مسجدی بدون گنبد و مناره
امیر توپخانه ناصرالدین‌شاه قاجار در سال 1310قمری مسجدی را در یکی از کهن‌ترین محله‌های تهران قدیم ساخت. تصویر نظام‌الدوله روی کاشی‌ای در گوشه‌ای از مسجد نظام‌الدوله و در چوبی قدیمی و پله‌های گرد با مصالح آجری هنوز بعد از گذشت بیش از یک سده از آن روزگار به یادگار باقی است. مسجد ابراهیم‌خان نظام‌الدوله برخلاف مساجد تاریخی تهران، گنبد، مناره و گلدسته ندارد و فقط یک ماذنه آجری ساده و کم‌ارتفاع دارد. سردر ورودی این مسجد با کاشی‌های
مربعی شکل به رنگ‌های آبی، لاجوردی، سفید، زرد و صورتی تزئین شده است. در معماری این مسجد، دو بادگیر پشت دیوارهای محراب تعبیه شده و این اثر در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نصرالله حدادی، تهران‌پژوه درباره تاریخچه این مسجد می‌گوید: «بنای مسجد نظام‌الدوله در نزدیکی مدرسه دارالفنون قرار دارد که بارها مرمت و بازسازی شده است. محمد ابراهیم نظام‌الدوله یکی از رجال دوره قاجار بود و مسجد و مدرسه نظام‌الدوله را در اواخر حکومت ناصرالدین‌شاه، در محدوده خیابان چراغ برق ساخت؛ خیابانی که امروز به نام امیرکبیر شناخته می‌شود و کوچه‌ای که مسجد در آن قرار گرفته ناظم‌الاطبای جنوبی نام دارد. این مسجد، مدرسه و تعدادی حجره داشت که حجره‌ها دورتادور صحن مسجد قرار گرفته بودند. به مرور زمان مدرسه از رونق افتاد و تعطیل شد و بنای مسجد تغییر کرد. در این تغییرات بخش‌های زیادی از بنای مدرسه مثل صحن و حجره‌ها در اثر الحاق به کوچه ناظم‌الاطبا از بین رفت و اکنون ساختمان مسجد باقی مانده است. همچنین مسجد در گذشته دو آب‌انبار داشت که بعد از لوله‌کشی آب شرب در تهران از بین رفتند.»
