فوق‌تخصص تیم ملی در نزدیکی نیمکت ایران
آخرین مسابقه کیروش در قامت سرمربی تیم ملی ایران، یک تماشاگر ویژه داشت. هروه رنار در جایگاه ویژه استادیوم در کنار دبیر کل فدراسیون فوتبال، مشغول تماشای بازی تیم ملی در برابر ژاپن بود. از همان روزها حرف و حدیث‌هایی در مورد احتمال حضور این مربی روی نیمکت ایران به جای کارلوس کیروش مطرح شد اما این زمزمه‌ها در سایه شعارهای خیال‌پردازانه درخصوص جذب زیدان، مورینیو و دیگران به فراموشی سپرده شدند. پس از چند‌ماه بی‌خبری در مورد وضعیت آینده نیمکت تیم ملی، حالا زمزمه‌ها از توافق اولیه رنار با فدراسیون فوتبال ایران حکایت دارند. سرمربی مراکش در جام جهانی 2018تا 3سال دیگر تحت قرارداد با مراکش است اما به کمک یکی از بندهای قراردادش، می‌تواند این تیم را ترک کند و به تیم دیگری ملحق شود. اگر مذاکره رنار با فدراسیون به امضای قرارداد منجر شود، این نخستین تجربه کاری مرد فرانسوی در فوتبال آسیا خواهد بود.
قهرمانی تاریخی در آفریقا
قهرمانی آفریقا، مهم‌ترین تخصص مردی است که در سال‌های گذشته مدام بین تیم‌های ملی آفریقایی و باشگاه‌های فرانسوی پاسکاری شده است. رنار که فوتبالیست شاخصی نبود، پس از پایان دوران بازی در چند تیم کوچک فرانسوی مشغول به‌کار شد. او سال2008هدایت تیم ملی زامبیا را بر عهده گرفت و توانست این تیم را به جمع 8تیم برتر جام ملت‌های آفریقا برساند اما در نهایت از این کشور جدا شد و مدتی نیز سرمربی آنگولا بود. رنار در سال2011دوباره به زامبیا برگشت و این بار تیمش را برای نخستین بار در تاریخ قهرمان جام ملت‌های آفریقا کرد. این قهرمانی به کشته‌شدگان تیم ملی زامبیا در سانحه هوایی سال1993تقدیم شد. موفقیت بزرگ در آفریقا کافی بود تا رنار مورد توجه فرانسوی‌ها قرار بگیرد و به باشگاه سوشو ملحق شود. در این باشگاه اما چیزی به جز سقوط انتظار هروه را نمی‌کشید. به‌نظر می‌رسد او اساسا یک «مربی ملی» است و در رده باشگاهی به اندازه هدایت تیم‌های ملی موفق نشان نمی‌دهد. رنار بعد از سوشو به آفریقا برگشت و این بار هدایت تیم ملی ساحل عاج را پذیرفت. او ساحل عاج را هم قهرمان آفریقا کرد و تبدیل به نخستین مربی تاریخ فوتبال شد که توانسته با 2 تیم مختلف قهرمان 2 دوره جام ملت‌ها شود. با این نتیجه درخشان، آقای مربی دوباره به فرانسه برگشت و این بار شانسش را در باشگاه لیل امتحان کرد اما باز هم مشخص شد که او در رده باشگاهی تبحر چندانی ندارد. پس از رسیدن به 13امتیاز از 13بازی روی نیمکت لیل، رنار از این باشگاه اخراج شد و باز هم راه نجات را در آفریقا جست‌وجو کرد.
مراکش، همان مراکش معروف
تیم ملی مراکش برای نخستین بار از سال1998به بعد، با رنار به جام جهانی رسید و این بار صعود را بدون گل خورده جشن گرفت. شیرهای اطلس شاید بدشانس‌ترین تیم جام جهانی بودند. چرا که در هر بازی موقعیت‌های زیادی را از دست دادند و در نهایت به چیزی که استحقاقش را داشتند نرسیدند. این تیم فوتبال جذابی بازی می‌کرد و موردعلاقه بیشتر مردم مراکش نیز بود. با وجود این گروهی نیز به انتقاد از رنار پرداختند و مدعی شدند که او به‌خاطر «مراوده مالی» چند بازیکن بزرگ را از تیم خط زده و چند مهاجم معمولی را به تیم ملی مراکش دعوت کرده است. هروه رنار حالا دیگر قصد دارد از فوتبال آفریقا جدا شود و آینده را در شرایط متفاوت‌تری پشت سر بگذارد.
