فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون
نوشته مرتضی احمدی

  قزن قورتی: بی‌حساب و کتاب، بی‌دلیل، بی‌جهت، نابهنگام.

  قوز بالا قوز: مشکل روی مشکل، گرفتاری روی گرفتاری، دردسر پشت دردسر.

  کُپ: ظرف شیشه‌ای شکم‌دار بزرگ برای نگهداری سرکه، سنگجبین، آبغوره، آبلیمو و عرقیات گیاهی.

  کنیز ملا باقر: زن خدمتکار پیر و کمی بیمار؛ بی‌حوصله و غرغرو.

  گُلِ گلاب: خوشرو، خوش خلق، خنده‌رو، خوش برخورد («بش می‌گن گُلِ گلاب، میوه پر آب»).

  گیلّه: حبه انگور، دانه‌های انگور که به خوشه چسبیده.

  لفت و لیس: سوءاستفاده مالی، مفت‌خوری.

  لهیده:  میوه‌ای که زیاده از حد رسیده و له شده.

  مامان آش: زن کافه‌داری که فقط آش می‌فروخت و شهرت زیادی داشت.

  مُشتُلُق: مژدگانی، دستخوش، انعام.

  ناخنی: نان تافتون و سنگک که شاطر موقع پهن کردن چانه خمیر یا ده انگشت دستانش سوراخ سوراخ کرده.

  نَشد: پول، مایه.

  وردار و ورمال: رند، شارلاتان، حقه‌باز، برداشتن و در رفتن.

  ول معطل بودن: بی‌خودی انتظار کشیدن، وقت را بیهوده هدر دادن.

  هان: بله.

  هشتر و پشتر: شکمبه و شیردان، دل و جگر، دل و روده.

  یلخی: سر خود، بی‌بند و بار، ول.

  یه هرش: بی‌درنگ، بی‌مقدمه و بی‌صبرانه نهیب زدن.