چالش کم‌آبی در تالش

  طاها عبداللهی| تالش - خبرنگار:

 تالش با وجود قرار گرفتن در میان انزلی و آستارا که پر بارش ترین نقاط کشور هستند با مشکل کمبود آب آشامیدنی رو به رو است. این معضل چند ساله  که مردم این شهرستان و به ویژه روستانشینان  آن را آزار می دهد اکنون به عنوان مهم ترین چالش تالش  به شمار می‌آید.
کشور ما به عنوان اقلیمی خشک و نیمه خشک شناخته می شود و تنها نوار باریک شمالی ایران در جنوب دریای خزر از منابع پایدار آب برخوردار است. ظاهر سرسبز گیلان به عنوان استانی شمالی باعث شده است تا فراوانی آب در ذهن پدیدار شود، اما این استان نیز کم و بیش درگیر تنش‌های آبی است.
 

آرزوی داشتن آب سالم  

بیشترین مشکل تامین آب خوردنی تالش در بخش روستایی مربوط به روستاهای بخش حویق است که کمبود آب و فرسوده بودن شبکه در آن به خوبی نمایان است . به همین دلیل مردم این منطقه  علاوه بر تابستان در تمام طول سال مجبورند شرایط بغرنجی را تحمل کنند.
«رضا غنی پور» از روستاییان حویق در این باره  می گوید: متاسفانه روستاییان با حفر چاه در محوطه منزل مسکونی، نصب پمپ های کوچک و صرف هزینه سعی می کنند  آب مورد مصرف و نیاز خود را تامین   کنند ، اما این روزها  به دلیل قطع شدن و یا  با کم فشار بودن  برق ، بیشتر از گذشته به زحمت می افتند .همه اهالی هم که  توان خرید آب بسته بندی شده را  ندارند ،به همین دلیل خیلی از افراد  دراین شرایط،  آب بی کیفیت مصرف می کنند.
«ساسان گنجی پور» از اهالی روستای نصرت آباد بخش حویق هم با اشاره به انجام 7 کیلومتر لوله کشی توسط قرار گاه سازندگی سپاه در این روستا  اظهار می کند: شبکه مورد نیاز روستا 23 کیلومتر است و بقیه  شبکه هنوز کار نشده است . نبود آب برای چند روز زحمات مردم محروم را زیاد کرده است و نمی توان خانه ای بدون داشتن دبه و گالن آب تصور کرد. چشمه روستای هینزینی حویق هم پاسخگوی نیاز نیست و همواره خطوط لوله آن تعمیر و نگهداری می شود . به همین دلیل  در زمان تعمیرات سنگ ریزه و گل نیز وارد لوله ها می شود. چاه عمیق روستای پالاسی حویق هم پیش از مصرف وارد مخزنی می شود که پاسخگوی مشترکان 3 روستای همجوار نیست.


 گشت زنی برای تعمیر لوله ها

مردم روستای گیجاو بخش اسالم در کیلومتر 10 جاده اسالم به خلخال  از کیفیت شبکه آب روستایی در تمام سال رضایتی ندارند با هزینه های شخصی اقدام به لوله کشی حدود 4 کیلومتری از یک چشمه محلی کرده اند. «محمد امامیاری» می گوید: من همراه با چند جوان روستایی هر روز با آچار شلاقی در کنار جاده مشغول گشت زنی در مسیر لوله ها هستیم تا نشت آب و خرابی ها را تعمیر کنیم. آب چشمه در تابستان کم فشار است ،اما چاره ای دیگری نداریم و آب شبکه آبفا دارای املاح و آهک است که چند نفر با مصرف طولانی  آن دچار بیماری کلیوی شده اند. روستای خرجگیل بخش اسالم هم وضع بهتری ندارد و تنها گزین‌های در دسترس آب چشمه و چاه است.
 

 شرکت آبفار روستایی زیان ده است

در این زمینه رئیس اداره آب و فاضلاب روستایی تالش در گفت  گو با همشهری بیان می کند: آب خوردنی  در این منطقه از گیلان، بیشتر از طریق چاه عمیق و سپس چشمه فراهم می شود که در تابستان و افزایش مصرف، مشکلاتی را ایجاد می کند.  «عباسعلی نظیری»  می افزاید : آب مورد نیاز 26 هزار مشترک روستایی از طریق پمپ‌های برقی نصب شده در 60 حلقه چاه عمیق استخراج می شود و قطع جریان برق به معنای پایان پمپاژ در شبکه است که دلیل قطعی های مکرر جریان آب است.

وی از وجود تنها یک دستگاه ژنراتور دیزلی  خبر می دهد و اظهارمی کند:   تالش فقط یک دستگاه پمپ دیزلی در چاه درازالو بخش اسالم دارد که قیمت هر دستگاه پمپ دیزلی 60 میلیون تومان است که هزینه های سوخت، تعمیر و نگهداری نیز به آن افزوده می‌شود. نیاز است تا در سال جاری 6 تا 7 دستگاه پمپ دیزلی خریداری شود تا به صورت سیار در مناطق مشکل دار مورد استفاده قرار گیرد.
نظیری طول خطوط لوله شبکه آبفای روستایی را 1200کیلومتر بیان کرد و گفت: شبکه لوله آب اغلب فرسوده است و در دهه های گذشته توسط جهاد سازندگی به شکل لوله های فلزی و بدون آینده‌نگری و پیش بینی افزایش جمعیت روستاها انجام شده است و اکنون اعتبار فراوانی برای نوسازی شبکه مورد نیاز است.

رئیس آبفای روستایی تالش وجود انشعاب های غیرمجاز در شبکه روستایی، استفاده از آب خوردنی  در فصل گرم سال برای آبیاری درختان میوه و محصولات کشاورزی را یک دردسر بزرگ برای منطقه توصیف می کند که واحد حقوقی را درگیر رسیدگی و پیگیری‌های قضایی کرده است.
 وی تصریح کرد: شرکت آبفار از نظر درآمدی یک مجموعه زیان‌ده است و با وجود هزینه 800 تومانی برای استخراج و آبرسانی هر متر مکعب به هر مشترک، تنها 120 تومان به ازای هر متر مکعب دریافت می کنیم که ضرورت رعایت الگوی مصرف برای رعایت حقوق دیگر مشترکین را بیشتر می کند.  وی همچنین کمبود اعتبار برای تامین دستمزد پرسنل غیر استخدامی محلی که تحت عنوان «آبدار» فعالیت می کنند را به عنوان یکی از مشکلات موجود بر سر خدمات رسانی اعلام می کند. از نظر وی کمبود نیروی انسانی در این اداره به عنوان یک چالش است که موجب کندی خدمات رسانی به مردم می شود.


دردسرهای بی آبی  روستای ویژه گردشگری

  مشکل کم‌آبی در تمام بخش های تالش آزار دهنده است. «مسعود رسولی» از روستای کیش دیبی(کیشون بن) بخش مرکزی   می گوید: روستای ما به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری و بومگردی انتخاب شده است در حالی که این روزها آبی برای مصرف ساکنانش ندارد و کبابی‌ها و چایخانه آب مورد نیاز برای مصراف بهداشتی را از رودخانه تامین می کنند و آب آشامیدنی نیز از چشمه های اطراف به وسیله ظرف های 20 لیتری حمل می شود.