این ویژگی شخصیتی جانتان را زودتر می‌گیرد

علی ملائکه ؛ روزنامه‌نگار

یک بررسی جدید بر مبنای داده‌های نیم میلیون شرکت‌کننده رابطه صفت شخصیتی روان‌رنجوری و خطر بیشتر مرگ زودرس را نشان می‌دهد. روان‌رنجوری یک ویژگی شخصیتی است که با بی‌ثباتی عاطفی و گرایش به احساسات منفی مانند اضطراب، ترس و تنهایی مشخص می‌شود. افرادی که این ویژگی شخصیتی را دارند به موقعیت‌های استرس‌زا واکنش شدیدی نشان می‌دهند و ممکن است اوضاع عادی را تهدیدآمیز و ناکامی‌های کوچک را بسیار ناامیدکننده تلقی کنند. این مطالعه که در بریتانیا انجام گرفته و در ژورنال اختلالات عاطفی منتشر شده، نشان می‌دهد که میزان بالاتر روان‌رنجوری با افزایش ۱۰درصدی خطر مرگ به هر دلیلی همراه است. هنگامی که این پژوهشگران علل خاص مرگ را مورد نظر قرار دادند، دریافتند که روان‌رنجوری با طیف وسیعی از علل مرگ‌ومیر ازجمله بیماری‌های تنفسی و گوارشی، آسیب‌رسانی  عمدی به ‌خود و بیماری‌های قلبی-عروقی مرتبط است اما میزان همبستگی بر حسب علت مرگ متفاوت بود. برای مثال، روان‌رنجوری با مرگ ناشی از بیماری‌های تنفسی و آسیب رساندن به‌ خود ارتباط قوی‌تری داشت تا مرگ ناشی از سرطان. یافته‌ها همچنین نشان داد که گرایش به احساس اندوه، تنش یا تنهایی به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های روان‌رنجوری می‌تواند خطر مرگ‌ومیر زودرس، به‌ویژه مرگ‌ومیر ناشی از آسیب زدن عمدی به‌ خود، دستگاه تنفسی و بیماری‌های دستگاه گوارش را افزایش دهد.

احساس‌ تنهایی مرگبار است
یافته‌های این بررسی نشان داد که احساس تنهایی، به‌ویژه، قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده مرگ زودرس در میان مؤلفه‌های روان‌رنجوری است. افرادی که احساس تنهایی می‌کردند در مقایسه با افرادی که احساس تنهایی نمی‌کردند ۴۶درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس بودند. این رابطه به‌ویژه در میان مردان جوان و افراد بدون تحصیلات دانشگاهی مشهود بود. البته پژوهشگران این مطالعه بر نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد مسیرهای خاصی که از طریق آنها روان‌رنجوری بر مرگ‌ومیر تأثیر می‌گذارد تأکید کردند، چون ممکن است افراد روان‌رنجور بیشتر درگیر رفتارهای پرخطر باشند، در کنار آمدن با استرس مشکل داشته باشند یا دچار استرس مزمنی شوند که بدن آنها را به مرور فرسوده کند.