پرسپولیس و استقلال بدون ارز دولتی چه کنند؟

امیر‌محمد‌یعقوب‌پور روزنامه‌نگار

ارز دولتی، قرار بود امتیازی مفید برای کنترل قیمت‌ها و تنظیم بازار باشد اما تبدیل به یک «رانت» تازه‌ شد. بسیاری از آنهایی که ارز دولتی برای وارد کردن محصولات مختلف دریافت کرده بودند، این محصولات را به قیمت آزاد در بازار فروختند تا اوضاع نگران‌کننده‌تر از قبل به‌نظر برسد.

 وزارت ارتباطات اولین نهادی بود که تصمیم گرفت نام شرکت‌های متخلف را رسانه‌ای کند. چند دستگاه دولتی دیگر نیز همین کار را تکرار کردند اما توضیح ندادند که چرا در روند اهدای ارز 4200 تومانی با افراد مختلف و نحوه هزینه‌شدن این ارز، نظارت کافی نداشته‌اند. درست در چنین روزهایی، پرسپولیس و استقلال  نیاز به ارز دولتی داشتند تا بتوانند دستمزد سرمربی و مهره‌های خارجی‌شان را با رقم‌های معقول و نه چک‌هایی نجومی پرداخت کنند اما دولت توجهی به این درخواست نشان نداد. سرخابی‌ها زیرمجموعه وزارت ورزش و متعلق به دولت هستند اما به شکل حیرت‌انگیزی از ارز دولتی برخوردار نمی‌شوند. این ادامه همان شیوه همیشگی باشگاه‌داری در وزارت ورزش است. اینکه دولت نه حاضر است برای باشگاه‌های خودش هزینه کند و نه حاضر از مالکیت آنها کنار بکشد.

مدیرعامل باشگاه پرسپولیس روی آنتن زنده تلویزیون اعلام کرد که برای پرداخت مبلغ بدهی فرناندو گابریل و آنتونی گولچ، ارز آزاد تهیه کرده است چراکه دولت حاضر نشد ارز 4200 تومانی  به پرسپولیس اختصاص دهد. حمیدرضا گرشاسبی به گفته خودش مرتکب تخلف شده و شاید با برخورد سازمان بازرسی کل کشور روبه‌رو شود اما حقیقت آن است که برای او، راه دومی وجود نداشته است. تسویه‌حساب‌نکردن با بدهکاران خارجی، به‌معنای کسر امتیاز از باشگاه‌ها خواهد بود و اگر این جریمه افاقه نکرد، فیفا به‎سراغ تنبیه سختگیرانه‌تر سقوط به دسته‌های پایین‌تر می‌رود. نوسان دلار و معضل فعلی ارز، پرسپولیس و استقلال را به‌شدت تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. گرشاسبی باید حمید درخشان(!) را به‌جای برانکو روی نیمکت بنشاند، گادوین منشا را به فروش برساند و قید تمام سفرهای خارجی تیم را بزند و از لیگ قهرمانان آسیا انصراف دهد تا به ارز نیاز نداشته باشد!  شرایط فعلی بازار، حتی تهیه بلیت هواپیما را نیز برای سرخابی‌ها مسئله‌ساز خواهد کرد. با این وجود، آنها از حمایت دولت نیز برخوردار نیستند و ارز دولتی باید به جیب واردکنندگان متخلف خودرو و تلفن همراه برود!
دولت باید یک‌بار برای همیشه تصمیم‌اش را در مورد پرسپولیس و استقلال بگیرد و از نگاه کردن به آنها به چشم طفل سرراهی دست بکشد. اگر قرار است این دو باشگاه در هر شرایطی دولتی باقی بمانند و اراده‌ای جدی برای نگهداشتن سرخابی‌ها در وزارت ورزش وجود دارد، پس آنها نیز باید از امتیازهای دولتی بهره‌مند شوند و دیگر به این اندازه دغدغه تهیه دلار را نداشته باشند. اگر هم دولت امکانات لازم را برای حمایت مالی از این دو تیم ندارد و آنها را یک «اولویت» به‌شمار نمی‌آورد، بهتر است روند خصوصی‌شدن‌شان را تسریع کند و پایش را از دایره مالکیت استقلال و پرسپولیس بیرون بکشد. دیگر زمانی برای هدر دادن وجود ندارد و آینده پرطرفدارترین باشگاه‌های فوتبال ایران، به این تصمیم بستگی خواهد داشت.