فرهنگ بر و بچه‌های ترون

برگرفته از کتاب فرهنگ بروبچه های ترون
نوشته مرتضی احمدی

  سر پل خرگیری: موقع جواب پس دادن، وقت حساب کتاب و تصفیه حساب.

  سرطاس: ظرفی از آهن سفید یا برنج برای برداشتن حبوبات، برنج و شکر از کیسه.

  شاوزوزک: وراج، پرحرف.

  شِلپ شِلپ: صدای دست و پا زدن آدم شناگر مبتدی در آب.

  عَبد و عبید: مطیع، گوش به فرمان، در اختیار.

  عمله اکره: غلامان، خدمتگزاران.

  غربتی: دهاتی، غریبه، کولی، هرزه‌گرد، بی‌وطن.

  غیه کشیدن: نوعی آواز، فریاد بلند و از ته گلو توأم با شادی، هلهله.

  فنافله: از بین رفته، تلف شده، نیست و نابود، ناپدید شده.

  فی فی: سبک، جلف، بی‌پروا.

  قاسم‌کوری: دروغ، اصطلاحی بوده بین مردم.

  قدم میرپنجی: قدم آهسته، قدم شمرده، سلانه سلانه.

  کاکتول: پوشال، برگ‌های ریز و خشک‌شده.

  کُرکُری: کری خواندن، منم‌منم زدن، از خود گفتن و رجزخوانی کردن.