
قصههای کوچه شاه غلامان و گذر خضر نبیع

نفرآباد - هاشمآباد محله کوچهپسکوچههای تو درتو است. ابتدای یک کوچه انتهای کوچه دیگری است و هرکدام همچون دالانهای باریک به هم تنیده و پیوستهاند.
کوچهها همچنان که درگذشته زنده و سرشار از شور زندگی بودند نام خود را از فردی خاص، اتفاقی و مناسبتی میگرفتند. میرحسین موسوی از پژوهشگران محلههای نفرآباد - هاشمآباد میگوید: «کوچه شاهغلامان که از کوچههای معروف نفرآباد بود به این دلیل به این نام شهره شده بود که محل زندگی غلامان درباری بود. درگذشته شاهان و درباریانی که راهی ری میشدند خدموحشم خود را نیز همراه خود میآوردند. درهمین کوچه خانه خریده بودند. غلامانشان از این خانهها نگهداری میکردند. بعدها بیشتر بازاریان در این کوچه ساکن شدند.»
نقل است یکی از وزرای دوران قاجار که مسئولیت تمام غلامان دربار را برعهده داشت بهدلیل آبوهوای خوش ری در این کوچه خانه ییلاقی میخرد. کوچه شاهغلامان به زبان محلی اهالی نفرآباد به کوچه شاه غلامون معروف بود.
کوچه حضرتی در هاشمآباد به حرم امامزاده طاهر(ع) راه داشت. کوچه روغنیها به کوچه شیرازیها میرسید. کوچهای که بیشتر شیرازیها آنجا ساکن بودند. آنها با هم رفیق و صمیمی بودند و رسم همسایگی را به نیکی به جا میآوردند.
کوچه خضر نبی(ع) بهواسطه مسجد خضر نبی(ع) به این نام شهره بود.
مرضیه رحمانی پژوهشگر میگوید: «مسجد کوچکی در این کوچه بود که بهواسطه خواب یکی از اهالی به نام خضر نبی(ع) تغییر نام داد. مردی خوابدیده بود که باید این نام برای مسجد انتخاب شود.» این مسجد کوچک که حالا بازسازیشده است روزگاری در آن کشاورزان دورهم جمع شده و نماز ظهر را ادا میکردند.