شهری
خستگی ترافیکی عروس شهرهای ایران
شهروند رامسری: گاهی فکر می‌کنیم باید در پیک مسافرت‌ها شهر را ترک کنیم
اشکان جهان‌آرای| ساری - خبرنگار
«رامسر» یک کلیدواژه در گردشگری کشور محسوب است. موقعیت ویژه و پیشینه این شهر در صنعت گردشگری و شهرسازی در مکانی بین جنگل و دریا سبب شده که این شهر از دهه‌ها پیش تاکنون به عروس شهرهای ایران معروف شود؛ شهری با مناظر زیبا که چه پیش از انقلاب و چه پس از انقلاب زیرساخت‌های گردشگری مناسبی در آن ایجاد شد.
اما سال‌هاست رامسری‌ها با چالشی اساسی در میزبانی خود از گردشگران مواجه شده‌اند؛ چالشی که شهروندان و ساکنان مناطق دیگر غرب استان نیز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. ترافیک ناشی از نداشتن کمربندی، چندین سال است که برخی شهرهای غرب استان از جمله عروس شهرهای ایران را با چالش جدی در روزهای تعطیل سال مواجه کرده است. شهروندان این مناطق از همین روزهای سال نگران تعطیلات نوروز می‌شوند و چالششان با ترافیک سنگین داخل شهرها که به بین شهرها نیز می‌کشد، در عمده مناسبت‌های تعطیل 6 ماه نخست سال ادامه‌دار خواهد بود.
شهروندان رامسری از حالا در این فکر هستند که نوروز امسال را هم باید مانند چند سال اخیر با ترافیک سنگین و مشکل‌ساز کنار بیایند. هیچ شهروندی را نمی‌توان یافت که از نداشتن کمربندی در شهری که هر سال میزبان میلیون‌ها گردشگر است و دروازه غربی مازندران محسوب می‌شود، گلایه نداشته باشد.
یک شهر گره‌خورده
«سینا جمشیدی» 4 سال است که در این شهر دانشجوست و شهروند موقت رامسر محسوب می‌شود. به گفته وی زندگی در رامسر هنگامی که مسافران به این شهر می‌آیند، دشوار می‌شود. این شهروند موقت رامسر به همشهری می‌گوید: «با این‌که زندگی در تهران ما را با ترافیک آشنا کرده، اما تحمل شلوغی و ترافیک رامسر در تعطیلات خاصی مانند نوروز یا تعطیلات 6 ماه نخست سال واقعا سخت است. بسیاری از مسافرانی که وارد شهر می‌شوند، قصد عبور از رامسر را دارند و هدفشان توقف نیست. اما نداشتن کمربندی سبب می‌شود که حجم زیادی از خودروها وارد شهر شوند.»
وی می‌افزاید: «پیش از سکونتم در این شهر تصورم از رامسر، یک شهر آرام بود، اما ترافیک سنگین روزهای تعطیل، این شهر را به یک شهر گره‌خورده تبدیل می‌کند.»
انتظارات رامسری‌ها
نداشتن کمربندی در رامسر معضلی نیست که مسئولان شهرستان و استان از آن خبر نداشته باشند. اتفاقا بیش از 10 سال است که بحث ساخت یک کمربندی در رامسر مورد توجه قرار گرفته، اما مانند بسیاری از کمربندی‌های دیگر در غرب استان به نتیجه نرسیده است. سال 1385 که هیات دولت وقت، طرح سفرهای استانی را اجرا می‌کرد، سفری به مازندران داشت و در همان سفر اجرای کمربندی برای رامسر به طور ویژه در دستور کار مسئولان دولت قرار گرفت.
طرح آنقدر ویژه دیده شد که هم خوشحال‌کننده بود و هم شگفت‌آور. قرار شد کنارگذر ساحلی رامسر که به موازات ساحل و از داخل دریا می‌گذرد، با سرمایه‌گذاری هزار و 300 میلیارد تومانی بخش خصوصی اجرا شود.
یک کمربندی 10 کیلومتری که 4 خط رفت و 4 خط برگشت خودرو در آن تعریف شد و حتی محل عبور دو خط ریل قطار نیز برای آن پیش‌بینی کردند. این طرح قرار بود با سرمایه‌گذاری قرارگاه خاتم‌الاوصیا(عج) و در مدت 3 سال و نیم اجرا شود. پروژه آنقدر خاص و منحصربه‌فرد بود که همان زمان عده‌ای معتقد بودند نباید به بهره‌برداری از آن دست‌کم تا یک دهه بعد خوش‌بین بود. در نظر گرفتن فضاهای تفریحی، میدان و جزیره در این کمربندی 10 کیلومتری-که چند سال بعد اعلام شد به 12 کیلومتر افزایش یافت-سنگِ برداشته شده برای ساخت کمربندی در رامسر را بزرگ‌تر می‌کرد.
