از قبل آماده سیل شده بودند؛ «ما یک باشگاه کوهنوردی داریم که بیشتر بچههای کوهنورد خرمآباد آنجا عضو هستند و هلال احمر معمولا برای امدادرسانی از باشگاه ما کمک میگیرد. دهم فروردین بود که چند کوهنورد در آبشار «شوی» گیر کرده بودند. ما برای کمک اعزام شدیم و خوشبختانه قبل از رسیدن ما نجات پیدا کرده بودند. ما با توجه به بارشهای شدید منطقه، همهجا را رصد میکردیم تا ببینیم مشکلی هست یا نه. بهنظرمان رسید که فراخوان بدهیم. دادیم و گفتیم و براساس تجهیزات و دانش فنیای که داریم، آمادگی همکاری با گروههای مختلف را داریم.» تخصص این گروه عملیات راپل(فرود از هلیکوپتر)، ساخت پل معلق، زیپلاین و... بود.
این فراخوان در فضای مجازی منتشر شد و چیزی نگذشته بود که لرستان درگیر سیل شد. پلدختر و معمولان زیرآب رفتند و با خرابشدن نزدیک به 90پل بیشتر مسیرها به این دو شهر و روستاهای اطرافشان تخریب و بسته شد. یک روز بعد از سیل گروه هوف عازم منطقه سیلزده شد؛ «اول روستاهایی که دسترسی به آنها مشکل بود را شناسایی کردیم. پلها خراب شده بود و نمیشد به بعضی از روستاها دسترسی پیدا کرد. با هلیکوپتر به بعضی از روستاها آذوقه برده شده بود ولی کافی نبود.» پیشنهاد گروه نصب زیپلاین بود؛ «در بعضی از جاها بیمارانی بودند که حتما باید به بیمارستان منتقل میشدند. تنها راه این بود که با زیپلاین آنها را منتقل کنیم. کار سختی بود. آنها از اینکه بخواهند یک طناب را بگیرند و از روی آب رد شوند، وحشت داشتند. ما با آنها صحبت و متقاعدشان کردیم که زیپلاین امن است و اگر بعضی از نکات را رعایت کنند، مشکلی برایشان پیش نمیآید.» گروه با همین روش نزدیک به 3تن هم مواد غذایی جابهجا کرد؛ «از آن سمت آدم میآمد و از این سمت با گونی مواد غذایی ارسال میکردیم.»
این ورزشکاران به کمک ارتش هم رفتند؛ در جنوب پلدختر. ملکی توضیح میدهد: «زمانی که تکاورهای ارتش میخواستند سیمبوکسلهای برق را از روی رودخانه رد کنند، با ما مشورت کردند. جلسهای با امیرسرتیپ دوم سیروس اماناللهی، فرمانده تیپ ۶۵ نوهد داشتیم. عرض رودخانه 200متر بود و برای حل مشکل برق و آب باید تجهیزاتی را رد میکردیم. ما کمک کردیم که بتوانند این تجهیزات را به آن طرف رودخانه ببرند.» یکی از صحنههایی که در مناطق سیلزده لرستان اتفاق افتاد و در فضای مجازی بازتاب داشت، رد شدن یک پزشک زن از روی رودخانه با زیپلاین بود. این پزشک برای دیدن چند بیمار در یک روستا این کار را انجام داده بود. ملکی میگوید: «این زیپلاین را گروه ما در آنجا نصب کرده بود اما ما آن روز آنجا نبودیم و از جزئیات این کار اطلاع چندانی ندارم». ملکی این کمکها را همهجانبه میبیند؛ «همه به مردم سیلزده کمک کردند. جامعه پزشکان خرمآباد 200میلیون تومان به ما کمک کردند، جامعه عینکسازان، خیلی از گردشگران و مردم به ما اعتماد کردند و کمکهایشان را به ما سپردند. ارتش و سربازانش هم سنگتمام گذاشتند.
جمعیت صدنفری بودند که با کار منسجم توانستند کوچهها و خانهها را از گل بازسازی کنند.»به گفته ملکی در لرستان آرامش نسبی حاکم شده ولی حال روحی آنها خوب نیست؛ «مردم همهچیزشان را از دست دادهاند و خانهشان قابل سکونت نیست و... .» حالا ملکی و دوستانش به فکر ساخت دوباره هستند؛ «من عمران خواندهام و کرماللهی هم 25سال است که کوهنوردی خوانده. با کمکهای نقدی مردم که دست ماست، داریم پلهای معلق موقت میسازیم که دسترسی به روستاها امکانپذیر باشد. کمکهای غیرنقدی و کارت هدیههایی را هم که به ما سپردهاند، شناسایی و بین مردم پخش میکنیم.»
سیل، هم به ورزشگاههای لرستان صدمه زده و هم به مناطق گردشگری. دسترسی به آبشارها و دیگر مناطق برای گردشگران سخت شده؛« فعلا اولویت ما ورزش و گردشگری نیست. ما کارهای زیادی داریم که باید برای مردم سیلزده انجام دهیم.»
در سیل گلستان هم ورزشکاران دیگری بودند که به یاری مردم رفتند. عادل مجللی، قایقران تیم ملی از روز اولی که گلستان درگیر سیل شد، به کمک همشهریانش رفت. کشتیگیران ملیپوش هم جزو نفراتی بودند که در این مدت به کمک رفتند. تصویر سهیلا لرستانی، بازیکن تیم ملی فوتبال ساحلی هم که بیل بهدست به مردم سیلزده کمک میکند، در ذهن خیلیها مانده است.