گزارش
سفر پول‌نمی‌خواهد
درباره «هیچهایکر»ها و سبک سفرهایشان
فاطمه عسگری‌نیا-روزنامه‌نگار
در هر شرایطی کوله‌بار سفرشان آماده است. فرقی نمی‌کند گرمای تموز باشد یا سرمای زمستان، اصلا سفر سبک زندگی‌شان است یا به قول خیلی‌هایشان زندگی می‌کنند که سفر کنند؛ البته سفر ارزان و بی‌دردسر. خیلی در قید و بند وسیله نقلیه‌ای که باید با آن سفر کنند یا خورد و خوراکشان نیستند؛ به‌خاطر همین به آنها می‌گویند هیچهایکرها. خودشان معتقدند چون زندگی‌شان قابل پیش‌بینی نیست و هر لحظه ممکن است راهی سفری پرماجرا شوند به این نام شهرت دارند!
فرست‌کلاس، نه ممنون هیچهایکرم!
از 5سال پیش که با هم ازدواج کردند تصمیم گرفتند یکی از محورهای اصلی زندگی‌شان سفر باشد به‌خاطر همین کسب‌وکار و منبع درآمدشان هم شد همین سفرهایی که با هم می‌روند. صحبت از لیلی و حسام است؛ زوج جوان تهرانی که پای صحبت هرکدامشان که می‌نشینی چنان با هیجان از سفرهایشان می‌گویند که انگار با پروازهای فرست‌کلاس بین مقاصد سفرشان جابه‌جا می‌شوند: «نخستین باری که هیچهایک کردیم را فراموش نمی‌کنیم. سفری داشتیم به یکی از مناطق روستایی شمال در ارتفاعات دو هزار. راه برگشت را با تراکتور به سمت پایین آمدیم؛ آن هم از جاده پرپیچ و خم و پرتگاهی. همین هیجانات سفر است که عشق سفر هیچهایکی را از سفر‌های فرست‌کلاس هم بیشتر می‌کند.»
سفر به خرج هنر دست
لیلی دستبافته‌هایی دارد که در هر سفر آنها را با خود می‌برد و با فروش‌شان بخشی از هزینه‌های سفرشان را تامین می‌کند: «ما به هر شهری که می‌رویم و اتراق می‌کنیم بساط دست‌سازه‌هایمان را هم پهن می‌کنیم. خیلی از مردم از این دستبافته‌ها و دست‌ساخته‌ها استقبال می‌کنند، وقتی هم که می‌فهمند هیچهایک هستیم و هزینه سفرهایمان را اینطور تامین می‌کنیم بیشتر مورد توجه قرار می‌گیریم.»
هیچهایکری در ایران آسان‌تر است
شراره و محمدرضا هم زوج دیگری هستند که علاوه بر هیچهایک کردن در ایران حتی در خارج از کشور هم تجربه هیچهایک دارند و می‌گویند هیچهایک کردن در ایران به‌مراتب آسان‌تر از خارج از کشور است؛ چراکه در خارج از کشور شما توریستی محسوب می‌شوید که باید برای کشور میزبان خرج کنید: «در‌اغلب کشورهای خارجی به یک مشکل مشابه برمی‌خوردیم؛ اینکه کسی حاضر نبود ما را رایگان جابه‌جا کند.»
یک خاطره ماندگار
شراره و محمدرضا خاطرات زیادی از هیچهایکری دارند: «یک‌بار همراه 41نفر از دوستانمان می‌خواستیم این سبک سفر را تجربه کنیم. به سیستان و بلوچستان رفتیم. روز آخر حین برگشت از یک منطقه ماشین گیرمان نیامد و مجبور شدیم با یک ماشین حمل ماهی همگی با هم برگردیم. تجربه خوشبویی نبود، اما تحمل بالا‌بلندی‌های جاده‌های آن منطقه و قرار گرفتن در یک محفظه سرپوشیده و 41نفر هیچهایکر بوگرفته خاطره‌ای بود که هیچ‌وقت از ذهنمان بیرون نمی‌رود.»
سفر مرامی
آنها البته این را هم یادآور می‌شوند که هیچهایک کردن رایگان سفر کردن صرف نیست؛ گاهی ما هزینه‌های دیگران را جبران می‌کنیم. مثلا به‌دلیل طولانی بودن مسیر سفر راننده‌ای را که مرام و معرفت به خرج داده و ما را همسفر خودش کرده مهمان رستوران می‌کنیم یا با یک هدیه کوچک از زحماتش قدردانی می‌کنیم: «هیچهایک درواقع مرام‌سواری است. در این سبک سفر انسان‌ها با هم مرام و معرفت را به اشتراک می‌گذارند؛ چیزی که به اعتقاد ما در میان ایرانیان بسیار بیشتر از مردم دیگر کشورهاست.»
حواستان باشد
هیچهایکرهایی که تجربه این سبک سفر را دارند به همه آنهایی که عاشق این شکل سفر رفتن هستند توصیه می‌کنند به هیچ‌وجه مخصوصا اگر خانم هستند تنهایی این تجربه سفر را نداشته باشند؛ چراکه سفر نامعلوم و خطرات همیشه در کمین هستند: «درست است ما هیچهایکرهای خانم زیادی داریم، اما به‌واسطه خطراتی که همیشه در این نوع سفر در کنار هیجاناتش هست، توصیه می‌کنیم کسی تنهایی این سفر را تجربه نکند. همیشه 2نفر بودن بهتر از یک نفر بودن است.»