متخصص تورنمنت‌ها
به‌نظر می‌رسد فوتبال ایران، خیلی زود به رنار عادت کند. چرا که سبک محبوب او در فوتبال، نزدیک به سبک مورعلاقه کارلوس کیروش است. این مربی درست مثل مرد پرتغالی، شخصیتی کاریزماتیک دارد و شاید برخلاف کارلوس، اهل جار و جنجال نباشد. عادت کردن او به شرایط زندگی و کار در ایران اما تا حدود زیادی زمان می‌برد. در درجه اول رنار باید مثل کیروش حقوقش را به روش‌های غیرمتعارف از فدراسیون دریافت کند. چرا که به‌دلیل تحریم‌ها، امکان انتقال پول به یک حساب خارجی وجود نخواهد داشت. 8سال قبل که کارلوس کیروش برای عقد قرارداد به ایران آمد هنوز این مشکلات وجود نداشت و دستمزد او با همان روش معمول و همیشگی به حسابش واریز می‌شد. چند سال بعد وقتی مشکلات تحریم برای ایران پیش آمد اعتماد متقابل بین مسئولان فوتبال ایران با کیروش ایجاد شده بود و او خیالش راحت بود که به هر طریق پولش را دریافت خواهد کرد. اما یک سرمربی جدید که اصلا با روش‌های غیرمعمول انتقال ارز در ایران آشنایی ندارد شاید در نگاه اول کمی از پیچ و خم‌های دریافت دستمزدش متعجب شود. بنابراین علاوه بر تامین پول لازم برای قرارداد با رنار، شیوه‌های انتقال این پول است که محدودیت اصلی فدراسیون فوتبال ایران محسوب می‌شود. از طرف دیگر حضور در ایران محدودیت‌هایی را نیز برای هروه رنار رقم خواهد زد که باید با آنها کنار بیاید. در مجموع شاید رنار بزرگ‌ترین مربی ممکن برای نیمکت تیم ملی نباشد اما حضور او، می‌تواند دوران سکون این تیم را تمام کند. او متخصص نتیجه گرفتن در تورنمنت‌هاست و شاید ایران را بعد از سال‌ها، به قهرمانی جام ملت‌ها برساند.
یک گزینه کمرنگ‌تر هم هست
روز گذشته فارس از قول مدیران فوتبال ایران نوشت سرمربی جدید تیم‌ملی طی 4روز آینده رسما معرفی می‌شود. در این زمان کوتاه به‌نظر نمی‌رسد به‌جز رنار که مذاکرات مثبتی را با طرف ایرانی پیش برده گزینه دیگری روی میز فدراسیون باشد. البته صحبت‌هایی هم درخصوص سرمربی اسپانیایی تیم‌ملی قطر منتشر شده که به اندازه رنار جدی نیست. ابراهیم شکوری دیروز یک استوری در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد که به برخی شایعات درخصوص انتخاب سرمربی تیم‌ملی دامن زد. شکوری، سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال عکسی منتشر کرده که در یک سفر پروازی در کنار فلیکس سانچز حضور داشته است. سانچز، سرمربی تیم‌ملی قطر که با این تیم به قهرمانی جام ملت‌های آسیا 2019رسید در پروازی از کوالالامپور به دوحه در کنار شکوری حضور داشته و شکوری کنار عکس دونفره‌اش با او نوشته: «به‌صورت اتفاقی با هم همسفر بودیم.» این در حالی است که طی روزهای اخیر شایعاتی نه‌چندان جدی هم درخصوص مذاکره فدراسیون فوتبال ایران با فلیکس سانچز شنیده شده است. گفته می‌شد سانچز شخصا به هدایت تیم‌ملی ایران ابراز علاقه کرده و با این اقدام راه را برای مذاکرات باز کرده است. اما همانطور که شکوری ملاقاتش با سانچز را یک ملاقات اتفاقی خوانده، هیچ مقام رسمی دیگری در فدراسیون فوتبال نیز مذاکره با سانچز را تأیید نکرده است.
