داستانک
پسرتان چطور است
کسی که با من حرف میزد پرسید: «پسرتان چطور است؟»
ابروهایم را بالا انداختم و گفتم: «چی؟»
لبخند زد: «من یکی از دوستان دوره دبیرستانشام. اوضاعش روبه راه است؟»
فکری از سرم رد شد: چطور میتوان به کسی گفت که پسرم در یک وضعیت پوچی و خلاء زندگی میکند؟ مطمئن که او به لحاظ مالی موفق است. ولی با درگیریهای مختلفی دست به گریبان است و نمیداند کجا میرود و اهمیتی نمیدهد کجا بوده است.
«آره»، آهی کشیدم و ادامه دادم: «حالش خوبه.»
استنلی بابین
HOW’S Your son
“How’s your son?” the teller asked.
“What?” I replied, eyebrow raised.
He smiled. “I’m a Friend his high school days. He doing alright?”
One thought came: How do you tell someone your son’s living a hollow.
empty existence? Sure. He’s Finacially successful. but he struggles through each day not knowing where he’s going, not caring where he’s been.
“yeah.” I sighed. “He’s alright.”
M.Stanley Bubien
کوتاهترین داستان، ترجمه: مهران مرتضایی
در همینه زمینه :