سفر به سرزمین اسباب بازی ها
یک پرسه کودکانه در نهمین جشنواره ملی اسباببازی
سحر جعفریانعصر- روزنامه نگار
دارا و سارا که تکلیفشان مشخص است؛ به هیچ عنوان فروشی نیستند. پس سؤال نفرمایید... اما باقی بازیچهها و اسباببازیها هرکدام قدر و قیمتی دارند. لگوهای فلهای و غولپیکر از 100 تا 900هزار تومان... عروسک سهبعدی 5میلیونو300هزار تومان... معمای پروندههای خونین قتل از 80 تا 200هزار تومان... اسمفامیل و مشاعرههای کارتی از 250 تا 550هزار تومان... لیلی و منچ پارچهای از 150 تا 300هزار تومان و عروسکهای محلی. اینجا، نهمین جشنواره ملی اسباببازیهای ایرانی است... خوش آمدید. حس بازی و سرگرمی در این جشنواره با بیش از 140غرفهای که دایرند، درست از همان لحظه که به هر دلیل برای رسیدن به محل برگزاری آن در خیابان حجاب، ادارهکل آفرینشهای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شال و کلاه میکنید، ایجاد میشود؛ آخر کلیشه شلوغیهای شهر و مشغلههای روزمره که تازگیها در بهترین حالت خود کمی از طراوت باران و برف زمستانی خیس شدهاند کجا و شادی سیر در سرزمین هزاررنگ اسباببازیهای خاطرهانگیز و تعدادی هم اسباببازی مدرن کجا؟! این جشنواره با همت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و انجمن تولیدکنندگان اسباببازی تا 10بهمن، ساعت 10 تا 20 پذیرای همه کودکان خردسال و حتی کودک درون بزرگسالان است.
در محاصره اسباببازیهای ساخت ایران
نهمین جشنواره ملی اسباببازی در 3بخش فروش اسباببازیهای ساخت ایران، ترویجی (اجرای نمایش) و نمایشگاه عروسکهای اقوام ایرانی برگزار میشود. در بخش نخست یا همان فروشگاه اسباببازیهای ایرانی، 140تولیدکننده بازیافزار ضمن عرضه محصولات خود انواع بازیچههای عروسکی، آموزشی، ورزشی، شبیهسازی، سازهای، دیجیتال، کارتی، فکری در جنبوجوشند. بازدیدکنندگان نیز از محاصرهشدن با اسباببازیها به شور و شوق درآمدهاند. بازیافزارها هر سمتوسو دلشان را میبرد؛ عروسکهای جورواجور و ماشینهای پلاستیکی انباشتهشده بر پیشخوان غرفهها، پوسترهای چسبیده به دیوارها، هواپیماها و هلیکوپترهای چوبی که با بند و طنابهای چوبی از سقف آویزانند و از همه چشمبروتر، قفسههای فروشگاهی خودایستای دوطرفه هستند که طبقاتشان در قرق اقسام «تویز» است.
سرانجام جنجالی دارا و سارا
نخستین و پراستقبالترین غرفه، تابلوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دارد؛ کانونی فرهنگی و هنری ویژه بازی و سرگرمی کودکان که حالا با همه بازیگوشی به پیرانهسری (آغاز فعالیت از 1344) رسیدهاست. کارشناسان بازی و فروش در این غرفه 2بر، سخت مشغول معرفی بیش از 300محصولند: «اینو ببین... جورچینِ خلاقه؛ باید بتونی با 7قطعه ریزی که به شکلهای مختلف داره 70تا تصویر معنادار بسازی...» و بعد، همراه چند کودک، دست به بازی با جورچین، دوز و گردونه فیلمساز (ساخت تصاویر متحرک) میبرند. عروسکهای دارا و سارا با لباس اقوام، کنجنشین این غرفه هستند و بسیاری با دیدنشان، میگویند: «نشد که به سرانجام خوش برسن این خواهر و برادر... »
اسباببازیت رو بساز و با نام خودت ثبت کن
چند کودک کنجکاو و از قرار، ایدهپرداز، پای استند بنری با این محتوا که چطور اسباببازی خودمان را بسازیم و ثبت کنیم، ایستادهاند. یکیشان که بیشتر از بقیه دلش غنج میزند برای اینکه اسباببازیهای خودش را بسازد و بعد با آن سری میان سر همسنوسالهایش درآورد، میپرسد: «منم میتونم اسباببازی طراحی کنم؟ 8سالمهها... میتونم؟» و توضیح کارشناس مربوطه: «هر کسی با هر سنی میتونه... با این شرط و شروط که روی بنر نوشته شده». صدای پرسنده سؤالی دیگر به گوش میرسد: «عروسکهای دستدوز سنتی مثل دهتوک و چَمچَمخاتون و اتاق بازیهای الکترونیک کجاست؟»
رقیب دستدوز پرنسسهای والتدیزنی
مقابل غرفهای که عروسکهای دستدوزش با عروسکهای برساخته از شخصیتهای کارتونی مانند سیندرلا و سفیدبرفی و باقی زیبارویان والتدیزنی، رقابتی تنگاتنگ دارد، هیاهویی از حیرت به گوش میرسد: «5میلیون و 340هزار تومن؟ چه خبره؟» متصدی غرفه به حیرت بازدیدکنندگان از میزان گرانی عروسکهای 50سانتیمتری و دارای مفصل تولیدیشان، عادت دارد: «به ظرافت کار دقت کنید... پارچه روکش عروسک، پارچه غواصیه... طراحی و دوختش سفارشیه...». کمی آنطرفتر در غرفهای دیگر، انواع عروسکهای نمایشی از خانواده عباسآقا و حیوانات مزرعه که همگی انگشتپوش هستند تا اسب تکشاخ و برهناقلا که تنپوشند با قیمتهای اقتصادی، پرفروش شدهاند.