گذار از اینترنت لاک‌پشتی

سمیرا رحیمی

سال83 را به نوعی می‌توان سال‌گذار نامید؛ ‌گذار از اینترنت لاک‌پشت‌وار دایال‌آپ (Dial-up) به اینترنت تاحدودی پرسرعت ADSL. تا پیش از ورود اینترنت پرسرعت به کشور، اتصال به آن شبکه نامرئی همه‌چیز‌دان آداب و رسوم خاص خود را داشت: خرید کارت اینترنت، گرفتن شماره درج شده روی کارت، خراشیدن رنگ نقره‌ای یا سیاهی که روی اطلاعات کارت را پوشانده بود، شنیدن صدای خش‌خش و بوق‌های ابتدا مقطع و سپس ممتد از کیس کامپیوتر، و در نهایت اتصال به شبکه و این اتصال کند دق‌آور تنها تا زمانی دوام داشت که یکی از اعضای خانواده بخواهد از تلفن استفاده کند. سرعت اینترنت تا سال 83 نفسگیر بود، البته از شدت کندی. از این‌رو تقریبا تمامی تبلیغات رنگارنگی که از سال83 برای فروش اینترنت ADSL در گوشه و کنار خیابان‌های شهر به چشم می‌خوردند، وعده اتصال به اینترنتی با سرعت جنون‌آور و طوفانی می‌دادند؛ اتصالی گران‌قیمت و پرسرعت به شبکه‌ای جهانی بدون دردسرهایی مانند خرید کارت اینترنت، کندی سرعت اتصال و اشغال شدن خط تلفن.

از سال83، خطوط ADSL در بخش‌هایی از شهر تهران راه‌اندازی شدند و کاربران می‌توانستند با خریداری و نصب مودم مخصوص و پرداخت حق اشتراک ماهانه به شرکت‌های تأمین‌کننده اینترنت ADSL، از خدمات اینترنت بی‌سیم و پرسرعت استفاده کنند، تا کمی به سرعت استاندارد جهانی که در آن سال 2مگابایت بر ثانیه بود و امروز درحدود 60مگابایت بر ثانیه است، نزدیک‌تر شوند.

در آن سال سید احمد  معتمدی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد به 13شرکت خصوصی مجوز ارائه خدمات انتقال داده تحت عنوان ندا (PAP) داده شده و پیش‌بینی کرد تا یک سال آینده، حداقل 400هزار پورت دسترسی پرسرعت (ای‌.دی.اس.ال) در کشور راه‌اندازی شود. او که خود نیز از قیمت بالای خدمات ADSL شکایت داشت معتقد بود باید قیمت اینترنت را کاهش داد تا در سبد مصرفی خانواده‌ها جای گیرد.

اولین شرکتی که با همکاری شرکت عصر انتقال داده‌ها، خدمات اینترنت پرسرعت را در کشور ارائه داد، شرکت ندا رایانه بود که به‌دلیل نوپا و جدید بودن فناوری اینترنت پرسرعت در آن دوران، اینترنت این شرکت نیز برخلاف عنوانش چندان پرسرعت عمل نمی‌کرد. البته نباید فراموش کرد که در سال‌های پس از ورود ADSL به کشور، زمانی که کیفیت سرعت اینترنت در سطح داخلی و نه جهانی، به حد قابل‌تحملی رسید، همه اقشار جامعه اجازه دسترسی به سرعت‌های بالای اینترنت را نداشتند و تنها با ارائه مجوز‌هایی مانند برگه اشتغال به‌کار در ارگان یا مؤسسه‌ای خاص یا کارت دانشجویی امکان استفاده از خدمات اینترنت کمی پرسرعت‌تر برای کاربران وجود داشت.

از دیگر رویداد‌هایی که با ورود ADSL به کشور، انتظار وقوع آن می‌رفت، کاهش یافتن قیمت اینترنت دایال‌آپ بود. درحدی که رئیس کمیته حقوقی انجمن کارفرمایان شبکه‌های اینترنتی در 24آبان 1383وعده داد قیمت اینترنت دایال‌آپ در عرض چند هفته 50درصد کاهش پیدا خواهد کرد. اگرچه برخی اعتقاد داشتند به جای کاهش قیمت، باید کیفیت خدمات افزایش پیدا کند.