به هر حال در سال 1386 یک شرکت مشاور، مطالعات طرح را انجام داد و از میانه‌های تابستان 1389 طرح تدوین شده به تصویب هیات دولت رسید. سال 1391 نیز پروژه وارد فاز اجرا شد. پروژه‌ای که مسئولان آن زمان اعلام کردند چندین شرکت معتبر خارجی خواهان سرمایه‌گذاری و اجرای آن هستند، به دلیل حمایت از توان داخلی، به قرارگاه خاتم‌الاوصیا(عج) واگذار شد. این پروژه در مسیر اجرا چالش‌های زیادی داشت و پرسش‌های زیادی در مورد آن ایجاد شد.
روزهای تعطیل باید از شهر بیرون رفت
پرداختن به جزئیات مربوط به این پروژه به فضا و زمان بیشتری نیاز دارد. اما مهم‌ترین مساله برای رامسری‌ها این بود که به دور از هرگونه پیگیری برای دریافت جزئیات پروژه، ترافیک سنگین این شهر در تعطیلات چه زمانی قرار است برطرف شود. یکی دیگر از شهروندان رامسری به همشهری می‌گوید: «برای مسافرانی که نخستین‌بار به رامسر می‌آیند عجیب است که عروس شهرهای ایران با جاذبه‌هایی مانند بلوار زیبای معلم و باغ 30هکتاری مستعد ثبت جهانی، کمربندی ندارد. البته شهرهای اطراف نیز با این مشکل مواجهند.»«مریم دشتی» با اشاره به سخت شدن زندگی در رامسر هنگام پیک سفر می‌افزاید: «گاهی واقعا فکر می‌کنیم باید در پیک سفر شهر را ترک کنیم، چون امکان جابه‌جایی و تردد در شهر نداریم.»
بلوار معلم زیر چرخ کامیون‌ها
این موضوع و دشواری را مسئولان هم بیان می‌کنند. فرماندار رامسر یکی از همین مسئولان است که راه روان‌سازی ترافیک در رامسر را اجرای کمربندی می‌داند. «محمد آزاد» در این زمینه پیگیری‌هایی هم داشت و همین 3 روز پیش نیز با مدیر کل راه و شهرسازی مازندران مذاکراتی در این زمینه انجام داد. نماینده عالی دولت در رامسر می‌گوید: «رامسر شهرتی جهانی دارد و با این آوازه در صنعت گردشگری و حجم خدماتی که به مسافران داخلی و خارجی می‌دهد و اقداماتی که در گسترش زیرساخت‌های گردشگری آن انجام شده، باید کمربندی مناسبی برای روان‌سازی ترافیک داشته باشد.»
بخشی از اظهارات پیگیرانه و منتقدانه فرماندار رامسر به بلوار معلم، یکی از زیباترین بلوارهای ایران ربط دارد؛ جایی که از تردد ماشین‌های سنگین در این بلوار که به تنهایی یک جاذبه گردشگری منحصربه‌فرد است، انتقاد می‌کند و می‌گوید: «تردد ماشین‌های سنگین در بلوار معلم، امید ساخت کمربندی رامسر را برای شهروندان کم می‌کند.»
آزاد به آشنایی وزیر کنونی راه و شهرسازی که استاندار پیشین مازندران بود با این مشکل رامسر اشاره می‌کند و معتقد است که «محمد اسلامی» نگاه ویژه‌ای به رامسر دارد و طی حدود یک سال تصدی‌گری خود در استانداری مازندران، بارها از رامسر و پروژه‌های نیمه‌کاره آن بازدید کرد.
تکرار رویای ناتمام
هرچند که سایر شهرهای غربی مازندران نیز با مشکل نداشتن کمربندی و چالش ترافیک در روزهای تعطیل مواجهند، اما شهرت رامسر و موقعیت ویژه این شهر سبب شده که نگاه خاصی به تکمیل این پروژه یا اجرای یک کمربندی برای این شهر وجود داشته باشد؛ چالشی که در غرب استان ریشه اصلی‌اش کمبود زمین و گرانی آن است و همین موضوع هم در کنار بلندپروازی در تعریف کنارگذر برای رامسر سبب شد تا تصمیم به اجرای پروژه در داخل دریا و چند متری ساحل گرفته شود. این تصمیم از ابتدا هم مشخص بود ممکن است در اجرا با مشکل مواجه شود، چراکه در اوایل دهه 80، نمونه کوچک نیمه‌کاره مانده آن در شهر نور دیده شده بود؛ بلواری که قرار بود در ساحل شهر نور ایجاد شود و بالاخره آنچه که باید می‌شد، نشد.