
آغاز تلویزیون همشهری

محسن مهدیان؛ مدیرمسئول
تلویزیون همشهری با حضور شهردار تهران، رئیس شورای شهر، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد و جمعی از فعالان رسانهای رسما راهاندازی شد.
یک اتفاق نو در عرصه رسانه...
چند گزاره، دلیل اصلی راهاندازی تلویزیون همشهری است.
یکم؛ امروزه رجوع مردم به رسانهها لزوما برای کسب اطلاعات و اخبار نیست؛ بلکه به رسانه رجوع میکنند برای زندگی. به تعبیر سادهتر مردم در رسانه زندگی میکنند؛ بنابراین رسانهها باید در زندگی مردم حاضر شوند.
با این مقدمه کوتاه بايد گفت رسانههای سنتی نیازمند یک تغییر شکل اساسی هستند و آن اینکه محتوای خود را به محیط زندگی مردم منتقل کنند. به زبان سادهتر باید مصرف محتوای خبری و اطلاعرسانی در سبک زندگی مردم قرار بگیرد؛ مثلا بتوان بخشی از محتوا را در قالب نیاز آموزشی مخاطب فراهم کرد و بخش دیگری را در قالب سرگرمی و يا بخشی را در قالب نیازهای روزمره و پیگیری مطالبههای جامعه از حاکمیت و يا حتي بخشی را در قالب هویت اجتماعی و قومیتی و غیره. از همه مهمتر تولید محتوا باید براساس نیاز مخاطب طراحی و انجام شود، نه درخواست دولتها و نهادهای قدرت. رسانهای که سر زندگی مردم حاضر باشد، رسانهای با قواعد پلتفرم است.
دوم؛ امروزه تولید محتوا تنها در انحصار رسانههای مرجع نیست؛ هر کس با هر میزان توان و دسترسی به اطلاعات ميتواند تولید محتوا کند و اعتبار هر محتوایی به میزان توجهی است که از مخاطب جلب میکند و بهاصطلاح لایک میگیرد و به اشتراک گذاشته میشود.
این موضوع فواید و ضررهایی دارد؛ پس هم فرصت است و هم آسیب. فرصت که روشن است اما آسیب آن، اغتشاش در تولید محتواست؛ بهنحوی که تشخیص درست از غلط به سختی ممکن است. اینجاست که نیاز به یک رسانه مرجع و معتبر با تولید استاندارد پيش ميآيد که در عالیترین کیفیت تولید کند تا توجه مخاطب نهایی را بهخود جلب سازد.
اساسا وقتی تولیدات غیرواقعی و بهاصطلاح امروزی«فیک» زیاد میشود مخاطب به رسانه مرجع باز خواهد گشت به شرط اینکه تولید محتوا در سطح استاندارد و ابزار و قالبهای جدید و ذائقه او صورت بگیرد.
سوم؛ تولید و مصرف محتوای رسانهای امروز کاملا عمومی شده است. هر کس با هر سن و گرایش و تحصیلات و طبقهای روایت تولید میکند؛ بنابراین مثل گذشته تولید محتوا صرفا برای مخاطب نخبگانی نخواهد بود و باید ساده شود. اما ساده شدن محتوا اگر بدون استراتژی روشن باشد به تولید محتوای زرد ميانجامد که هدفش تنها جلب توجه است. یکی از روشهای مفید برای افزايش جذابيت محتوای رسانهای، تولید محتوای آموزشی است. تولید محتوای آموزشی به این معنا نیست که برای آموزش تولید محتوا میکند بلکه محتوا را آموزشی تولید میکند؛ یعنی همین خبر روز به شیوهای منتقل میشود که گويی میخواهد مخاطب را رشد دهد نه اینکه صرفا ذهن او را پر کند. این کار تولید استاندارد و متناسب با ذائقه مخاطب امروز میخواهد.
با این سه مقدمه ضروری بود همشهری وارد میدان جدیدی به نام «تلویزیون اینترنتی» شود. تلویزیون همشهری با اخذ مجوز قانونی امروز به شبکه خانگی کشور راه یافته است و مهمترین ماموریت خود را تولید و توزیع محتوا در زندگی مردم میداند.
از این جهت چند بخش اساسی دارد:
اول اینکه در کنار اطلاعرسانی، بخش سرگرمی فیلم و سریال هم دارد.
دوم اینکه دارای بخش آموزشی با هدف ارائه مدرک به مخاطب در حوزههایی است که این روزها همه مردم نیاز به کسب مهارت دارند؛ مثلا کسبوکارهای دیجیتال و ... .
سوم اينكه نخستین پلتفرم تلویزیونی تعاملی است و مخاطب ميتواند در این تلویزیون تولید محتوا و درآمد کسب کند؛ مطالبه کند و خبرنگارهای همشهری مطالبه او را پیگیری کنند.
چهارم: اختصاصیسازی محتوایی. با تلویزیون همشهری، همشهریمحله سابق به روش نوینی وارد عرصه رسانه میشود و هر محلهای برای خودش تلویزیون جداگانه خواهد داشت؛ تلویزیون همشهری درکه و تلویزیون همشهری نارمک و... و انشاءالله در آینده شهرهای دیگر. افراد در تلویزیون محلی خود در کنار محتوای ملی و بینالمللی به اخبار محلی دسترسی دارند و با مدیران محلی ارتباط خواهند داشت و حتي با کسبوکارهای محلهشان در راستاي رفع نیازها آشنا میشوند.
پنجم و در نهایت اینکه این تلویزیون با اتکا به هوشمصنوعی قابلیت اختصاصیسازی دارد. این قابلیت یک فرصت برای شبکهسازی است. با این مدل هرکس تلویزیون خودش را خواهد داشت؛ مثلا تلویزیون همشهری اسماعیلی یا تلویزیون همشهری رحمانی و ... .
انشاءالله در آینده از تلویزیون همشهری بیشتر خواهید دید.