پای گرانی در صنعت جوراب

 زهرا هادی لو|  زنجان - خبرنگار:


افزایش قیمت دلار و نوسان آن  موجب سردرگمی واحدهای تولیدی شده است به خصوص آنها که مجبورند مواد اولیه کالای خود را از کشورهای دیگر تامین کنند. هر روز دامنه شایعات گرانی‌ها گسترده‌تر می‌شود و برخی ادعا می‌کنند این افزایش قیمت‌ها حبابی و متاثر از وضعیت بازار است یا مثلا اگر گرانی در کشور زیاد شده، به دلیل دلال‌بازی‌هاست. این عده اعتقاد دارند که مواد اولیه تولیدی‌ها در بازار وجود دارد اما دلالان می‌خواهند از آب گل‌آلود ماهی بگیرند و درکمین فرصت‌اند. 

در این میان برخی از افراد نیز بر این باورند که تحریم‌ها موجب شده مواد اولیه به مرزهای ایران نرسد و باید برای گذر از این شرایط تدابیر دیگری اندیشید. حال 5 ماه از سال 97 می‌گذرد و اگر نگاهی به اوضاع اقتصادی کشور بیندازیم با رکود در بیشتر صنف‌ها روبرو می‌شویم. یکی از صنف‌هایی که در چند ماه اخیر به دلیل تامین نشدن مواد اولیه و گرانی به ورطه تعطیلی کشیده شده است، صنف جوراب‌بافان هستند. صنفی که دیگر نایی برای نفس کشیدن ندارد و ترجیح می‌دهد در تولیدی را ببندد.

«محمد مقدسیان» رئیس سابق اتحادیه جوراب‌بافان زنجان است و 27 سال در این سمت فعال بوده است. وی در گفت‌وگو با همشهری از وضعیت این صنف می‌گوید و اظهار می‌کند: مواد اولیه جوراب بیشتر از کشورهای چین، هند و کره تامین می‌شد که در حال حاضر در بازار پیدا نمی‌شود یا اگر هم پیدا شود بسیار گران است.وی با اشاره به این نکته که قیمت مواد اولیه 60 درصد گران شده است، اظهار می‌کند: بیشتر جوراب‌بافان نقدینگی ندارند و نمی‌توانند از پس هزینه‌های کار برآیند به همین دلیل عطای آن را به لقایش بخشیده‌اند.

رئیس سابق اتحادیه جوراب بافان تعداد واحدهایی  را که در چند ماه اخیر تعطیل شده‌اند، 5 واحد اعلام می‌کند و می‌گوید: از سال  68 تا 87، تعداد واحدهای جوراب بافی به 201 واحد رسید اما حالا تنها 20 واحد باقی مانده است.
مقدسیان ادامه می‌دهد: در حال حاضر واحدهای تولیدی یکی پس از دیگری به ورطه ورشکستگی کشیده می‌شوند و کارفرماها کارگران خود را برای بیمه بیکاری به اداره کار معرفی می کنند.
وی ادامه می‌دهد: اگر زمانی برای به راه انداختن یک کارگاه معمولی جوراب بافی 100 میلیون تومان نیاز بود، حالا 300 میلیون برای این کار نیاز است .

رئیس سابق اتحادیه جوراب بافان در پاسخ به این سوال که آیا امکان تولید صفر تا 100 جوراب در ایران ممکن است، می‌گوید: این اتفاق هرگز رخ نمی‌دهد چرا که به جز یکی 2 نخ بقیه امکان تولید در ایران را ندارند و حتی حالا  نخ مصرفی هم آماده تهیه می‌شود .مقدسیان سپس از رشد قیمت نخ‌کش تولیدی در ایران می‌گوید و اظهار می‌کند: همین نخ‌کش از کیلویی 28 هزار تومان به 95 هزار تومان رسیده است.


نوسان قیمت‌ها

مقدسیان در ادامه به موضوع قیمت‌های جوراب اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از تولیدی‌های فعال در زنجان یک جین جوراب را تا چند روز پیش به خرده فروش‌‌ها 31 هزار تومان می فروخت اما حالا قیمت آن به 60 هزار تومان رسیده و این در حالی‌است که طبق گفته تولیدی باید منتظر رشد قیمت باشیم.
وی در پاسخ به این سوال که خرده‌فروشان با چند درصد سود جوراب را می‌فروشند، می‌گوید: خرده‌فروش با 20 تا 25 درصد سود می‌تواند جوراب را بفروشد اما حالا وضعیت به گونه‌ای شده است که به دلیل کاهش تولید به هر قیمتی به مصرف‌کننده جنس می‌فروشند انگار نوعی خود مختاری در بازار به وجود آمده و همه می‌خواهند از این آب گل‌آلود ماهی بگیرند. 


جوراب ترک

مقدسیان در مورد جوراب‌هایی که به اسم جوراب‌ترک فروخته می‌شود می‌گوید: اینها تولید وطنی هستند اما در تهران با بسته بندی و زرق و برق خاص‌تر به قیمت بالا فروخته می‌شوند.


تشخیص جوراب نانو

مقدسیان توضیح می‌دهد: باور اشتباهی که برخی افراد درباره جوراب نانو دارند به معطر بودن آن برمی‌گردد. این موضوع به هیچ‌عنوان صحت ندارد یعنی جوراب نانو هیچ بوی خاصی ندارد. اگر جورابی با بوی خوش به فروش می‌رود یا اسپری زده می‌شود یا در مواد معطر جوشانده شده‌اند. هم‌اکنون در زنجان 5 واحد  در زمینه تولید جوراب نانو فعالیت  می‌کنند.


 دستگاه‌های جوراب‌بافی

سال 1345 ماشین‌های جوراب‌بافی ایتالیایی و چینی وارد کشور شدند، ماشین‌های جوراب‌بافی کامپیوتری نیز سال 1364 به ایران رسید که ابتدا فقط جوراب‌های زنانه می‌بافت سپس از سال 70 به بعد ماشین‌های کامپیوتری کامل‌تری به بازار ایران آمدند که همه نوع جورابی اعم از زنانه، مردانه و بچگانه تولید می‌کنند، رئیس سابق اتحادیه جوراب‌بافان درباره ماشین‌آلات مورد نیاز جوراب‌بافان‌توضیح می‌دهد: دستگاه‌هایی که الان از سوی تولیدکنندگان مورد استفاده قرار می‌گیرند تقریبا قدیمی هستند و به دلیل هزینه‌های بالا هر طور شده آن‌ها را سرپا نگه ‌می‌دارند.