
سفرهای گالیور
کوتولهها و غولها

شاهکار جاناتان سویفت، داستانی پر از ماجراهای عجیبوغریب است که برای همه سنین جذابیت دارد. کودکان از برخوردهای خارقالعاده گالیور لذت میبرند، درحالیکه بزرگسالان آن را بهعنوان طنزی تند و تیز از کاستیها و ضعفهای انسانی میشناسند. سویفت با نثری کاملا جدی و بیطرف تجربیات شخصیتش را توصیف میکند و این وظیفه را بهعهده خواننده میگذارد که پوچی و ناهنجاریهای جامعه را از دل آنها دریابد.
«سفرهای گالیور» مانند همه آثار سویفت، با نام مستعار منتشر شد. گفته میشد که کتاب را خود گالیور نوشته و حتی تصویر جلد چاپ اول سال ۱۷۲۶، پرترهای از این نویسنده خیالی بود. عنوان کامل اثر چنین بود: «سفرهایی به چند کشور دوردست جهان، در چهار بخش، نوشته لموئل گالیور، ابتدا جراح، سپس ناخدای چند کشتی.»
هر بخش از کتاب، یک حادثه متفاوت دریایی را توصیف میکند که در نتیجه آن، گالیور به کشوری عجیب و ناشناخته میرسد. دو بخش اول از همه مشهورترند: لیلیپوت، جایی که مردم بسیار کوچکاند و گالیور درنظرشان غولی عظیم میآید؛ و بروب دینگنگ، سرزمینی که ساکنانش غولپیکرند و گالیور در کنارشان بسیار ریز و ناچیز بهنظر میرسد.
بهترین ترجمه از این کتاب به نام «سفرنامه گالیور» به منوچهر امیر و وحید طباطبایی در نشر نیلوفر تعلق دارد که 631صفحه است و ترجمه کاملی از کتاب سویفت است.