كودكان شهيدی كه نبايد فراموش شوند

فهيمه طباطبايي | روزنامه‌نگار 

اتفاق بجا و درستی كه ديروز در صفحه يك روزنامه همشهري رخ داد، عكس شهداي دانش‌آموز جنگ تحميلي 12‌روزه اسرائيل عليه ايران در تابستان امسال بود؛ كودكان بي‌گناهي كه اسرائيل جان شيرين آنها را نشانه گرفت؛ بچه‌هايي كه قرار بود ديروز اول مهر، لباس و كفش نو مدرسه به تن كنند، كوله‌شان را به دوش بيندازند و بروند مدرسه و از خاطرات خوش تابستانشان تعريف كنند. اما آنها حالا يك جای خالي دردناک در دل كلاس‌هاي درسي است كه موشك اسرائيل آنها را نشانه گرفت. 
اما نكته مهم اينكه آموزش و پرورش و همه دستگاه‌هاي فرهنگي و رسانه‌اي بايد مراقب باشند كه اين جنايت جنگي اسرائيل فراموش نشود. رژيمي كه ادعا مي‌كرد با كودكان كاري ندارد، از غزه تا ايران فقط كودك‌كشي كرد. بچه‌هايي كه بايد بازي كنند، بخندند، شاد باشند، درس بخوانند و سياست و جنگ در دنياي آنها نبايد وارد شود، قرباني اتفاقاتي شدند كه هيچ تصويري از آن نداشتند؛  البته نه فقط با تبليغات گل‌درشت و كليشه‌اي كه بدتر ضد تبليغ است بلكه با ارائه يك تصوير واقعي و درست از آنچه در 12 روز رخ داد و هنوز در غزه ادامه دارد. 
هوشنگ مرادي كرماني، نويسنده حوزه كودك و نوجوان اخيرا در يك گفت‌وگوي تلويزيوني گفت كه هيچ وقت نتوانسته درباره جنگ بنويسد، حتي در 8 سال دفاع مقدس و چيزي از سياست نمي‌داند و از اظهار نظر درباره آن پرهيز مي‌كند، اما دلش براي كودك‌كشي در غزه مي‌سوزد. مي‌گفت: «ما نسلي بوديم كه گرسنگي را درك كرديم، اينكه خيلي‌ها ارزن را آرد مي‌كردند و نان مي‌پختند تا شكم بچه‌هاي گرسنه‌شان را كمي سير كنند و وقتي به آن روزها فكر مي‌كنم، مي‌بينم چقدر زندگي بر كودكان غزه سخت است.»
واقعيت اين است كه به قول مرادي كرماني، جنگ هيچ ربطي به كودكان نبايد داشته باشد، آنها آمده‌اند تا زيبايي‌ها را تجربه كنند و كشته‌شدن با موشك حق آنها نيست. در اين ميان اگر قرار است از جنايت‌هاي اسرائيل در غرب آسيا بگوييم، همين كودك‌كشي است كه در قرن بيست و يكم با افتخار آن را دنبال مي‌كند و دنيا نسبت به آن سكوت كرده است. همين يك قلم براي اثبات منحوس‌بودن اين رژيم كافي است.