وقف آب و مدرسه و باغ
از قدیم‌الایام در تهران قنات‌ها و آب‌انبارها نقش مهمی برای شهروندان داشتند. محله اودلاجان 3 قنات معروف داشت به نام‌های قنات‌شاه، قنات حاج علیرضا و قنات مهرگرد. خانه‌های اودلاجان اکثراً صاحب آب‌انبار بودند اما آب‌انبارهای عمومی نیز وجود داشتند که توسط خیران ساخته شده بودند. آب‌انبار میرزامحمود در پامنار کوچه حاجی‌ها، آب‌انبار امامزاده یحیی، آب‌انبار نواب در بازارچه نواب، آب‌انبار تکیه باغ پسته‌بک، آب‌انبار رضا قلی‌خان و آب‌انبار خشتی واقع در کوچه سادات اخوی بخشی از آب‌انبارهای وقفی محله بودند.
نصرالله حدادی، تهران‌پژوه، درباره موقوفات محله اودلاجان می‌گوید: «مؤسسه خیریه کوثر از مهم‌ترین خیریه‌های محله اودلاجان است که از سال‌ها قبل توسط کاسبان و اهالی محل در شبستان مسجد آغابهرام تأسیس شد. همچنین صندوق ذخیره امید در سال 1354که بنای این صندوق بعد از مراسم ختم مادر همسر امام خمینی(ره) گذاشته شد. از مؤسسین این صندوق آیت‌الله شاه‌آبادی، حاج‌محمود هاشمیان، علی کاظمی و... بودند.»
رحیم طوبایی، از معتمدان محله اودلاجان، درباره واقفان و خیران این محله چنین توضیح می‌دهد: «یکی از بزرگ‌ترین موقوفه‌های محله اودلاجان «مسجد، مدرسه، حمام و تکیه رضاقلی‌خان» است که واقف آن میرزارضا قلی‌خان نوایی منشی‌الممالک بوده است. تولیت آنها بعد از مرگ وی به خانواده‌اش و بعد از آن در زمان مشروطه به آیت‌الله سیدعبدالله بهبهانی رسید.»
همچنین «مسجد، مدرسه، حمام و بازارچه کاظمی» که بانی و واقف آن میرزاسیدکاظم مستوفی است از موقوفه‌های مهم محله محسوب می‌شود. از ابنیه وقفی دیگر در اودلاجان از «مسجد، تکیه و آب‌انبار سرپولک» می‌توان نام برد که‌بانی آن سیداسماعیل بهبهانی بود.
در اودلاجان حمام‌های عمومی، گذرها، سقاخانه‌ها، تکایا، حسینیه‌ها، کتابخانه و باغ‌های وقفی نیز وجود دارد.
