درنگ
مینیاتوری‌های اصولی
علی بختیاری؛ کیوریتور
فرح اصولی، اصول نقاشی ایرانی را در دوران هنرستان نزد محمود فرشچیان فرا گرفته بود اما جز چند نمونه معدود، بر مینیاتور متمرکز نبود. در سال 1364 خسرو سینایی، همسر فرح اصولی، فیلمی براساس حمله مغول به نیشابور می‌ساخت و برای ایجاد فضای مورد نظرش، سفارش ساخت مینیاتورهایی از قتل عام مغول به فرح اصولی داد اما نقاشی‌های این مجموعه، ارجاعی فراتر از حمله مغول، به هر غارت و قتل عامی می‌دهند. در پی این مجموعه بود که فرح اصولی تمرکز خود را بر استفاده از تکنیک مینیاتورهای ایرانی در تولید نقاشی‌های خود قرار داد.
زندگی شیرین می‌شود
فهیمه پناه‌آذر؛ روزنامه نگار
2 شمع در کنار آینه با یک تک‌شاخه گل، ساعت و عینک روی‌میزی که با یک رومیزی قرمز پوشانده شده بود، نخستین تصویری بود که می‌دیدیم و درست بعد از چند لحظه، موسیقی زیبایی پخش می‌شد؛ موسیقی سریال «آیینه»، ساخته جهانسوز فولادی... سریالی که آغازش شهریور سال64 و پایانش سال66 بود. سری اول و دوم سریال هر کدام در 13قسمت توسط غلامحسین لطفی، کارگردانی شد و سری سوم آن که سال66 پخش شد فریدون فرهودی آن را ساخت.
این مجموعه در 36 قسمت پخش شد. مهین شهابی، مرحوم جواد خدادادی، فردوس کاویانی، سیاوش طهمورث، جمشید اسماعیل‌خانی، پوراندخت مهیمن، رؤیا افشار، رضا بابک، مرجان گلچین، پانته‌آبهرام و سیما تیرانداز در آن بازی می‌کردند.
ارشاد گسترش و نظارت
مهردادرهسپار؛ روزنامه نگار
معاونت امور هنری «وزارت ارشاد اسلامی» که در آن زمان هنوز نام آن به «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» تغییر نیافته بود، در سال۱۳۶۴ حمایت از تئاتر را با 3هدف «ارشاد»، «گسترش» و «نظارت» آغاز می‌کند. در کتاب «کارنامه دولت جمهوری اسلامی ایران در سال۱۳۶۴» از شورای هماهنگی تبلیغات دولت که شرحی از آمار و ارقام فعالیت‌های دولت در زمینه‌های گوناگون است، آمار عجیبی از تعداد تئاترهای اجراشده در تهران ارائه می‌شود. مطابق این آمار، فعالیت‌های صحنه‌ای شامل اجرای ۷۳۱ نمایش در زمینه‌های مختلف و بدین شرح است: ۲۹۰اجرا در تئاتر شهر، ۵۴ اجرا در تالار وحدت، ۱۱۵ اجرا در تالار محراب، ۱۱۹ اجرا در تالار هنر، ۱۸۰ اجرا در تالار سنگلج، ۶۱ اجرا در فرهنگسرای نیاوران و ۱۲ اجرا در تالار مولوی. حال اگر این اعداد را جمع بزنید، می‌شود ۸۳۱ نمایش.
