کاپیتان دوم، رباط دوم

برخورد با طارق همام در نیمه اول داربی، نه‌فقط ادامه این مسابقه، بلکه ادامه فصل را از حسین ماهینی گرفت. کاپیتان دوم پرسپولیس، حالا دومین بازیکن این تیم است که بعد از محسن ربیع‌خواه برای چند‌ماه از فوتبال فاصله می‌گیرد. از همان لحظات ابتدایی خروج اجباری او از زمین، واکنش پزشک باشگاه و مهره‌های نیمکت‌نشین پرسپولیس، نشان می‌داد که مصدومیت ماهینی کاملا جدی است و به‌زودی درمان نمی‌شود. اواخر فصل گذشته درصد زیادی از پرسپولیسی‌ها خواهان نیمکت‌نشینی ماهینی بودند اما جدایی صادق محرمی از تیم برانکو در تابستان، مدافع شماره13را به تنها گزینه تخصصی پرسپولیس برای سمت راست خط دفاعی تبدیل کرد. در غیاب ماهینی، قرمزها یکی دیگر از مهره‌های ثابت‌شان را از دست می‌دهند تا در آستانه بازی بزرگ با السد، دست‌های مرد کروات خالی‌تر از همیشه باشد. اضافه‌شدن مهدی شیری در پنجره زمستانی نقل‌و‌انتقالات، شاید نگرانی‌ها در مورد پست دفاع راست در پرسپولیس را به‌حداقل برساند اما نگرانی برای وضعیت کاپیتان خوش‌اخلاق سرخپوشان همچنان ادامه خواهد داشت. ماهینی که چند‌سال قبل به‌دلیل باطل‌شدن معافیت سربازی‌اش ناگهان ناچار به ترک پرسپولیس شد و 2 فصل از تیم محبوبش دور ماند، حالا دومین بدشانسی بزرگ دوران فوتبالش را تجربه می‌کند.

آچارفرانسه پرسپولیس، به‌تازگی وارد 32سالگی شده است. به صلیب‌کشیده‌‌شدن او شاید بی‌شباهت به ماجرای مصدومیت هاشم بیک‌زاده نباشد. او هم مثل ماهینی یک مدافع کناری بود که درگیر موجی از آسیب‌دیدگی‌ها شد. هاشم در آستانه جام جهانی 2014، مهره ثابت کارلوس کی‌روش در خط دفاعی تیم ملی به شمار می‌رفت و هر 3 دیدار حساس پایانی مرحله انتخابی را به‌صورت کامل پشت سر گذاشته بود. درست وقتی همه از تقابل هاشم و لئو مسی صحبت می‌کردند، این بازیکن دچار مصدومیت شد. او البته در نهایت در اردوی برزیل حاضر بود اما چند‌ماه بعد وقتی در آستانه جام ملت‌ها دوباره آسیب دید، دیگر همه می‌دانستند که دوران درخشش در فوتبال برای بیک‌زاده تمام‌شده است. هاشم بعد از این آسیب‌دیدگی به‌تدریج به حاشیه رانده شد و سرانجام به تیم‌هایی در دسته‌های پایین‌تر پیوست. مصدومیت‌های سریالی، سد راه پیشرفت مهره‌هایی مثل مجتبی جباری، محرم نویدکیا و قاسم حدادی‌فر شد؛ بازیکنانی که پتانسیل درخشیدن در سطح اول فوتبال اروپا را داشتند اما با رباط‌های بی‌دوام، به آسیا زنجیر شدند. برای فاصله‌گرفتن «محسن خلیلی» از دوران اوج اما تنها یک مصدومیت کافی بود. محسن آقای گل مهم‌ترین دلیل قهرمانی قرمزها در لیگ برتر هفتم به شمار می‌رفت اما بعد از پاره‌کردن رباط، دیگر هیچ‌وقت شرایط آرمانی گذشته‌اش را به‌دست نیاورد. میثاق معمارزاده به‌عنوان یک ستاره به پرسپولیس پیوست اما زیر فشار سنگین تمرین‌های احمدرضا عابدزاده، رباط پاره کرد و بازگشت فاجعه‌باری به میادین فوتبال داشت. امیدرضا روانخواه بعد از یک مصدومیت شدید دیگر به فوتبال برنگشت و حتی مسعود شجاعی، پس از آسیب‌دیدن، دیگر آن فوتبالیست درخشان سابق نشد؛ درست همانند مهره‌های بااستعدادی نظیر سینا عشوری و محمدحسین کنعانی‌زادگان که با رباط پاره، کنار نیامدند. البته که در این مورد، مثال‌های نقضی نیز وجود دارد. مهرداد پولادی بهترین بازی‌های ملی و باشگاهی‌‌اش را بعد از رباط پاره‌کردن انجام داد. جواد نکونام یک فصل به‌دلیل پارگی رباط از میادین دور بود اما در بازگشت، فرم فوق‌العاده‌اش را حفظ کرد و نمایش‌های درخشانی در لالیگا داشت. حتی روزبه چشمی نیز با وجود مصدومیت طولانی، در بازگشت خوش درخشید و پیراهن تیم ملی را تصاحب کرد. وجه اشتراک مهم این 3بازیکن اما شرایط سنی مناسب‌شان برای بازگشت بود. همه آنها هنوز فرصت زیادی برای بازگشت بدون اضطراب پیش رو داشتند اما ماهینی در 32سالگی، به تلاش مضاعفی برای رسیدن دوباره به شرایط مطلوب نیاز دارد.

رهایی از این مصدومیت، مهم‌ترین نبرد در دوران بازی حسین ماهینی خواهد بود. باید منتظر ماند و دید که او از بین فوتبالیست‌هایی که بعد از مصدومیت شدید دوباره به اوج برگشتند و حتی بهتر از گذشته شدند و فوتبالیست‌هایی که پارگی رباط آینده ورزشی‌شان را نابود کرد، به کدام دسته تعلق خواهد گرفت. پرسپولیسی‌ها در انتظار بازگشت ستاره بی‌هیاهوی تیم‌شان هستند. او یک‌بار رامین رضاییان را از ترکیب ثابت کنار زد و در جنگ با ستاره خط دفاعی تیم ملی برنده شد اما بعد از باز‌شدن پنجره نقل‌و‌انتقالات باشگاه، شاید بازگشت به ترکیب اصلی تیم برانکو، برای حسین ماهینی چیزی شبیه به محال باشد.