تولد نخستین کانون بانوان انقلابی کن

نام: زهرا درویش
موقعیت: محله کن

رفت‌وآمد شخصیت‌های سیاسی و مبارزان انقلابی در محله کن تنها مختص به مردان نبود؛ جلسات و سخنرانی‌های زنانه نیز جایگاه ویژه‌ای در این محله داشت.
پایگاه اصلی زنان انقلابی کن در خانه محمدعلی تیشه‌دار بود؛ خانه بزرگی که در سه‌راه کن و محله غریب‌آباد قرار داشت. زهرا درویش، از مبارزان انقلابی محله کن که اکثر برنامه‌ریزی‌های سیاسی، جلسات سخنرانی و راهپیمایی زنان محله را مدیریت می‌کرد می‌گوید: «خانه آقای تیشه‌دار بزرگ بود و ازآنجاکه ایشان و همسرشان نیز از مبارزان انقلابی بودند، ما این خانه را برای فعالیت‌هایمان انتخاب کردیم. آن‌روزها 17سال بیشتر نداشتم؛ ولی وقتی فعالیت‌های انقلابی پدر و برادرم را می‌دیدم دلم می‌خواست من هم بتوانم کاری کنم. زنان محله کن به‌دلیل روحیه مذهبی‌‌شان خیلی زود وارد مبارزات سیاسی و فعالیت‌های انقلابی شدند. آن‌روزها شهید عباسعلی ناطق‌نوری کلاس‌های درس قرآن در محله کن و باغ‌فیض برگزار می‌کرد. درحقیقت این کلاس‌ها به‌نوعی جلسات سیاسی هم بود. او وقتی متوجه علاقه بانوان کن به مبارزات انقلابی شد، این جلسات را برای زنان نیز برگزار کرد. من با وجود سن کمی که داشتم مسئول هماهنگی جلسات بودم. اغلب جلسات خانگی قرآن و احکام را مدیریت می‌کردم تا همه زنان کن بتوانند در کنار این جلسات با اندیشه‌های امام خمینی(ره) و انقلاب آشنا شوند. آن‌روزها در مدرسه دخترانه فرحناز پهلوی شهر زیبا که الآن مدرسه سمیه است درس می‌خواندم. همیشه انشاهایم را با موضوعات سیاسی و انقلابی می‌نوشتم. سخنرانی‌های شهید ناطق‌نوری را برای بچه‌ها زمزمه می‌کردم. یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هایم در محله کن راه‌اندازی کتابخانه بود. در همان خانه آقای تیشه‌دار کتابخانه راه‌اندازی شد. کتاب‌ها را موضوع‌بندی کردیم که بیشتر برای نوجوانان و جوانان بود. بسیاری از کتاب‌ها را مخفیانه جابه‌جا می‌کردیم.»  بانو درویش از روزهایی یاد می‌کند که زنان محله اعلامیه می‌نوشتند؛ «دستگاه کپی نبود. اعلامیه‌ها را می‌نوشتیم. بعضی شب‌ها مردها کشیک می‌دادند و ما اعلامیه‌ها را پخش می‌کردیم. بعد از انقلاب در همان هفته‌های نخست، دختر امام(ره) به کن آمد و طی جلسات سخنرانی زنان را برای انجام فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی تشویق می‌کرد. حالا باید بعد از مبارزه به فکر توسعه فرهنگی و اجتماعی می‌بودیم. همان روزها به‌عنوان معلم فعالیت می‌کردم. برای نخستین‌بار طرح نهضت سوادآموزی اجرا می‌شد که به نام طرح اکابر معروف بود. من نخستین کلاس‌های اکابر کن و روستاهای اطراف را راه‌اندازی کردم. بعدازآن نخستین کانون انقلابی زنان کن را نیز افتتاح کردیم که در روزهای دفاع‌مقدس پایگاه فعالی برای فعالیت‌های پشت جبهه بود.»