میراث 400ساله آقای حکیم

مسجد حکیم‌باشی بخشی از شهرتش را مدیون هشتی ورودی و 3ایوانی است که در دوره صفوی ساخته شده است. داریوش شهبازی، تهران‌پژوه درباره تاریخچه این مسجد می‌گوید: «مسجد را میرزا احمد حکیم‌باشی اصفهانی از دانشمندان دوره قاجار و در زمان حکومت فتحعلی‌شاه ساخته اما بعدها آقا محمود کرمانشاهی نماز جماعت را در آن اقامه می‌کند و مسجد بین مردم تهران به مسجد آقا محمود مشهور می‌شود. مسجد آقامحمود مثل بیشتر مساجدی که در دوره قاجار ساخته شد، مدرسه علمیه هم داشته و یک آب‌انبار هم برای تامین آب شرب مردم در این مسجد بنا کرده بودند. در نقشه برزین که به سال 1220شمسی و اواخر دوره محمدشاه تعلق دارد نام مسجد حکیم‌باشی به اشتباه مسجد حاکم ثبت شده اما در نقشه کرشیش و نجم‌الدوله نام مسجد حکیم به چشم می‌خورد که منظور همان حکیم‌باشی است.» شهبازی معتقد است مسجد حکیم‌باشی یا همان آقامحمود یکی از مهم‌ترین بناهای تهران عصر صفوی به شمار می‌رود. او در این‌باره می‌گوید:«مهم‌ترین ویژگی معماری بنای مسجد، استفاده از آجر و سقف گنبدی و تزئینات کاشی‌کاری است و البته ماذنه‌ای که بین گنبدهای سقف به‌کار رفته و ستون‌های چوبی و مقرنس‌کاری آن منحصر به فرد است. همین ویژگی‌ها باعث شد مسجد حکیم‌باشی در سال 1363در فهرست آثار ملی به ثبت برسد.»