گفتوگو
پای لنگ تئاتر
«سیاوش صفری‌نژاد» بازیگر شیرازی، اعتقاد دارد که نبود سالن استاندارد مهم‌ترین مشکل هنرمندان تئاتر شیراز است
فروغ جباری| شیراز- خبرنگار:
روش‌های آموزش به کودکان تنها به توصیه‌های والدین و مربیان کودکستان ختم نمی‌شود. گاهی یک سالن تئاتر می‌تواند مکان مناسبی برای درک موضوعات مختلف از سوی این گروه سنی
باشد. نمایش «کنسرت حشرات» برای آموزش کودکان ترتیب داده شده است و با موضوع ایجاد پیوند بین انسان‌ها و حشرات از 10 تا 12 بهمن در تالار احسان شیراز روی صحنه می‌رود. با «سیاوش صفری‌نژاد» بازیگر شیرازی «کنسرت حشرات» که جوایز بسیاری در کارنامه دارد، درباره این نمایش و مشکلات هنرمندان تئاتری فارس گفتوگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
ایده اجرای نمایش «کنسرت حشرات» در چه بستری شکل گرفته است؟
می‌خواستیم نمایش به گونه‌ای اجرا شود که کمترین دیالوگ را داشته باشد. مانند بسیاری از شاهکارهای دنیای هنر که بدون داشتن زبان مشخصی حس کودکی را در وجود انسان بیدار می‌کنند و سن و سال نمی‌شناسند. پیام نمایش این است که بسیاری از حشرات برای طبیعت مفید هستند، اما انسان‌ها به‌راحتی آنها را از چرخه طبیعت خارج می‌کنند و به مرور زمان باعث نابودی طبیعت می‌شوند.
از آنجا که این اثر پیش‌تر نیز اجرا شده است، استقبال علاقه‌مندان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اجرای قبل به علت مصادف شدن نمایش با درگذشت امام جمعه شیراز و لغو 3 روز از زمان اجرا، فرصت نیافت که بین مردم شناخته شود. بنابراین تلاش کردیم بار دیگر آن را اجرا کنیم که این بار هم با نزدیک شدن به ایام فاطمیه در برنامه زمان‌بندی تغییراتی داده شد.
با توجه به این‌که شما از اساتید پانتومیم ایران هستید، از چه تکنیک‌هایی برای اجرای «کنسرت حشرات» استفاده کرده‌اید؟
یکی از ویژگی‌های بازیگران استفاده صحیح از زبان بدن است. بعضی از بازیگران از این زبان برای اجرای حرکات نمایشی در اجرا بهره می‌برند و برخی دیگر آن را فقط در راستای کار و به مقدار محدودتری استفاده می‌کنند. در این اجرا هم از آنجا که همیشه بر این موضوع تاکید داشته‌ام، سعی کرده‌ام از زبان بدن به صورت خاص‌تری استفاده کنم و زیبایی و طنز را در حرکات آمیخته کنم.
تبلیغات این نمایش بین شهروندان چطور بوده است؟
اطلاع‌رسانی به‌خوبی انجام شده است و بسیاری از شهروندان راغب شده‌اند نمایش را ببینند.
چه کسانی در اجرای این نمایش با شما همکاری داشتند؟
حسین پذیره طراحی و کارگردانی این نمایش را بر عهده داشت.سمانه داوودی، پویا قاسمی، دنیا هرو، سمیرا میرزایی، صنم بهجت‌نیا، شیدا موسوی، مریم قشقایی‌نژاد، مریم ده‌بزرگی، زهرا منصورآبادی و محبوبه احمدی به عنوان بازیگر در این کار حضور دارند. مسئولیت نور و صدا را نیز محمد عابدی بر عهده گرفته است.
سال 79 برای اهالی نمایش فارس چطور سپری شده است؟
به طور کلی، هیچ وقت از وضعیت موجود انتقاد نکرده‌ایم و همیشه تابع چهارچوب‌ها بوده‌ایم و سختگیری‌ها و مشکلات موجود در کیفیت کارهایمان تاثیری نگذاشته است. با این حال، ای کاش شیراز که مهد فرهنگ و هنر است، چند سالن استاندارد داشت تا افرادی که از راه هنر نمایش روزگار می‌گذرانند برای اجرا دست به دامان بخش خصوصی نشوند و با قیمت‌های نجومی سالن مناسب اجرا را در اختیار نگیرند. اگر سالن‌های مناسب و استاندارد در اختیار اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس بود و می‌توانستیم از این امکانات به صورت رایگان استفاده کنیم وضعیت بهتر می‌شد.
آیا شما به عنوان یکی از هنرمندان موفق و پیش‌کسوت شیراز از درآمد هنر نمایش امرار معاش می‌کنید؟
رشته اصلی من راه و ساختمان است، اما هیچ بهره‌ای از آن نمی‌برم، زیرا علاقه به هنر اجازه نمی‌دهد حرفه دیگری را با جدیت دنبال کنم. اما از این‌که گاهی مجبورم کارهای غیرهنری انجام دهم متاسف می‌شوم. تئاتر را با عشق دنبال کرده‌ام و از این بابت رضایت کامل دارم، حتی اگر برای امرار معاش با مشکلاتی روبه‌رو شوم. آیا بلیت 10 هزار تومانی در جامعه‌ای که هنوز مردم با نمایش آشنا نیستند جوابگوی مخارج زندگی است؟ ضمن این‌که همه اطرافیان و دوستان انتظار دارند که نمایش ما را مجانی تماشا کنند. تکلیف تهیه‌کننده و کارگردان و بازیگر چیست؟ بنابراین خریداری بلیت نیز نیاز به فرهنگ‌سازی دارد.
چه راهکاری برای بهبود شرایط توصیه می‌کنید؟
لازم است اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان علاوه بر این‌که سالن مناسب در اختیار هنرمندان می‌گذارد دستمزد هم بدهد و از مردم دعوت کند که نمایش‌ها را رایگان ببینند تا مخاطب تئاتر شوند. بعد از آن، مردم با کمال میل شبکه‌های ماهواره‌ای را کنار می‌گذارند و به تئاتر علاقه‌مند می‌شوند. در تمام این سال‌ها از ما نخواسته‌اند که حتی یک کارگاه آموزشی برگزار کنیم. در جنوب ایران تنها کسی هستم که می‌توانم پانتومیم تدریس کنم، اما استفاده از این تجربیات میسر نشده است.
