سلامت
دویدن ویلچررانان دور دریاچه خلیج‌فارس
مسابقه دوی استقامت در اطراف دریاچه خلیج‌فارس به بهانه روز صلح، با حضور ویلچر‌سواران
پریسا امیرقاسم‌خانی /خبر‌نگار
دست‌هایش را به چرخ‌های ویلچر فشار می‌دهد. با هر فشار دست‌هایش، یک قدم جلو می‌رود. نور آفتاب مستقیم به چشم‌هایش می‌خورد. روبه‌رو ناپیدا‌ست. سعی می‌کند یادش برود که قرار است با ویلچر بدود یا دست‌هایش بی‌حس شده، وجودش از نوری که مستقیم به مانتو و روسری سیاهش می‌تابد، در حال آب‌شدن است. فقط یک مسئله ذهنش را مشغول کرده‌است؛ دویدن برای صلح؛ دویدن برای دوستی، برای شهری که متعلق به همه است، به زن، مرد، معلول، سالم و.... مسیر مسابقه «دویدن برای صلح» از دور دریاچه شهدای خلیج‌فارس می‌گذرد. از یک جا به بعد صدای فواره‌های آبی دریاچه شنیده نمی‌شود. صدای جمعیت، هیاهو، شادی و خنده همه‌جا را پوشانده است. در خط پایان همه فریاد می‌زنند، آفرین قهرمان. خنده‌ها کش می‌آید و تصویر عکاس‌ها و خبرنگارها از مقابلش عبور می‌کنند. صدای باد می‌آید.
قرار است برای نخستین‌بار در همین شهری که زندگی می‌کنیم، روزهای نزدیک به صلح جهانی، 21سپتامبر، مسابقه دوی ماراتن با عنوان «دویدن برای صلح» به‌صورت نمادین دور دریاچه چیتگر برگزار شود که در آن معلولان شهر، کنار دیگر شهروندان شرکت می‌کنند. در قسمت غربی دریاچه و خط پایان مسابقه، جمعیت تماشاچی و شرکت‌کننده حضور دارند. از میان 140نفر شرکت‌کننده مسابقه، 50نفر خانم، 4نفر معلول و سایرین آقایان هستند. مسیر مسابقه حدود 5کیلومتر است. شهروندان عادی 2بار و معلولان یک‌بار دور دریاچه می‌دوند.
ورزش تبعیض نمی‌شناسد
وقتی به‌عنوان نخستین بانوی مسلمان با پوشش اسلامی در مسابقه دوی الترای ماراتن بین‌المللی در کویر لوت و مسیر 250کیلومتر و دمای 60درجه سانتی‌گراد و همه مخالفت‌ها شرکت کرد و گفتند یک خانم با پوشش اسلامی نمی‌تواند در چنین مسابقه‌ای شرکت کند، تصمیم گرفت به همه ثابت کند که یک خانم با یک آقا فرقی ندارد و این شهر با همه اتفاقاتش برای همه است. مهسا ترابی، برگزار‌کننده مسابقه و ورزشکار حرفه‌ای ادامه می‌دهد: «برای اینکه به همه ثابت کنم ورزش تبعیض نمی‌شناسد، سال 1395با 15سازمان مربوط مکاتبه کردم و خواستم حمایت کنند تا مسابقه‌ای ترتیب بدهم که خانم‌ها و آقایان کنار هم درمسیر 12کیلومتری بین باغ‌موزه دفاع‌مقدس و موزه صلح بدوند، ولی هیچ جوابی نیامد تا اینکه بالاخره توانستم نظر مسئولان باغ‌موزه دفاع‌مقدس را جلب کنم. 2سال مسابقه را با هماهنگی موزه و در همین مکان برگزار کردم، ولی با جابه‌جایی ریاست موزه، امسال توانستم با کمک شهرداری منطقه 22مسابقه را در دریاچه شهدای خلیج‌فارس برگزار کنم که در آن علاوه بر خانم‌ها و آقایان معلولان هم حضور دارند. مهسا ترابی مشکل اساسی برگزاری چنین مسابقه‌ای را عدم‌حمایت مالی و سختی‌های دریافت مجوز می‌داند.
60خودرو برای 4هزار نفر
آذر امام قلی، دونده شرکت‌کننده: مشکل اساسی معلولان، کمبود سرویس رفت‌وآمد است. برای همین امروز تعداد زیادی از معلولان نتوانستند درمسابقه شرکت کنند، چون وسیله حمل‌ونقل به تعداد کافی در سطح شهر برای این افراد وجود ندارد. وقتی به مسئولان گله می‌کنیم می‌گویند که 60خودرو در شهر برای 4هزار معلول وجود دارد.
خانم‌ها عملا جایی برای دویدن در شهر ندارند
فاطمه سرشتی، دونده شرکت‌کننده: برای خانم‌ها فقط یک پیست استاندارد برای دویدن موجود است، ولی برای آقایان تعداد بیشتری وجود دارد. آن یک پیست برای خانم‌ها هم 3 روز برای آقایان و 2 روز و نیم برای خانم‌هاست، ولی زمانش از 9صبح تا 5بعد ازظهر یعنی گرم‌ترین زمان است. زمان استاندارد دویدن 5 به بعد بعدازظهر است. به علاوه صبح تا بعدازظهر خانم‌ها سر کار هستند. در پارک هم مشکلات پوشش وجود دارد و معمولا گشت ارشاد تذکر می‌دهد.
مردم شاد شدند
نیما محمدپور، دونده شرکت‌کننده: من بارها در مسابقات دوی ایران شرکت کرده‌ام. کمبودهایی هم داشت مانند مناسب نبودن زمان مسابقه، کمبود راهنما و... ولی باعث ایجاد شادی، هیجان و خوشحالی مردم شده بود که همین موضوع در شرایط اقتصادی کنونی خوب است.
